کاهش ارزش داراییهای غیرمالی

خلاصه ای  از افشاهای مرتبط با کاهش ارزش داراییهای غیرمالی ،در یادداشتهای زیر ارائه شده است:

افشاهای مربوط  به مفروضات مهم      یادداشت 25

سرقفلی                                      یادداشت 31

گروه احتمال وجود نشانه های کاهش ارزش دارایی  را در هر یک از تاریخهای  گزارشگری ارزیابی   میکند. در صورت وجود چنین  نشانه هایی ،یا در مواردی  که انجام آزمون کاهش ارزش در خصوص یک دارایی الزامی است،گروه مبلغ  باریافتنی دارایی را برآورد میکند. مبلغ بازیافتنی  یک دارایی عبارت است از ارزش منصفانه یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد پس از کسر مخارج واگذاری و ارزش بکارگیری  آن،هرکدام که بیشتر  باشد.مبلغ بازیافتنی برای هریک  از داراییهای  مجزا تعیین میشود . مگر اینکه دارایی قادر به ایجاد جریانهای  نقدی ورودی  نباشد که تا حد بسیار زیادی مستقل  از جریانهای نقدی حاصل از سایر داراییها یا گروه های دارایی باشد. هنگامی که مبلغ  دفتری یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد از مبلغ بازیافتنی آن بیشتر باشد،دارایی با کاهش ارزش مواجه میشود و ارزش آن  در دفاتر به مبلغ بازیافتنی  آن کاهش مییابد

به منظور ارزیابی بکارگیری،جریان های  نقدی آتی برآوردی با استفاده از یک تنزیل پیش از مالیات که منعکس کننده ارزیابی های بازار فعلی از ارزش زمانی  پول و ریسکهای خاص دارایی است ،به ارزش فعلی  آن تنزیل میشود. برای آنکه بتوان ارزش منصفانه پس از کسر مخارج  واگذاری را تعیین  کرد،باید معاملات اخیر بازار مدنظر قرار گیرد . چنانچه امکان شناسایی  این گونه معاملات وجود نداشته باشد ،از یک مدل ارزشیابی مناسب  استفاده میشود . محاسبات انجام شده با استفاده از ضرایب ارزشیابی ،قیمتهای مندرج در تابلو برای سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس یا سایر شاخصهای در دسترس برای تعیین ارزش منصفانه ،مورد تایید  قرار میگیرد.

گروه محاسبات مربوط به کاهش ارزش را بر مبنای محاسبات تفضیلی  و برآورد انجام میدهد که برای هریک از واحدهای مولد وجه نقد گروه که داراییهای منفرد  به آنها تخصیص داده شده است. به صورت جداگانه تهیه میشود. محاسبات بودجه و برآورد مزبور به طور کلی  یک دوره پنج ساله را پوشش میدهد . در خصوص دوره های  طولانی تر،برای پیش بینی جریانهای نقدی آتی پس از پنج سال ،یک نرخ رشد بلند مدت محاسبه و بکار گرفته میشود.

زیانهای ناشی از کاهش ارزش در سود یا زیان دوره شناسایی میشود. در هر یک از دوره های  گزارشگری داراییها،به غیر از سرقفلی ،با هدف بررسی هرگونه نشانه ای مبنی بر احتمال  عدم وجود یا کاهش زیانهای کاهش ارزش قبلی ،مورد ارزیابی قرار میگیرند.در صورت وجود چنین نشانه هایی ،گروه برآوردی را در خصوص مبلغ  بازیافتنی دارایی یا واحد مولد وجه نقد انجام میدهد. زیان کاهش  ارزش که قبلا شناسایی شده است تنها در صورتی  برگشت داده میشود که تغییری در برآوردهای انجام شده برای تعیین مبلغ بازیافتنی دارایی از تاریخ زیان کاهش ارزش رخ دهد. در چنین مواردی ،مبلغ دفتری دارایی به مبلغ بازیافتنی ان افزایش مییابد . مبلغ افزایش یافته مورد ظر نمیتواند نسبت به مبلغ دفتری که در صورت عدم شناسایی زیان کاهش ارزش برای دارایی در سالهای گذشته به صورت خالص از استهلاک شناسایی میشد،بیشتر باشد . برگشت کاهش ارزش نیز در سود یا زیان دوره شناسایی میشود.

به منظور ارزیابی کاهش ارزش سرقفلی از معیارهای زیر استفاده میشود.