نحوه حسابداری نگهداری سگ های نگهبان
در خصوص نحوه حسابداری سگ نظرات گوناگونی وجود دارد ,عده ایی آن را یک دارایی وبرخی آن را هزینه می دانند ,در کل نظرات گوناگونی وجود دارد ,عده ایی با توجه به استاندارد حسابداری کشاورزی اعتقاد دارند که می توان به عنوان یک دارایی زیستی غیر مولد در داراییهای غیر جاری طبقه بندی شود .
به هر حال استفاده از سگ نگهبان در شرکتهای ایرانی درحال استفاده وگسترش می باشد واین یک روند است که باید بیمه اقدام به بیمه آن نماید واستانداردهای حسابداری ایران در این خصوص بویژه استاندارد ۲۶راهکارهای لازم را در خصوص نحوه حسابداری آن را,رهنمون نماید تا به یک وحدت رویه در این خصوص برسیم.
یرا قصد فروش آن را نداریم ومشمول محاسبه استهلاک می شود حال اگر سگ ماده باشد ,وتوله بزاید باید به ارزش منصفانه شناسایی شوند ودر دارایی جاری ودر حساب موجودی کالا قرارگیرد واگر به فروش رسیدند به عنوان درآمد غیر عملیاتی در حسابها نمایش داده شود
ازطرف دیگر با توجه به اینکه سگ یک حیوان حرام گوشت می باشد ودر ایران بیمه نمی شوند ,باید به عنوان هزینه دوره شناسایی شوند ,به هر حال چه هزینه وچه دارایی در نظر گرفته شود در نهایت به هزینه تبدیل می شود .
– در روش اول یعنی دارایی از طریق هزینه استهلاک تخصیص منطقی وسیستماتیک به چند دوره مالی منتقل خواهد شد
– در روش دوم یعنی هزینه,تمام مبلغ خرید سگ به حساب هزینه دوره جاری منتقل می شود که ناقض,اصل وضع هزینه یک دوره از درآمد همان دوره می باشد (اصل تطابق)
البته روش اول بهتر می باشد,با توجه به اینکه سگ بیمه نمی شود واحتمال تلف شدن وجود وعمر مفید ومشخصی هم نمی توان برای آن در نظر گرفت
باید در هنگام تلف شدن سگ یا از طریق سود وزیان سنواتی عمر مفیدش را به سنوات گذشته اصلاح نمود ویا اینکه در هنگام تلف شدن باید باقیمانده مبلغ را حساب هزینه دوره ای برد که تلف شده است که البته اینجا,باید به قید اهمیت نیز توجه داشت,اهمیت به اندازه قلمی که می خواهیم قضاوت نماییم بستگی دارد
