صورت‌های مالی تهیه شده برای استفاده در سایر کشورها
شرکتی که مقرّ اصلی آن داخل کشور است می‌تواند صورت‌های مالی خود را برای استفاده در سایر کشورها نیز تهیه کند؛ برای مثال، شرکت ممکن است دارای یک شرکت فرعی در آلمان باشد و ممکن است صورت‌های مالی خود را برای استفاده آن شرکت فرعی تهیه کند تا شرکت فرعی بتواند سرمایه بیشتری را از بازار سرمایه آلمان تحصیل نماید. مسئولیت‌های حسابرسان را در این گونه موارد، استانداردهای حسابرسی[1] مشخص کرده‌اند.
حسابرسان باید هم از استانداردهای حسابداری و هم از استانداردهای حسابرسی مورد استفاده در کشور دیگر شناخت کافی داشته باشند. حسابرسان باید تأییدیه‌ای نیز از صاحبکار دریافت کنند که در آن، منظور و موارد استفاده از این صورت‌ها بیان شده باشد.صورت‌های مالی تهیه شده
حسابرسان هنگام حسابرسی این اطلاعات (یا گزارش‌ها) باید استانداردهای عمومی و اجرای عملیات را به میزانی که مناسب تشخیص می‌دهند، بکار بندند. علاوه بر این و در صورت درخواست صاحبکار، حسابرسان می‌توانند استانداردهای حسابرسی کشور دیگر را به کار بندند و در گزارش خود نیز به آن اشاره کنند. گزارشی که صادر می‌شود بستگی به این دارد که تنها در خارج از کشور استفاده خواهد شد یادر داخل کشور. چنانچه قرار است از گزارش حسابرسان در خارج از کشور استفاده شود، حسابرسان می‌توانند (الف) گزارش استانداردی صادر کنند که برای نشان دادن اصول مورد استفاده در کشور دیگر، به گونه‌ای مناسب تعدیل شده باشد یا (ب) در صورت درک کامل مسئولیت‌های مربوط به صدور گزارش در کشور دیگر، گزارش خود را به شکل متداول در آن کشور صادر نمایند. در مواردی که قرار است از گزارش حسابرسان در داخل کشور استفاده شود، حسابرسان باید گزارش استانداردی ارائه دهند که به لحاظ هر گونه انحراف از اصول پذیرفته شده حسابداری، تعدیل شده باشد. در بیشتر موارد، دو مجموعه صورت‌های مالی و دو گزارش حسابرسان تهیه می‌شود؛ یکی، طبق اصول پذیرفته شده حسابداری و برای توزیع در داخل کشور و دیگری طبق اصول حسابداری کشور دیگر و به منظور توزیع در خارج از کشور
صورت‌های مالی تهیه شده
