اصول پذیرفته شده حسابداری برای شناسایی درآمد در پیمان‌های بلندمدت در دفاتر پیمانکار و شناسایی دارایی در دفاتر کارفرما دو روش را مجاز شمرده است که شامل:
الف) شناسایی درآمد در پیمان‌های بلندمدت در روش «درصد پیشرفت کار و ب) روش «کار تکمیل شده می‌باشد.
شناسایی درآمد در پیمان‌های بلندمدت
در این روش، مخارج ساخت و سود ناخالص، در خلال مدت قرارداد به حساب موجودی تحت عنوان «پروژه در جریان ساخت انباشته می‌شود. فرایند تکمیل، پیمانکار متناسب با پیشرفت عملیات اجرایی پیمان، صورت وضعیت را تنظیم و در حسابی تحت عنوان «صورت وضعیت پیمان یا صورت وضعیت ارسالی که یک حساب کاهنده «پروژه در جریان ساخت» تلقی شده ثبت می‌گردد. در مواردی که احتمال اشتباه در برآوردها وجود داشته باشد، استفاده از این روش نادرست می‌باشد.
شناسایی درآمد در پیمان‌های بلندمدت
[. بیانیه شماره 9 استاندارد حسابداری سازمان ایران در باره ضوابط به کارگیری شناسایی درآمد و هزینه چنین بیان می‌دارد:
هرگاه ماحصل یک پیمان بلندمدت را بتوان به گونه‌ای قابل اتکاء برآورد کرد، درآمد و هزینه‌های مرتبط با پیمان را باید با مراجعه به مرحله تکمیل عملیات پیمان در تاریخ ترازنامه به ترتیب به عنوان درآمد و هزینه دوره مورد شناسایی قرار داد … طبق این روش، درآمد پیمان با هزینه‌های متحمله جهت نیل به آن مرحله تکمیل تطابق داده می‌شود و نتیجتاً درآمد، هزینه و سود مربوط به کار انجام شده در صورت سود و زیان انعکاس می‌یابد.
