طبق بیانیه شماره 21 استاندارد حسابداری اجاره‌ها در ایران طبقه‌بندی اجاره سرمایه‌ای دارای پنج شرط می‌باشد که شرط پنجم آن «دارایی مورد اجاره دارای ماهیت خاصی است که به گونه‌ای فقط اجاره کننده بتواند بدون انجام تغییرات قابل ملاحظه از آن استفاده کند» به شروط نمودار فوق اضافه می‌شود.
هزینه‌های اجرایی: هزینه‌های اجرایی شامل بیمه، تعمیر و نگهداری و مالیات اموال متعلق به اموال استیجاری می‌باشد، این‌گونه هزینه‌ها در دوره‌ای که برای اجاره کننده تحقق می‌یابد، به عنوان هزینه دوره مالی در دفاتر ثبت می‌شود. پرداخت هزینه‌های اجرایی به چگونگی عقد قرارداد اجاره بین طرفین قرارداد بستگی دارد، از آن‌جا که تقریباً تمامی مزایای و مخاطرات مالکیت دارایی، در اجاره سرمایه‌ای از طرف مالک به اجاره کننده منتقل می‌شود، معمولاً اجاره کننده مسئول این‌گونه هزینه‌هاست، بنابر این اگر پرداخت هزینه‌های اجرایی توسط اجاره دهنده تعهد شود.
آن بخش از هر پرداخت اجاره‌بها که نشانگر هزینه‌های اجرایی باشد، در محاسبه ارزش فعلی حداقل مبالغ پرداخت‌های اجاره، مستثنی می‌گردد، زیرا، آن بخش از پرداخت اجاره که نشانگر پرداخت‌های جبرانی هزینه‌های اجرایی توسط اجاره کننده باشد، توسط اجاره دهنده پرداخت شده، مابقی پرداخت‌ها نشانگر هزینه بهره و کاهش بدهی استیجاری است. به عبارت دیگر، حداقل مبالغ پرداخت‌ها شامل پرداخت اجاره به کسر (منهای) هزینه‌های اجرایی پرداختی توسط اجاره دهنده می‌باشد. اگر هزینه‌های اجرایی در قرارداد اجاره پیش‌بینی نشده باشد، اجاره کننده باید مبلغ هزینه‌های اجرایی را برآورد نموده، تا آن مبلغ در محاسبه ارزش فعلی مبالغ اجاره بهای پرداختی در طول مدت قرارداد از آن کسر شود.
شماره 21 استاندارد حسابداری
در بسیاری موارد، پرداخت هزینه‌های اجرایی به طور مستقیم در قرارداد اجاره سرمایه‌ای توسط اجاره کننده پیش‌بینی می‌شود، مبلغ پرداخت‌های اجرایی در دوره‌ای که تحقق می‌یابد به عنوان هزینه، در دفاتر ثبت می‌شود، لازم به یادآوری است که هزینه‌های اجرایی در اجاره عملیاتی معمولاً به عهده اجاره دهنده می‌باشد.
l
شماره 21 استاندارد حسابداری
-مشاور مالیاتی -شرکت حسابداری -مشاور مالی -وکیل مالیاتی
