سرمایه گذاری چیست؟

بر اساس تعریف انجام شده در استاندارد حسابداری شماره ۱۵ ، سرمایه گذاری « نوعی دارایی است که واحد سرمایه گذار برای افزایش منافع اقتصادی از طریق توزیع منافع ، افزایش ارزش و یا مزایای دیگر نگهداری می کند ».

سرمایه گذار ی ها ممکن است به شکل مالی نظیر سرمایه گذاری در سهام ، اوراق قرضه و یا سپرده های بانکی انجام گرفته و یا در قالب دارایی های فیزیکی مثل زمین و ساختمان ، فلزات گرانبها و امثال آن نگهداشته شود .

  طبقه بندی سرمایه گذاری

طبقه بندی سرمایه گذاری به کوتاه مدت و بلند مدت به قصد مدیریت از لحاظ مدت زمان نگهداری سرمایه گذاری بستگی دارد .

اگر سرمایه گذاری به قصد تبدیل به وجه نقد در طی مدتی کمتر از یکسال از تاریخ ترازنامه و یا در طی مدت چرخه عملیات ( هرکدام که طولانی تر باشد ) انجام شده باشد ، نوعاً کوتاه مدت تلقی خواهد شد .

سرمایه گذاری های جاری می تواند شامل سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار و یا سرمایه گذاری های جاری دیگر باشد .

سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار شامل آن دسته از سرمایه گذاری ها می باشد که اولاً بازار فعالی که آزاد و قابل دسترس باشد برای آن وجود داشته و ثانیاً قیمت های معاملاتی در چنین بازاری معلوم بوده و علنی اعلام شود .

به گونه ای که قابلیت اتکاء داشته و بتوان براساس آن معامله انجام داد.

سرمایه گذاری های سریع المعامه در بازار هرگاه به عنوان دارایی جاری نگهداری شود باید در ترازنامه به یکی از دو روش زیر منعکس شود :

ارزش بازار

اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش

1️⃣ارسال کالا به حق العمل کار- هنگامی که آمر کالای امانی را برای حق العمل کار ارسال می کند حساب کالای امانی معادل بهای تمام شده کالای ارسالی بدهکار شده و حساب کالای ارسالی به همین مبلغ بستانکار می گردد، یعنی:

کالای امانی  

کالای ارسالی                                        

لازم به توضیح است که در مواردی که آمر برای نگهداری موجودی کالا از سیستم ثبت دائمی استفاده می کند، بهای تمام شده کالای ارسالی مستقیما به بستانکارحساب موجودی کالا منظور می شود.

2️⃣پرداخت هزینه ها توسط آمر- هنگام پرداخت هزینه های ارسال کالا توسط آمر ثبت زیر در دفاتر صورت می گیرد:

کالای امانی

وجوه نقد                   

3️⃣دریافت صورت حساب فروش کالای امانی از حق العمل کار- حق العمل کار در فواصل زمانی معین یا موقعی که کالای امانی فروخته شد، صورت حسابی تهیه و برای آمر ارسال می کند که به آن صورت حساب فروش کالای امانی می گویند. در این صورت حساب، جزئیات کالای امانی دریافتی شامل تعداد فروش، قیمت فروش هر واحد، مبلغ فروش، هزینه های پرداخت شده توسط حق العمل کار، حق العمل (کمیسیون) فروش،‌مبلغ حواله نقدی ارسالی به آمر، مانده بدهی به آمر و همچنین میزان موجودی کالای فروش نرفته نشان داده می شود. آمر پس از دریافت صورت حساب، ثبت های زیر را در دفاتر انجام می دهد:

بابت فروش کالای امانی توسط حق العمل کار:

جاری حق العمل کار

کالای امانی                 

بابت هزینه های پرداخت شده توسط حق العمل کار:

کالای امانی

جاری حق العمل           

بابت حق العمل فروش حق العمل کار:

 کالای امانی

جاری حق العمل کار    

بابت وجوه دریافتی از حق العمل کار:

وجوه نقد

? جاری حق العمل کار

4️⃣بستن حساب کالای امانی- از آنجایی که حساب کالای امانی با بهای تمام شده بدهکار و با قیمت فروش بستانکار می شود، این حساب به منزله عملکرد کالای امانی بوده و مانده آن نشان دهنده سود یا زیان حاصل از فروش کالای امانی می باشد. پس از انجام ثبت های فوق، حساب کالای امانی که یک حساب موقت محسوب می گردد، مانده گیری می شود؛

در صورتی که مانده حساب کالای امانی بستانکار باشد نشان دهنده سود حاصل از فروش کالای امانی است که در این صورت حساب کالای امانی بدهکار و در مقابل حساب خلاصه سود و زیان بستانکار می شود.

در صورتی که مانده حساب کالای امانی بدهکار باشد نشان دهنده زیان حاصل از فروش کالای امانی است که در این صورت حساب کالای امانی بستانکار و در مقابل حساب خلاصه سودو زیان بدهکار می شود.

5️⃣بستن حساب کالای ارسالی- با توجه به این که هنگام ارسال کالا برای حق العمل کار، بهای تمام شده کالای ارسالی از حساب خرید کسر نمی گردد، لذا برای محاسبه صحیح سود ناخالص شرکت، مانده این حساب به حساب خلاصه سود و زیان منتقل گردیده و در صورت سود و زیان از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش کسر می شود.