تصمیم گیری های تداوم فعالیت در مورد مشتریان ورشکسته: شواهد محافظه کاری حسابرس طولانی مدت؟
تصمیم اولیه نگرفتن حسابرس را پیش از ورشکستگی مشتری در دوره های اطمینان از قانون در آغاز قرن حاضر بررسی می کنند و شواهدی از محافظه کاری را بهبود می بخشند. فلدن و خواندن (2010) تکثیر و توسعه Geiger و همکاران. (2005) و دریافت که نسبت عقاید نگران کننده (GCOs) به شدت در دوره پس از2003) نسبت به دوره قبل از SOX (2000-2001) افزایش می یابد. با این حال، آنها نشان می دهند که بهبود محافظه کارانه عمدتا گذرا است و نسبت GCO به سرعت با گذشت زمان کاهش می یابد
شواهد محافظه کاری حسابرس
و در نهایت تا سال 2006 به سطح قبل از SOX باز می گردد. در این مقاله، ما نظرات حسابرسی قبلی را که حسابرسان برای نمونه از 340 شرکت سهامی عام در ایالات متحده که طی سالهای 2006-2015 به ورشکستگی رسیده بودند، دوره ای است که شامل رکود اقتصادی اخیر (بعد از آن، GR) است. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که آیا شدت GR منجر به تغییر طولانی مدت به سمت محافظه کاری در تصمیم گیری های حسابرسان در مورد مشتریان ورشکسته شد.
برای کنترل عوامل مخرب، متوجه می شویم که حسابرسان به احتمال زیاد پس از شروع GR، به GCO واگذار می شوند تا پس از آن مشتریان ورشکسته شوند. در نهایت، کنترل عوامل فاجعه آمیز، تغییر قابل توجهی در تمایل حسابرسان به صدور GCO در طی دو دوره پس از GR پس از تصمیم گیری های مربوط به تصمیم گیری در طول GR وجود ندارد.
نتیجه گیری
خلاصه و نتیجه گیری
شواهد محافظه کاری حسابرس
شواهد محافظه کاری حسابرس
که GR از زمان جنگ جهانی دوم بیشتر از سایر رکود اقتصادی بوده است و تاثیرات شدید منفی بر روی تولید ناخالص داخلی، مشاغل بخش خصوصی و فروش خرده فروشی نسبت به قبل از رکود اقتصادی داشته است. انگیزه اضافی از کارسون و دیگران می آید. (2013) که نیاز به تحقیق تجربی را در گزارش حسابرس اطراف GR با استفاده از داده های ایالات متحده نشان می دهد.