اصل تطابق هزینه ها ودرآمدها

?اصل تطابق هزینه ها با درآمد بر فرایند اندازه گیری سود تاکید دارد و حاکی از آن است که هزینه های انجام شده برای تحصیل درآمد باید در همان دوره ای که درآمد شناسایی می گردد، با درآمد مربوطه مقابله شود تا سود یا زیان خالص دوره مشخص گردد.
بنابراین شناخت هزینه تابعی از شناخت درآمد است، یعنی ارتباط بین هزینه ها و درآمدها یک رابطه علت و معلولی است. با این وجود، گاهی اوقات شناسایی این رابطه علت و معلولی دشوار است. به همین جهت در بکارگیری اصل تطابق هزینه ها با درآمد، برای شناخت هزینه ها یکی از سه مبنای زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

⬅️۱- ارتباط مستقیم علت و معلولی

▪️برخی از هزینه ها یک رابطه مستقیم علت و معلولی با درآمد شناسایی شده دارند، یعنی وقوع درآمد و هزینه بطور همزمان است. از این رو به موازات تحقق درآمد هزینه مربوطه نیز شناسایی می شود.بهای تمام شده کالای فروش رفته، هزینه کمیسیون فروش مبتنی بر فروش و هزینه حمل و تحمیل کالا به مشتریان نمونه‌هایی از این قبیل هزینه هاست.

⬅️۲- تخصیص منظم و منطقی هزینه ها

▫️در برخی موارد، مخارج انجام شده در تحصیل درآمد چندین دوره مالی مشارکت دارند و ارتباط بین آن ها با درآمدهای ایجاد شده را نمی توان بر اساس یک رابطه علت و معلولی تعین کرد. اینگونه مخارج بر مبنای زمان و به روشی منظم و منطقی بین دوره هایی که منافع آن حاصل می گردد، سرشکن می شود. هزینه استهلاک دارایی‌های ثابت مشهود و هزینه سود تضمین شده (بهره) تسهیلات بلندمدت دریافتی نمونه هایی از این قبیل هزینه ها می باشند.

⬅️۳-شناخت بلادرنگ هزینه ها

▪️در برخی موارد، نمی توان بین مخارج انجام شده و درآمدهای ایجاد شده یک رابطه علت و معلولی برقرار نمود و همچنین مخارج مزبور فاقد منافع آتی باشند. اینگونه مخارج باید بلادرنگ در دوره وقوع به عنوان هزینه شناسایی شوند. هزینه تبلیغات و آموزش کارکنان نمونه هایی از این قبیل هزینه ها می باشند.

▫️بطور خلاصه می توان گفت که مخارج انجام شده بدوا باید بر مبنای رابطه علت و معلولی بین هزینه ها و درآمد ها شناسایی شوند و اگر بین هزینه ها و درآمد ها نتوان ارتباط علت و معلولی تعیین کرد، مخارج بر اساس روش منظم و منطقی تخصیص می یابند و چنانچه کاربرد هیچ یک از روش های مذکور مصداق نداشته باشد، مخارج مربوط بلادرنگ به عنوان هزینه دوره شناسایی می شوند.

▪️پیش فرض استفاده از اصل تطابق هزینه ها با درآمد برای شناخت هزینه‌ها و در نتیجه اندازه گیری سود خالص، مبنای تعهدی در حسابداری است. زیرا بر اساس مبنای تعهدی، درآمد ها به محض تحقق و هزینه ها به محض تحمل با یکدیگر مقابله می شوند.