حسابداری شعب
پروژه‌های عمده توسعه واحدهای انتفاعی معمولاً با تغییرات عمده سازمانی همراه است. چنین توسعه‌هایی غالباً از طریق ادغام یا تحصیل واحدهای انتفاعی انجام می‌پذیرد. در مواردی دیگر، ممکن است توسعه از طریق ایجاد بازارهای جدید یا خطوط تولید تازه و همچنین، بهره‌برداری از فرصت‌های موجود در بازار به وقوع بپیوندد. در این قبیل موارد، ایجاد نمایندگی‌ها یا شعب جدید معمولاً شکل بهینه سازماندهی محسوب می‌شود.
حسابداری شعب
نمایندگی‌ها و شعب
اگر چه ایجاد نمایندگی‌ها و شعب، در کّل وسیله‌ای برای افزایش فروش است اما، از لحاظ عملیاتی، تفاوت‌های عمده‌ای با یکدیگر دارند. نمایندگی معمولاً نمونه‌هایی از کالاها را به معرض نمایش می‌گذارد و سفارش‌هایی را می‌پذیرد که توسط دفتر مرکزی تحویل می‌شود و مشتری نیز پرداخت‌های مربوط را به آن دفتر انجام می‌دهد. در این قبیل موارد، ارزیابی اعتبار مشتریانی که خرید نسیه انجام می‌دهند نیز توسط دفتر مرکزی انجام می‌شود. از سوی دیگر، شعبه معمولاً تمامی کالاهای آماده فروش را عرضه، اوراق تضمین کالا را ارائه، حساب‌های دریافتنی را وصول و از بسیاری جهات همانند یک واحد انتفاعی خود مختار عمل می‌کند.
حسابداری شعب
اگر چه ویژگی‌های مذکور بالا نوعاً بیانگر نحوه کار نمایندگی‌ها یا شعب است اما در عمل ممکن است تقسیم‌بندی‌های متفاوتی نیز وجود داشته باشد. مثلاً در برخی موارد ممکن است یک نمایندگی تمامی کالاهای آماده فروش را عرضه، حساب‌های دریافتنی را وصول و مشابه یک شعبه عمل کند. یا امکان دارد به شعبه، تمامی اختیارات لازم برای عملیات خودمختار تفویض نشود.
حسابداری شعب
میزان اختیارات اعطایی به شعب معمولاً به سیاست واحد انتفاعی در مورد عملیات غیرمتمرکز و کنترل‌های اداری بستگی دارد. اگر چه در داخل یک شرکت نیز ممکن است به شعب مختلف اختیارات متفاوتی تفویض شده باشد، اما معمولاً موقعیت شعب یک واحد انتفاعی براساس استانداردهای کلّی تدوین شده توسط دفتر مرکزی تعیین می‌گردد.
حسابداری شعب
