l برآورد سود ناخالص پیمان: از تفاوت درآمد شناسایی شده هر دوره مالی با هزینه‌های واقع شده طی دوره (مواد، دستمزد و سربار ساخت) مالی بدست می‌آید.

l کار تکمیل شده: چنان‌چه در مواردی، برآورد مخارج جهت تکمیل پیمان برای واحد تجاری به طور معقول قابل اندازه‌گیری نباشد و سود تحصیل شده در اثر انجام کار را نتوان بن نحوی قابل اتکاء برآورد کرد، می‌توان درآمد و هزینه‌ها را در زمانی که کل پیمان یا بخش عمده‌ای از آن تکمیل شده و صرفاً کارهای جزئی از آن باقی مانده باشد، شناسایی نمود، در این روش خطر شناسایی نمود، در این روش خطر شناسایی سودهایی که ممکن است کسب نشود به حداقل می‌رسد. معایب این روش برای طرح‌های کوتاه مدت مورد استفاده قرار گیرد.

در این روش، مخارج ساخت در خلال مدت قرارداد در حساب موجودی تحت عنوان «پروژه در جریان ساخت» انباشته شده، و در فرایند تکمیل به تناسب پیشرفت عملیات اجرایی پیمان، صورت وضعیت تنظیم ودر حسابی تحت عنوان صورت وضعیت ارسالی (صورت وضعیت تأیید شده پیمان) که یک حساب کاهنده «پروژه در جریان ساخت» تلقی می‌شود، ثبت می‌گردد.[1]

[1] . در گزارش‌هایی که در سال 1996 (Accounting Trdnds and Techniques) در آمریکا منتشر شده نشان می‌دهد که 115 شرکت از 600 شرکت پیمانکاری بررسی شده تعداد 105 شرکت پیمانکاری برای شناسایی درآمد از روش درصد پیشرفت کار، تعداد 4 شرکت پیمانکاری از روش کار تکمیل شده (تعداد 3 شرکت نامشخص) پیروی کرده‌اند.