تعریف مالیات
در اولین تعریف، مالیات عبارت است از «برداشت قسمتی از دارایی یا درآمد افراد برحسب توانایی پرداخت آنان برای تأمین مخارج دولتی[1]»
در تعریف دیگری از میرابو مالیات عبارت است از: پیش پرداختی که افراد برای استفاده از انتظامات عمومی میدهند[2].
دیوید هیوم عقیده داشت: مالیات بها و جبران خدماتی است که از دستگاه دولت عاید اشخاص میگردد[3].
منتسکیو نیز مالیات را به همین ترتیب تعریف نموده و چنین بیان کرده است: مالیات قسمتی از دارایی است که شخص برای امنیت بقیه دارایی خود یا برای این که بتواند از بقیه دارایی با آسایش بهرهمند شود پرداخت میکند.
انواع مالیاتها در ایران
1- مالیاتهای مستقیم: مالیاتهایی هستند که پرداخت کنندگان آن معلوم بوده و نام و مشخصات و منبع مالیاتی آنها برای دستگاه مالیاتی شناخته شده است. به عبارت دیگر مالیاتهای مستقیم مالیاتهایی هستند که به طور مستقیم از افراد یا اشخاص وصول میشود و شامل مالیات بر دارایی و مالیات بر درآمد میباشد.
مالیات بر دارایی شامل حق تمبر و مالیات بر ارث میباشد. (اخیراً مالیات بر اراضی بایر هم طبق قانون دیگری برقرار گردیده است).
مالیات بر درآمد شامل مالیات بر درآمد املاک، مالیات بر درآمد کشاورزی، مالیات بر درآمد حقوق مالیات بر درآمد مشاغل، مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی و مالیات بر درآمد اتفاقی است.