اثبات درستی ارزیابی­ها از طریق واکنشهای قسمت مورد رسیدگی

اگرچه قسمت مورد رسیدگی را نمی­توان بی طرف دانست، اما می­توان اطمینان داشت که در برابر نتیجه­گیری­های نادرست، به شدت ایستادگی کند؛ درباره شواهد گرداوری شده، توضیحاتی آن چنانی ارائه دهد و استنباط­های (یا استنتاجهای) ضعیف و یا نادرست را مورد پرسش قرار دهد.

این گونه واکنش­ها به حسابرسان داخلی کمک می­کند تا در صورت لزوم و با اجرای کار بیشتر، شواهد و مستندات خود را تکمیل و تقویت نمایند. برعکس، پذیرش این که یافته­های با اثر منفی حسابرسان داخلی همان چیزی است که قسمت مورد رسیدگی نیز انتظار آن را داشته است یا دست کم، به ظاهر دارای پشتوانه منطقی می­باشد، آزمونی است دشوار اما می­تواند حسابرسان را از درستی نتیجه گیریهایشان کاملاً مطمئن کند.

در هر حال، حسابرسان داخلی تنها در مواردی می­توانند بر واکنش قسمت مورد رسیدگی اعتماد کنند که اطلاعات دریافتی از آن در برابر گزارش یافته­های با اثر منفی، مفید باشد. حسابرسان داخلی نباید موافقت قسمت مورد رسیدگی را با یافته­های مثبت یا خوشایند به عنوان دلیلی قانع کننده برای کفایت شواهد گرداوری شده تلقی کنند مگر آن که قسمت مورد رسیدگی به دلیل نگرانی درباره احتمال وجود پاره­ای دشواریها خود در خواست حسابرسی کرده باشد. نکته قابل توجه این است که حسابرسان داخلی باید بدانند قسمت مورد رسیدگی همواره می­خواهد با نتیجه گیری­های حسابرسی که باید گزارش شود مخالفت و نه موافقت کند