شواهد مفیدحسابرسی

شواهد مفید شواهدی است که «سازمان را در دستیابی به هدفهای خود یاری می­کند». این هدفهای سازمانی را می­توان به شکل پنج هدف کنترل داخلی به شرح زیر تعریف کرد:

• قابلیت اعتماد و اعتبار اطلاعات (و گزارشها).

• رعایت سیاستها و خط مشی­ها، طرح­ها، روشها، قوانین و مقررات.

• حفاظت از داراییها.

• استفاده موثر و اقتصادی از منابع.

• تحقق برنامه­ها و هدفهای سازمانی.

هر یک از شواهد حسابرسی نه تنها باید با یک یا چند هدف یاد شده بالا مربوط باشد، بلکه باید از بوته آزمایش «برای چه» نیز بگذرد؛ یعنی، مدیریت قسمت مورد رسیدگی بتواند از طریق آنها وظایف و مسئولیتهای خود را بهتر انجام دهد. آزمون «برای چه» شاید مهمترین معیار موفقیت در حسابرسی داخلی است. با گذر از آزمون «برای چه»، مدیریت قسمت مورد رسیدگی عموماً کار حسابرسان داخلی را ارزشمند محسوب می­دارد.

شواهد مفیدحسابرسی

شواهد مفید شواهدی است که «سازمان را در دستیابی به هدفهای خود یاری می­کند». این هدفهای سازمانی را می­توان به شکل پنج هدف کنترل داخلی به شرح زیر تعریف کرد:

• قابلیت اعتماد و اعتبار اطلاعات (و گزارشها).

• رعایت سیاستها و خط مشی­ها، طرح­ها، روشها، قوانین و مقررات.

• حفاظت از داراییها.

• استفاده موثر و اقتصادی از منابع.

• تحقق برنامه­ها و هدفهای سازمانی.

هر یک از شواهد حسابرسی نه تنها باید با یک یا چند هدف یاد شده بالا مربوط باشد، بلکه باید از بوته آزمایش «برای چه» نیز بگذرد؛ یعنی، مدیریت قسمت مورد رسیدگی بتواند از طریق آنها وظایف و مسئولیتهای خود را بهتر انجام دهد. آزمون «برای چه» شاید مهمترین معیار موفقیت در حسابرسی داخلی است. با گذر از آزمون «برای چه»، مدیریت قسمت مورد رسیدگی عموماً کار حسابرسان داخلی را ارزشمند محسوب می­دارد.

شواهد مفیدحسابرسی

شواهد مفید شواهدی است که «سازمان را در دستیابی به هدفهای خود یاری می­کند». این هدفهای سازمانی را می­توان به شکل پنج هدف کنترل داخلی به شرح زیر تعریف کرد:

• قابلیت اعتماد و اعتبار اطلاعات (و گزارشها).

• رعایت سیاستها و خط مشی­ها، طرح­ها، روشها، قوانین و مقررات.

• حفاظت از داراییها.

• استفاده موثر و اقتصادی از منابع.

• تحقق برنامه­ها و هدفهای سازمانی.

هر یک از شواهد حسابرسی نه تنها باید با یک یا چند هدف یاد شده بالا مربوط باشد، بلکه باید از بوته آزمایش «برای چه» نیز بگذرد؛ یعنی، مدیریت قسمت مورد رسیدگی بتواند از طریق آنها وظایف و مسئولیتهای خود را بهتر انجام دهد. آزمون «برای چه» شاید مهمترین معیار موفقیت در حسابرسی داخلی است. با گذر از آزمون «برای چه»، مدیریت قسمت مورد رسیدگی عموماً کار حسابرسان داخلی را ارزشمند محسوب می­دارد.

شواهد مفیدحسابرسی

شواهد مفید شواهدی است که «سازمان را در دستیابی به هدفهای خود یاری می­کند». این هدفهای سازمانی را می­توان به شکل پنج هدف کنترل داخلی به شرح زیر تعریف کرد:

• قابلیت اعتماد و اعتبار اطلاعات (و گزارشها).

• رعایت سیاستها و خط مشی­ها، طرح­ها، روشها، قوانین و مقررات.

• حفاظت از داراییها.

• استفاده موثر و اقتصادی از منابع.

• تحقق برنامه­ها و هدفهای سازمانی.

هر یک از شواهد حسابرسی نه تنها باید با یک یا چند هدف یاد شده بالا مربوط باشد، بلکه باید از بوته آزمایش «برای چه» نیز بگذرد؛ یعنی، مدیریت قسمت مورد رسیدگی بتواند از طریق آنها وظایف و مسئولیتهای خود را بهتر انجام دهد. آزمون «برای چه» شاید مهمترین معیار موفقیت در حسابرسی داخلی است. با گذر از آزمون «برای چه»، مدیریت قسمت مورد رسیدگی عموماً کار حسابرسان داخلی را ارزشمند محسوب می­دارد.

حسابرسی داخلی

تداوم انقلاب صنعتی در اروپای قرن نوزدهم، ایجاد کارخانه­های بزرگ و بزرگتر و اجرای طرح­های عظیمی چون احداث شبکه­های سراسری راه­آهن را می­طلبید که نیازمند به سرمایه­های کلان بود. تامین چنین سرمایه­هایی از امکانات مالی یک یا چند سرمایه گذار فراتر بود و از سویی، یک یا چند سرمایه­دار نیز آمادگی پذیرفتن خطر تجارتی چنین فعالیت­های بزرگی را نداشتند.

با بهره­گیری از دو دست آورد بزرگ و مفید انقلاب صنعتی، یعنی سازماندهی و همکاری، شرکت­هایی شکل گرفت که مسئولیت صاحبان سرمایه آنها محدود به مبلغ سرمایه گذاریشان بود و در قالب چنین مشارکت­هایی، سرمایه­های کوچکی تجهیز گردید و راه­حل مناسبی برای تامین سرمایه­های کلان و توزیع مخاطرات تجارتی فراهم آمد.

سرمایه­های چنین شرکت­هایی به سهام تقسیم شده و سهام آنها قابل نقل و انتقال بود.

رواج معاملات سهام باعث رونق بازار سرمایه و مشارکت صاحبان سرمایه­های کوچک در این بازار شد. تنظیم نحوه اداره شرکت­های سهامی و روابط بین صاحبان سهام از طریق وضع قوانین و مقررات توسط دولتها، نظم یافتن بخشی از معاملات اوراق بهادار با ایجاد بورسهای اوراق بهادار از جمله عوامل دیگری بود که به نضج شرکتهای سهامی و فزونی شمار طبقه­ای از سرمایه­گذاران انجامید که نه مستقیماً در اداره شرکت­ها مشارکت داشتند و نه دارای چنین تمایلی بودند.