بنابراین واحدهای گزارشگر باید موارد زیر را تعیین کنند:

الف-الزامات مرتبط با گزارشگری بر مبنای تعهدی

ب-اطلاعات در دسترس از سیستمهای موجود و قابلیتهای آن سیستمها

پ-تفاوتهای بین اطلاعات لازم و اطلاعات موجود و

ت-راه حل های احتمالی که میتواند شامل تعدیل سیستمهای موجود یا توسعه سیستمهای جدید باشد.

پذیرش حسابداری تعهدی مستلزم ملاحظاتی برای محاسبه پرداختهای اصل و فرع بدهیهای استقراضی است که عبارتند از:

الف:محاسبه هزینه بهره شامل بهره تحقق یافته پیچیده میشود.برای مثال،بهره تحقق یافته پرداخت نشده اوراق قرضه معمولا برمبنای بازده تا سررسید محاسبه میشود.

ب-کسر یک ابزار مالی معمولا طی دوره آن مستهلک شده و به عنوان یک هزینه اضافی به پرداختهای اصل و فرع افزوده میشود. برعکس در حسابداری نقدی ،ممکن است کسر انتشار اوراق بدهی به عنوان هزینه مربوط به پرداختهای اصل و فرع بدهیهای استقراضی محسوب نشودو به عنوان تعدیل مبلغ ناخالص بدهیهای استقراضی از آن کسر میگردد یا در روز انتشار به حساب گرفته میشود.

پ-صرفهای قابل پرداخت برای بازخرید اوراق قرضه های مرتبط با شاخص در طی عمر اوراق به عنوان پرداختهای اصل و فرع بدهیهای استقراضی شناسایی میشوند.در مبنای نقدی،این قبیل صرفها معمولا به عنوان هزینه های خدماتی بدهیهای استقراضی در نظر گرفته نمیشوند.

ت-تاریخ انتشار دیون،تاثیر بسیار زیادتری بر محاسبه بهره دارد. این تاریخ برای تهیه و نظارت بر بودجه های تعهدی کاربرد دارد.

ث-درمواردی که دولت دارای بدهیهای استقراضی به ارز خارجی است ،سودها و زیانهای ناشی از نوسانات ارزی آن بدهیهای استقراضی مستقیما بر صورت عملکرد مالی تاثیر خواهد داشت . یک پرتفوی مخاطره آمیز منجر به افزایش نوسان در صورت عملکرد مالی خواهد شد.

واحدهایی که در حال پذیرش حسابداری تعهدی هستند ،باید کامل بودن و صحت اطلاعات موجود را ارزیابی کنند. هدف از این  ارزیابی مشخص کردن کفایت صحت اطلاعات موجود را ارزیابی کنند. هدف ازاین ارزیابی باید شاخصی برای میزان صحت ثبت معاملات و رویدادهای طی دوره در سیستمهایی که بر اساس مبنای حسابداری فعلی عمل میکنند ،فراهم آورد.