کاهش ارزش داراییها ‘گذار به مبنای حسابداری

کاهش ارزش داراییها ‘گذار به مبنای حسابداری

هدف از بررسی و آزمون کاهش ارزش داراییها  در مبنای حسابداری کسب اطمینان از این موضوع است که مبلغ دفتری داراییهای گزارش شده در صورت وضعیت مالی بیشتر از مبلغ بازیافتنی یا مبلغ خدمات بازیافتنی آنها نباشد.

.

استانداردهای بین المللی حسابداری شماره 21 کاهش ارزش داراییهای غیرمولد وجه نقد و شماره26 کاهش ارزش داراییهای مولد وجه نقد الزاماتی را جهت شناسایی داراییهای که ممکن است ارزش و برگشت این زبانها تجویز کرده است.

درپذیرش اولیه استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره21 و26 واحد گزارشگر باید داراییهای را که تابع الزامات این استانداردها هستند شناسایی کند. رویه ها و روشهای مناسب آنها را تدوین کند و این رویخ ها و روشها را بکار گیرد.مبنای حسابداری

کنترل مستمر ارزش دارایی بستگی دارد. برخی از داراییها باید از لحاظ وجود نشانه های کاهش ارزش به صورت سالانه بررسی فرار گیرند.درحالیکه بقیه مشمول آزمون کاهش ارزش سالانه هستند.مبنای حسابداری

سایر استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی نظیر استاندارد  بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 31 نیز الزاماتی را در رابطه با تناوب  آزمون کاهش ارزش داراییهای خاص تعیین میکنند.

با پذیرش حسابداری تعهدی، صورت وضعیت مالی نیز به گزارشهای مالی افزوده میشود. با وجود مبلغ دفتری داراییهای گزارش شده در صورت وضعیت مالی توجه بیشتری به این موضوع معطوف میشود که آیا مبالغ دفتری گزارش شده قابل بازیافت هستند یا نه.

 هدف از بررسی و آزمون کاهش ارزش داراییهاکسب اطمینان از این موضوع است

که  مبلغ دفتری داراییهای گزارش شده در صورت  وضعیت  مالی بیشتر از مبلغ بازیافتنی یا مبلغ خدمات بازیافتنی آنها  نباشد.

در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 21و26 روشهایی تجویز داشته است یا خیر،و اطمینان حاصل میکند آیا زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده اند یا خیر

علاوه بر این در این دو استاندارد زمان در نظر گرفتن ذخیره برای زیانهای کاهش ارزش و همچنین موارد افشا مشخص شده است.مبنای حسابداریاصلاحات ذیل در استانداردهای بین المللی بخش عمومی شماره21 و26 با معانی مشخص زیر بکار رفته است.
کاهش ارزش :کاهش منافع اقتصادی آتی یا خدمات بالقوه دارایی ،نسبت به شناخت سیستماتیک کاهش منافع اقتصادی آتی یا خدمات بالقوه دارایی از طریق استهلاک میباشد.

داراییهای مولد وجه نقد : داراییهای که با هدف اولیه ایجاد بازده تجاری نگهداری میشوند.

واحد مولد وجه نقد: کوچکترین مجموعه داراییهای قابل شناسایی که با هدف اولیه ایجاد بازده تجاری نگهداری میشوند. و از استفاده مستمر آنها جریانهای ورودی نقدی ایجاد میشود که به میزان زیادی مستقل از جریانهای ورودی وجه نقد حاصل از سایر داراییهای با مجموعها ای از داراییها میباشد.

داراییهای غیرمولد وجه نقد: داراییهای به جز داراییهای مولد وجه نقد.مبنای حسابداری

مبلغ دفتری دارایی:مبلغی که دارایی پس از کسر استهلاک انباشته و کاهش ارزش انباشته مربوط به آن مبلغ در صورت وضعیت مالی منعکس میشود.

استهلاک:تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن

زیان کاهش ارزش دارایی مولد وجه نقد :مازاد مبلغ دفتری یک دارایی نسبت به مبلغ بازیافتنی آن.مبنای حسابداری

مبلغ بازیافتنی دارایی یا ولد وجه نقد:ارزش منصفانه پس از کسر مخارج برآوردی فروش یا ارزش بکارگیری هرکدام بیشتر باشد.

ارزش منصفانه پس از کسرمخارج برآوردی فروش: مبلغ قابل حصول از فروش دارایی در یک معامله حقیقی و در شرایط عادی ین طرفین   مایل و آگاه پس از کسر مخارج کنارگذاری

مبنای حسابداری

ارزش کارگیری داراییهای مولد وجه نقد: خالص ارزش فعلی جریانهای نقدی آتی برآوردی مورد انتظار که از استفاده مستمر دارایی و کنارگذاری آن در پایان عمر مفیدش ناشی شود.

زیان کاهش ارزش غیرمولد وجه نقد:مازاد مبلغ دفتری یک دارایی نسبت به میزان  خدمات بازیافتنی آن

مبلغ خدمات بازیافتنی غیرمولد وجه نقد:رارزش منصفانه دارایی پس از کسر مخارج برآوردی فروش و  با ارزش بکارگیری هرکدام بیشتر باشد.

استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 21و26 الزاماتی را برای تشخیص داراییهای که ممکن است  کاهش ارزش داشته باشد ،آزمون کاهش لرزش داراییها و حسابداری زیانهای کاهش ارزش و برگشت این زیانها ارائه میکنند.مبنای حسابداری

برخی داراییها از دامنه استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره21و26 مستثنی شده اند. داراییهای که طبق استاندارد ها نیازی به بررسی آنها از لحاظ کاهش ارزش و انجام آزمون کاهش ارزش درمورد آنها نیست ،شامل ارزش در مورد آنها  نیست. شامل موارد زیر است:

الف-داراییهای ثابت مشهود و داراییهای نامشهودی که به طور منظم طبق مدلهای تجدید ارزیابی در استانداردهای بین المللی حسابداری شماره 17و31 تجدید ارزیابی میشوند.

ب-سرمایه گذاری در املاک که با استفاده از مدل ارزش منصفانه اندازه گیری میشود.مبنای حسابداری

پ-داراییهای حاصل از

یمانهای شساخت . موجودیهای که در دامنه استاتدارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره12و داراییهای مالی که در دامنه استاندارد بین المللی حسابداری شماره29 قرار دارند.

مبنای حسابداری

به رغم وجود ان استثنا ها، بازهم داراییهایی وجود دارند که طبق استاندارد بین المللی حسابداری شماره21و26 ،باید از لحاظ وجود نشانه  احتمالی کاهش ارزش بررسی شوند و یاآزمون کاهش ارزش در مورد انها انجام شود.

الزامات کاهش ارزش بریا برخی داراییها تا حدودی در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی مربوط به چنین داراییهای و تا حدودی در استاندارهای کاهش ارزش مطرح شده است. برای مثال ، استانداردهای بین المللی حسابداری شماره21و26شامل الزامات خاصی در خصوص آزمون کاهش ارزش داراییهای نامشهود وتشخیص و اندازه گیری زیانهای کاهش زیانهای کاهش ارزش مربوط به داراییهای نامشهود است.

الزامات مندرج در استاندارد بین المللی حسابداری  شماره 21و26 ،الزامات استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 31 را تکمیل میکند. داراییهای نامشهود اندازه گیری شده به بهای تمام شده به تناسب در دامنه استاندارد بین المللی حسابداری شماره 21 یا 26 قرار گرفته و باید آزمون ارزش آنها طبق الزامات این استاندارد ها انجام شود.

واحد گزارشگر به استثنای داراییهای نامشهود با عمر مفید معین یا داراییهای نامشهودی که هنوز برای استفاده  در دسترس نیست ، باید در هر تاریخ گزارشگری ارزیابی کند که آیا نشانه ای دال بر کاهش ارزش داراییها وجود دارد یا خیر

واحد گزارشگر برای ارزیابی وجود نشانه ای دال بر امکان کاهش ارزش دارایی باید حداقل موارد زیر را مد نظر قرار دهد:مبنای حسابداری

الف-تغییرات قابل ملاحظه در تقاضا یا نیاز به ارائه خدمات توسط دارایی

ب-تغییرات قابل ملاحظه که در محیط فنی و قانونی یا سیاسی که واحد گزارشگر درآن فعالیت میکند ،رخ داده است یا انتظار میرود رخ دهد.

پ-شواهدی حاکی  از خسارت فیزیکی دارایی

ث-تغییرات قابل ملاحظه ای در میزان یاچگونگی استفاده از دارایی رخ داده است یا انتظار میرود رخ دهد.

س-تصمیم به توقف ساخت دارایی قبل یا قبل از رسیدن به شرایط قابل  استفده یا تصمیمی برای شروع مجدد ساخت دارایی که قبلا متوقف شده است.

ه-شواهدی از گزارشگری داخلی که نشان دهد عملکرد خدماتی دارایی به طور قابل ملاحظه ای باآنچه قبلا انتظار میرفت تفاوت دارد یا تفوت خواهد داشت.

فهرست ارائه شده در بند قبل جامع نیست و یعنی ممکن است نشانه  های دیگری از کاهش ارزش دارایی یا احتمال  بازیافت کاهش ارزش آن وجود داشته باشد.مبنای حسابداری

زمانی که نشانه ای دال بر کاهش ارزش دارایی یا بازیافت کاهش ارزش قبلی وجود داشته باشد ،وحد گزارشگر باید مبلغ بازیافتنی دارایی را تعیین کند. آزمون کاهش ارزش داراییها باید به طور سالانه برای داراییهای نامشهود  باعمر مفید نامعین یا داراییهای نامشهودی که هنوز  برای استفاده در دسترس نیستند انجام شود.از این  رو ،مبلغ بازیافتنی آنها باید سالانه بدون توجه به اینکه آیا نشانه ای از کاهش ارزش وجود دارد یا خیر برآورد شود.

مبلغ بازیافتنی دارایی مولد وجه نقد یا مبلغ خدمات بازیافتنی غیرمولد وجه نقد عبارت است از ارزش منصفانه پس از کسر مخارج برآوردی فروش یا ارزش بکارگیری هرکدام بیشتر است. در صورت نبود دلیل متقاعد کنند ه ای حاکی از فزونی قابل ملاحظه ارزش بکارگیری نسبت به ارزش منصفانه پس از کسر مخارج برآوردی فوش، ارزش منصفانه پس از کسر مخارج برآوردی فروش دارایی به عنوان مبلغ بازیافتنی دارایی مورد استفاده قرار میگیرد.

برآورد ارزش از دارایی  مولد وجه نقد شامل برآورد جریانهای نقدی آتی ناشی از استفاده مستمر از دارایی و کنارگاری نهایی آن و بکارگیری نرخ تنزیل مناسب برای این جریانهای نقدی است.برآورد ارزش بکارگیری دارایی غیرمولد نقد شامل ارزش فعلی خدمات بالقوه باقیمانده دارایی میشود. ارزش فعلی خدمات  بالقوه باقیمانده دارایی با استفاده از هر یک از رویکردهای زیر به تناسب تعیین میشود.

الف-رویکرد جایگزینی مستهلک شده » طبق این رویکرد ارزش فعلی خدمات بالقوه باقیمانده دارایی براساس بهای جایگزینی مستهلک شده دارایی تعیین میشود.

ب- رویکرد بهای بازیافتنی برابر با مخارج بازگردانیدن خدمات بالقوه دارایی به سطح قبل از کاهش ارزش آن است. براساس این رویکرد ارزش فعلی خدمات به سطح قبل از کاهش ارزش  آن است.

بر اساس این رویکرد ارزش فعلی خدمات بالقوه باقیمانده دارایی از طریق کسر مخارج بازیافت برآوردی دارایی از مخارج فعلی جایگزینی خدمات بالقوه باقیمانده دارایی قبل از کاهش ارزش آن تعیین میشود.

پ-رویکرد واحدهای خدمات:براساس این رویکرد ،ارزش فعلی خدمات  بالقوه باقیمانده دارایی از طریق کسر بهای جاری خدمات بالقوه دارایی قبل از کاهش ارزش جهت انطباق با تعداد واحدهای خدمات کاهش یافته مورد انتظار از دارایی در وضعیتی که ارزش آن کاهش یافته است ،تعیین میشود.مبنای حسابداری

ت-زنی که مبلغ بازیافتین داراییی مولد وجه نقد یا مبلغ خدمات بازیافتنی دارایی غیر مولد وجه نقد از مبلغ دفتری آن کمتر باشد.مبلغ دفتری داراییی باید تا مبلغ بازیافتنی آن یا مبلغ خدمات بازیافتنی آن کاهش یابد. مبلغ آن کاهش یابد. مبلغ آن کاهش به عنوان زیان کاهش ارزش در صورت عملکرد مالی شناسایی میشود.

درمورد داراییهای مولد وجه نقد ،موقعیتهای وجود دارد که مبلغ بازیافتنی یک دارایی جداگانه قابل تعیین نمیباشد. در چنین مواردی ،مبلغ بازیافتنی فقط برای واحد مولد وجه نقد دارایی که کوچکترین گروه از داراییها ست تعیین میشود.این واحد جریانهای نقدی ایجاد میکند  که به میزان زیادی مستقل از جریانهای نقدی سایر داراییها یا واحدهای مولد وجه نقد است. زیان کاهش ترزش برای واحد مولد وجه نقد زمانی شناسایی میشود که مبلغ بازیافتنی کمتر از مبلغ دفتری آن واحد باشد . زیان کاهش  ارزش به تناسب به واحد وجه نقد تخصیص داده میشود.

داراییهای غیرمولد وجه نقد ممکن است مربوط به خدمات بالقوه واحدهای مولد وجه نقد باشند.در چنین مواردی، سهم مبلغ دفتری آن دارایی غیرمولد وجه نقد به مبلغ دفتری واحد مولد وجه نقد قبل از برآورد مبلغ بازیافتنی آن واحد مولد وجه نقد تخصیص داده میشود.

در صورتیکه مبلغ بازیافتنی دارایی نسبت به زمانی که آخرین کاهش ارزش دارایی شناسایی شده است،افزایش یافته باشد.وشرایط خاصی محقق شده باشدآن کاهش ارزش برگشت داده میشود و مبلغ دفتری به مبلغ بازیافتنی آن افزایش داه میشود. بااین حال مبلغ دفتری را نمیتوان به بیش از مبلغ دفتری دارایی که با فرض عدم وجود هیچگونه کاهش ارزشی در دوره های گذشته تعیین میشود ،افزایش داد. مبلغ برگشتی فورا در صورت عملکرد مالی شناسایی میشود.

واحد گزارشگر پس از شناسایی زیان کاهش ارزش یا بازیافت  زیان کاش ارزش باید دوره استهلاک و روش مورد استفاده را مشخص کند.

تغییر دارایی مولد وجه نقد به دارایی غیر مولد وجه نقد یا از دارایی  غیر مولد وجه نقد به دارایی مولد وجه نقد فقط زمانی صورت میگیرد که شواهد واضحی دال بر مناسب بودن چنین تغییری وجود داشته باشد. واحد گزارشگر در تاریخ گزارشگری بعدی پس از تغییر مجددا نشانه های کاهش ارزش مربوط به دارایی را بررسی میکند.

موارد زیر باید افشا شود»

الف-معیارهای تدوین شده توسط واحد گزارشگر جهت تفکیک دارایی مولد وجه نقد از دارایی غیر مولد وجه نقد.

ب-جزئیات رویدادها و جزئیات زیانخای کاهش ارزش شناسایی شده و برگشت زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده در صورت مازاد یا کسری.

اگر واحد گزارشگر اطلاعات قسمتهای مختلف را طبق استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره18 گزارشگری برحسب قسمتهای مختلف گزارش میکند.

جزئیات زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده یا برگشت داده شده در قسمتهای مختلف.مبنای حسابداری

ث-جزئیات اقلام عمده زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده  یا برگشت داده شده برای داراییهای مولد وجه نقد،یا واحدهای مولد وجه نقد شامل جزئیات اطلاعات در رابطه با آن داراییها و واحدهای مولد وجه نقدو…..

ج-اطلاعات تفضیلی درباره برآوردهای بکار گرفته شده برای اندازه گیری مبالغ بازیافتنی واحدهای مولد وجه نقدی که دربر دارنده داراییهای نامشهود با عمر مفید نامعین هستند.

این  اطلاعات تفضیلی درباره برآوردهای بکارگرفته شده برای اندازه گیری مبالغ بازیافتنی واحدهای مولد وجه نقدی که بر دارنده داراییهای نامشهود با عمر مفید نامعین هستند. این اطلاعات شامل مفروضات و رویکردهای مورد استفاده جهت تعیین مبالغ بازیافتنی و تحلیل حساسیت برآوردهای خص است.

جزئیات مستندات شامل چک لیستهای افشا که در آنها الزامات افشای استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی است

ملاحظات هنگام پیاده سازی استانداردهای بین المللی حابداری شماره21و26

برخی واحدهای گزارشگر به صورت یک مرحله ای از حسابداری نقدی به حسابداری تعهدی تغییر مبنا میدهند ، درحالیکه برخی دیگر حسابداری تعهدی را به صورت مرحله ای میپذیرند.مبنای حسابداری

اگر واحد گزارشگر حسابداری تعهدی را به صورت یک مرحله بپذیرد ،مبلغ دفتری که در ابتدا داراییها براساس آن شناسایی میشود ممکن است بیانگر این موضوع  باشد که دارایی در گذشته کاهش ارزش یافته است.

در  این حالت نیازی نیست واحد گزارشگر در ابتدا آزمون کاهش  ارزش را برای داراییهای خود انجام دهد. بااین حال ،واحد همچنان باید برای برسی و آزمون کاهش ارزش مستمر داراییها در پایان دوره گزارشگری پس از پذیرش حسابداری تعهدی و برای دوره های گزارشگری بعدی آماده باشد. بنابراین باید موارد ریر را انجام دهد:

الف-طبقات داراییهایی که در دامنه استانداردهای بین الملیل حسابداری شماره 21 و26 قرار میگیرند.را طبقه بندی کند.

ی-مشخص کند که واحدهای مولد وجه نقد به کدام دارایی مولد وجه نقد تعلق دارد و در صورت لزوم تعیین کند که واحدهای مولد وجه نقد به کدام دارایی غیر مولد وجه نقد باید تخصیص پیدا کند

ل-اطلاعات مورد نیاز برای افشا را جمع آوری کند.

ن-فرایند بکار گرفته شده برای شروع پیاده سازی استاندارد بین المللی حسابداری شماره21و26 و نیز نتایج این فرایند را مستند کند. این اطلاعات  در کاربرگهای صورتهای مالی واحد گزارشگر جهت بررسی توسط حسابرسان واحد گزارشگر قرار دارند.

اگر واحد گزارشگر استانداردهای بین المللی حسابداری شماره21و26 را برای اولین بار بپذیرد یا اگر واحد گزارشگر حسابداری تعهدی را به صورت مرحله ای بپذیرد یعنی دارایی را در یک مرحله شناسایی کند و در مرحله بعد استانداردهای بین المللی حسابداری شماره 21و26 بپذیرد، باید:

الف- طبقات داراییهای که در دامنه استانداردهای بین المللی حسابداری شماره21و26 قرار میگیرند را مشخص کند.

ب-داراییهای که در دامنه استاندارد بین المللی حسابداری بین المللی حسابداری شماره 21 یا 26 قرار میگیرند را طبقه بندی کند.

م-مشخص کند که واحدهای مولد وجه نقد به کدام دارایی مولد وجه نقد تعلق دارد و در صورت لزوم تعیین کند که واحدهای مولد وجه نقد به کدام دارایی غیرمولد وجه نقد باید تخصیص پیدا کند.

ج-بررسی اولیه داراییها از لحاظ وجود نشانه هایی از کاهش ارزش را انجام دهد.

د-اگر هر نشانه ای دال بر کاهش ارزش وجود داشته باشد،آزمون کاهش ارزش اولیه را انجام دهد و تعیین کند که آیا عمرمفید باقیمانده روش استهلاک یا ارزش اسقاط دارایی باید بازبینی و تعدیل شود یا خیر.

ذ-آزمون کاهش ارزش را در مورد داراییهای نامشهودی که  عمر مفید نامعین دارند یا داراییهای نامشهودی که هنوز برای استفاده در دسترس نیستند انجام دهد.

گ-اطلاعات مورد نیاز برای افشا را جمع آوری کند.

پیرش مستمر

واحد گزارشگر پس از پیاده سازی اولیه استانداردهای بین المللی حسابداری شماره21و26 باید فرایندهایی را جهت انطباق با الزامات این دو استاندارد در طول عمر مفید داراییها تعیین کند. این الزامات معمولا به صورت سالانه اجرا میشوند صورت گیرد . یک واحد گزارشگر باید:

الف-حال به صورت سالانه نشانه هایی از کاهش ارزش داراییها را بررسی کند.مبنای حسابداری

ب- اگر نشانه های دال بر امکان کاهش ارزش وجود نداشته باشد ، بایدآزمون کاهش ارزش دارایی را از طریق مبلغ بازیافتنی یا مبلغ خدمات بازیافتنی برای تعیین اینکه آیا زیان کاهش ارزش باید شناسایی شود یا خیرانجام شود.

ق-حداقل به صورت سالانه بای تعیین مبلغ بازیافتنی یا مبلغ خدمات بازیافتنی ، آزمون کاهش ارزش داراییهای نامشهودی که عمر مفید نامعین دارند با داراییهای نامشهودی که هنوز برای استفاده در دسترس نیستند را انجام دهدو…

ث- زمانی که زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده یا برگشت داده شده است .مناسب بودن روش استهلاک دارایی یا دوره استهلاک را مورد بررسی قرار دهدو..

غ-اطلاعات مورد نیاز برای افشا را جمع /اوری کندو…

چ-بررسی داراییها از لحاظ وجود نشانه هایی از کاهش ارزش ، آزمون کاهش و اطلاعات جمع آوری شده در راستای الزامات افشا را به عنوان بخشی از کاربرگهای پشتوانه صورتهای مالی سالانه جهت بررسی توسط حسابرسان واحد گزارشگر مستند کند.

الزامات سیستم:

واحد گزارشگر ممکن است نیاز باشد اقدامات زیر را انجام دهد:

الف-سیستمی را برای بررسی مداوم نشانه های احتمالی کاهش ارزش برقرار کند. این سیستم بسته به اندازه و ساختار واحد گزارشگر میتواند شامل افرادی باشد که چک لیستی از نشانه های احتمالی کاهش ارزش تهیه میکنند ،وجود نشانه های احتمالی دیگر کاهش ارزش را مورد بررسی قرار میدهند و ارزیابیها و نتیجه گیریها را مستندسازی میکند.

ب- رویکردی را برای تعیین بازیافتنی یا مبلغ خدمات بایافتنی داراییهایی که مستلزم تخمین و برآوردهای قابل ملاحظه ای باشد.

و-سوابق و مدارکی ا ز مبلغ زیانهای کاهش ارزش شناسایی شده  را به صورت مستقل از حیابهای استهلاک انباشته یا استهلاک معمول نگهداری کند. این کار بدان دلیل است زیان کاهش ترزش شناسایی شده در دوره قبل محدود شود.

ل-سیستم داراییهای موجود خود را جهت انجام تغییرات احتمالی در روش استهلاک یا بازبینی عمر مفید داراییهای که برای آنها کاهش ارزش شناسایی یا برگشت داده شده است. اصلاح کند.

ذ--سوابق و مدارکی ا ز بازبینی داراییها از لحاظ وجود نشانه هایی از کاهش ارزش و آزمون کاهش ارزش نکهداری کندو …

ر–سوابق و مدارکی ا ز اطلاعات مورد نیاز جهت افشا در صورتهای مالی نگهداری کند.

.

.