پول، ارز و بانکداری
» صندوق بین المللی پول و بانک جهانی «
در این فصل با مفاهیم زیر آشنا می شوید:
)IMF( -1 تعریف صندوق بین المللی پول
اهداف صندوق بین المللی پول
ارکان تشکیلاتی صندوق بین المللی پول
حق برداشت مخصوص
منابع مالی صندوق بین المللی پول
)WB( 6. بانک جهانی
ارکان و تشکیلات بانک جهانی
منابع مالی و سرمایه های بانک جهانی
گردآوری و تنظیم: عباس دهقان 113
مقدمه:
در خلال جنگ جهانی دوم سیاستمداران و دولت های بزرگ جهان دریافتند که بروز بحرانهای عظیم مالی و
حتی منازعات سیاسی و جنگ های خانمان سوز، ناشی از فقدان یک نظام همکاری و همیاری بین المللی در
جهان می باشد.
آمریکا برگزار شد. شرکت کنندگان در این کنفرانس عبارت » برتون وودز « در سال 3611 کنفرانسی در
بودند از: وزیران دارایی و اقتصاددانان از 11 کشور جهان. عمده ترین تصمیمات این کنفرانس عبارت بودند
از:
– پایه گذاری نظام باثبات نرخ مبادله
– ایجاد صندوق بین المللی پول
– ایجاد بانک جهانی
هدف از تأسیس صندوق بین المللی پول رفع مشکلات پولی کوتاه مدت ممالک عضو بود در حالی که بانک
جهانی به منظور رفع گرفتاری های مالی بلندمدت ایجاد گردید.
ثبات نرخ مبادله
اعضای کنفرانس برتون وودز با تعیین یک ارزش اسمی برای پول کشورهایشان بر مبنای طلا یا دلار آمریکا
موفق به ایجاد ثبات در نرخ مبادله ارزها شدند.
)IMF( صندوق بین المللی پول
صندوق بین المللی پول در ژوئن 3611 طی کنفرانس پولی و مالی برتون وودز و با شرکت نمایندگان 11
کشور جهان تأسیس شد. در همین دوران جهت نظم بخشیدن به وضع پولی و مالی بین المللی، چهار طرح
به ترتیب از سوی کینز، وایت، دولت فرانسه و دولت کانادا ارائه شد.
که در آن زمان مشاور خزانه داری بریتانیا بود تحت عنوان اتحادیه پولی)پایاپای( » جان مینارد کینز « طرح
نیز معاون خزانه داری ایالات متحده بود و طرح خود را تحت » هاری دکستر وایت « . بین المللی ارائه گردید
عنوان پیش نویس اولیه تأسیس صندوق تثبیت ملل متحد و بانک ترمیم و توسعه ملل متحد و متفق ارائه
اتحادیه « ارائه شد و طرح دولت کانادا نیز به نام » روابط بین المللی « نمود. طرح دولت فرانسه تحت عنوان
عنوان گردید. » مبادلات بین المللی
114 پول، ارز و بانکداری
اهداف صندوق بین المللی پول
هدف اولیه تأسیس صندوق بین المللی پول عبارت بود از: جلوگیری از برقراری مجدد محدودیت های
بازرگانی بین المللی از یک طرف و ممانعت از نوسانات شدید نرخ مبادله به شکلی که در دوران بین دو
جنگ جهانی شاهد آن بودیم. طبق اساسنامه صندوق بین المللی پول سایر اهداف عبارت بودند از:
– تقویت همکاریهای بین المللی از طریق فراهم نمودن امکانات مشورتی و همکاری اعضاء درباره مسائل پولی
بین المللی
– تسهیل رشد متوازن تجارت بین المللی ازطریق کمک به افزایش سطح اشتغال و درآمد و توسعه
ظرفیتهای تولید
– تقویت ثبات ارزی و ترتیبات ارزی و اجتناب از تضعیف رقابتی ارزش پول ملی
– تقویت نظام چند جانبه پرداخت ها برای معاملات جاری و یافتن راههای حذف محدودیت های ارزی که
مانع رشد تجارت جهانی می شود
– تأمین منابع مالی برای اعضاء به طور موقت
– یافتن راههایی برای کاهش دوره و میزان عدم توازن در پرداخت ها
مقر صندوق در شهر واشنگتن پایتخت آمریکا است و اگرچه از موسسات وابسته به سازمان ملل متحد به
شمار می آید ولی به موجب اساسنامه از استقلال کامل اداری برخوردار است.
عضویت
عضویت در صندوق بین المللی پول برای هر کشور عضو سازمان ملل که در مناسبات خارجی خود استقلال
داشته و اساسنامه صندوق را پذیرفته باشد، بلا مانع است.
ارکان تشکیلاتی صندوق بین المللی پول:
هیأت مدیره
هیأت مدیره، عالیترین مرجع تصمیم گیری در صندوق بین المللی پول می باشد. جلسات هیأت مدیره به
صورت عادی و یا فوق العاده معمولا هرساله تشکیل می گردد. وظیفه هیأت مدیره، بررسی وضع کلی اقتصاد
جهانی و بررسی مشکلات سیستم پولی بین المللی و مسائلی نظیر اینها است.
گردآوری و تنظیم: عباس دهقان 115
هیأت اجرایی
براساس اساسنامه اداره امور و عملیات کلی صندوق بر عهده هیأت اجرایی است که مرکب از 55 نفر میباشد.
این هیأت لااقل هفته ای یکبار به ریاست مدیر عامل تشکیل جلسه می دهد و کلیه امور جاری صندوق را
تصدی و هدایت می کند.
مدیر عامل
مدیر عامل توسط هیأت اجرایی و برای مدت 5 سال انتخاب می شود. مدیر عامل بالاترین مقام کارکنان
اجرایی صندوق است و ریاست هیأت اجرایی را برعهده دارد ولی نمی تواند یکی از اعضای هیأت اجرایی
باشد.
حق برداشت مخصوص
کمبود نقدینگی بین المللی بویژه بعد از جنگ جهانی دوم یکی از معضلات تجارت بین المللی شده بود.
بنابراین حق برداشت مخصوص در واقع یک نوع دارایی یا ذخیره پولی بین المللی است که توسط صندوق
ایجاد شده و پشتوانه آن موافقت کشورهای شرکت کننده در طرح مذکور است. همچنین حق برداشت
مخصوص به عنوان واحد محاسبه در صندوق به کار برده می شود و کلیه معاملات و دفاتر صندوق براساس
آن محاسبه و نگهداری می گردد.
در سال 3671 تصمیم گرفته شد که ارزش حق برداشت در رابطه با ارزهای 31 کشور)روش سبد ارزی(
محاسبه شود و در این حالت ارزش هر واحد حق برداشت مخصوص معادل 351115 دلار آمریکا منظور
گردید که در حقیقت همان ارزش دلار طلای 3611 در سال 3671 بوده است. 31 کشوری که ارزهای آنها
3618 بیش – در سبد ارزی مزبور منظور گردیده بود عبارت از کشورهایی بود که صادرات آنها سالهای 3675
از یک درصد از تجارت جهانی کالاها و خدمات را تشکیل می داد و ضرایب داده شده به سهم هر ارز در حق
برداشت مخصوص نیز بر اساس حجم تجارت طی 5 سال و موجودی پول هر کشور در سایر کشورهای عضو
انتخاب گردید.
کاربرد حق برداشت مخصوص
کمبود ذخایر مالی تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه به ویژه در سالهای اخیر باعث محدودیت شدید
در ظرفیت واردات و تقلیل در افزایش روند تجارت و پرداخت های آنان گردیده و اثرات منفی بر روی سطح
116 پول، ارز و بانکداری
سرمایه گذاری ها و تولید آنها گذارده است. آنچه که کشورهای در حال توسعه جهان از طریق صادرات
بدست می آورند صرف بازپرداخت اصل و فرع وامهای آنها می گردد.
می تواند سهم زیادی در تسریع بهبود اقتصادی، موفقیت سیاست های تعدیل و » حق برداشت مخصوص «
تسهیل موانع موجود در پرداخت های کشورهای درحال توسعه و ارتقای تجارت بین المللی و تنوع در بافت
ذخایر و بهبود موازنه بین نقدینگی مشروط و غیر مشروط داشته باشد.
یکی از خصوصیات حق برداشت مخصوص این خواهد بود که از اهمیت استقراض از منابع دیگر در نظام مالی
بین المللی کاسته و بنابراین آسیب پذیری این نظام را کاهش می دهد.
منابع مالی صندوق بین المللی پول
صندوق بین المللی پول منابع مالی خود را از طریق روشهای زیر تأمین می نماید:
قاچ ذخیره:
این قاچ شامل آن گونه وجوهی است که اعضاء نزد صندوق نگاه داشته و از محل پرداخت های اعضای
صندوق بابت سهمیه خود به صورت طلا و ارز تأمین شده است. استفاده از این ذخایر بدون قید و شرط است
و به صرف مواجه بودن کشور عضو با کسری موازنه پرداختها قابل برداشت است.
قاچهای اعتباری
در صندوق چهار قاچ اعتباری وجود دارد که میزان هر یک معادل 55 درصد سهمیه هر یک از اعضاء
میباشد. چنان که هر عضو می تواند تا 311 درصد سهمیه خودش در صندوق به صورت اعتبار استفاده کند.
شرط استفاده از قاچهای اعتباری آن است که کشورهای عضو علاوه بر روبرو بودن با مشکل تراز پرداختها
اجرای سیاست های پیشنهادی صندوق را بپذیرند.
تسهیلات مالی اضافی
صندوق وامهای بیشتر و درازمدت تر نسبت به قاچ های اعتباری از طریق تسهیلات مالی اضافی در اختیار
اعضاء قرار می دهد. کشورهایی مشمول این نوع تسهیلات می شوند که ترازپرداخت هایشان ناشی از عوامل
ساختاری و سازمانی در اقتصاد ملی آنها باشد. صندوق در پرداخت این گونه وامها شرایط دشوارتری را به
کشور وام گیرنده تحمیل می کند. کشورهای واجد شرایط می توانند تا 311 درصد سهمیه خودشان از این
7 تا 31 سال است. / محل وام بگیرند. مدت بازپرداخت این وامها بین 5
گردآوری و تنظیم: عباس دهقان 117
منابع گسترش یافته صندوق
صندوق بین المللی پول از طریق منابع گسترش یافته خود به کشورهایی وام می دهد که از طریق قاچهای
اعتباری و تسهیلات مالی اضافی نتواند مشکلات تراز پرداخت های خودشان را برطرف کنند. وامهایی که از
این طریق داده می شود علاوه بر مشروط بودن به صورت مرحله ای و نظارت شده است. در حال حاضر هر
کشور می تواند برای مدت 1 سال و سالانه 65 تا 335 درصد و یا طی 1 سال کلا 585 تا 115 درصد
سهمیه خودش در صندوق از محل منابع گسترش یافته وام بگیرند.
حساب حق برداشت مخصوص
هر کشور عضو به نسبت سهمیه اش در صندوق در حساب حق برداشت مخصوص اعتبار دارد و می تواند از
این اعتبار در صورت کسری تراز پرداخت ها و یا تقلیل ذخایرش بدون قید و شرط استفاده نماید.
بازپرداخت این وامها مدت معینی ندارد لیکن صندوق انتظار دارد با بهبود وضعیت موازنه پرداختهای کشور
وام گیرنده بازپرداخت وام صورت بگیرد. ناگفته نماند که به این گونه اعتبارات صندوق بهره تعلق میگیرد.
منابع دیگر صندوق