صادرات با حسابهای دریافتنی مبتنی بر پول خارجی
در صادرات، یک شرکت داخلی کالاهایی را به یک شرکت خارجی میفروشد. چنانچه فروش به صورت نسیه انجام گرفته باشد، حساب دریافتنی مربوط، در دفاتر شرکت داخلی ثبت میشود. بر اساس توافقهای به عمل آمده بین فروشنده و خریدار، حساب دریافتنی میتواند بر حسب پول داخلی یا پول خارجی بیان و واریز گردد. چنانچه حساب دریافتنی بر حسب پول داخلی بیان و واریز شود، هیچ مخاطرهای از لحاظ مبادله ارزی برای فروشنده وجود ندارد. زیرا تمامی مخاطره مبادله ارزی را خریدار خارجی تقبل کرده است. ضمناً در اینگونه موارد، مشکل حسابداری خاصی نیز ایجاد نمیشود. اما چنانچه حساب دریافتنی، بر حسب پول خارجی بیان شده باشد، مخاطره مبادله ارزی توسط فروشنده تقبل میگردد و خریدار از این لحاظ با مخاطرهای مواجه نیست. دلیل تقبل مخاطره مبادله ارزی توسط شرکت فروشنده داخلی این است که ارزش جاری حساب دریافتنی آن به تناسب نوسانات نرخ ارز تغییر میکند. به طوری که قبلاً گفته شد، این تغییرات، موجب ایجاد سود یا زیان ناشی از مبادله ارزی میشود. علاوه بر این، در این گونه موارد، مجموعه متنوعی از مسایل حسابداری نیز ایجاد میگردد. همان طور که قبلاً آمد، سه نوع مساله اولیه حسابداری مربوط به این حسابهای دریافتنی به شرح زیر است:
ثبت حساب دریافتنی بر حسب پول داخلی.
حسابداری هرگونه سود یا زیان ناشی از مبادله ارزی (تسعیر ارز).
حسابداری پوشش مخاطره به منظور حذف بخش عمده آثار این قبیل سود یا زیانها.
در دو مثال زیر که به صادرات مربوط است، روشهای حسابداری برای حل مسایل بالا تشریح میشود. به منظور توجه کامل به مسایل حسابداری، در این مثالها فرض شده است که شرکت داخلی، ثبتهای خود را بر مبنای هر یک از مفروضات زیر انجام میدهد:
حساب دریافتنی بر حسب پول داخلی بیان و واریز میشود.
حساب دریافتنی بر حسب پول خارجی بیان و واریز میشود.