حسابرسی مبتنی بر ریسک

حسابرسی مبتنی بر ریسک

 مفهوم حسابداری مبتنی بر ریسک

حسابرسی مبتنی بر ریسک روشی را فراهم می کند که اطمینان م یدهد ریس کهای سازمان • مدیریت شده اند .برآورده کردن نیازهای هیات مدیره مسوولیت بخش حسابرسی داخلی است. در حقیقت حسابرسی داخلی مبتنی بر ریسک، آنچه سازمان و اهداف آن را تهدید می کند، بررسی • می کند .این ریسک ها شامل ریسک مالی، عملیاتی و استراتژیک، چه در درون سازمان و چه در برون سازمان خواهد بود. حسابرسی داخلی مبتنی بر ریسک، روشی است که در بخش حسابرسی داخلی مورد استفاده قرار • میگیرد و برای ارائه اطمینان بخشی از اینکه ریسک ها مدیریت شده اند استفاده می شود. •  

 تعریف حسابرسی مبتنی بر ریسک

 حسابرسی مبتنی بر ریسک را می توان به عنوان فرایند شناسایی و گزارش ریسک تحریفات با اهمیت در • صورتهای مالی دانست. از این رو اولاً حسابرسی نیازمند شناسایی حوزه هایی است که دارای ریسک بالایی از تحریفات با اهمیت اند؛ ریسک های مذکور محدوده هایی هستند که مستلزم کاربرد روش های گسترده تری خواهند بود. ثانیاً حسابرسی باید تعیین کند که چقدر و چگونه روش های خود را برای حوزه های کم ریسک کاهش می دهد. همچنین جهت شناسایی ریسک تحریفات با اهمیت باید موارد زیر تجزیه و تحلیل شود:  ) الف) ریسک واحد تجاری (ریسکی که یک رویداد بر تحقق اهداف شرکت اثر منفی می گذارد • . ب) چگونگی برخورد مدیریت با ریسک های مذکور • . ج) تعیین محدوده ریسک هایی که مدیریت به آنها توجهی نکرده است •

 مزایای رویکرد مبتنی بر ریسک

 ) ساختار واحد خاص تجاری چگونه از رقبایش متمایز می شود و حاشیه رقابتی واحد تجاری چیست؟ 1  )مسایل عملیاتی روزمره ای که مدیریت کلیدی شرکت با آن مواجه است چیست؟ 2 ) مدیریت با مسایل و مشکلات عملیاتی چگونه برخورد می کند؟ 3 ) برای حصول اطمینان از اجرای مفاد قراردادها و قوانین و مقررات چه کنترل های عملیاتی به اجرا درمی آید؟ 4 ) برای حصول اطمینان از اینکه عملیات گزارشگری و حسابداری سال بدون  خطا و تقلب باشد چه کنترل های داخلیی مشخصیی اجیرا    5 می گردد؟     7 ) مدیریت چگونه از صحت اطلاعات مالی مورد استفاده در تصمیمات مهم اطمینان یابد؟ 6 ) کارکنان بی تجربه در چه کارهایی گمارده شده اند؟ 7

 مراحل حسابرسی با نگرش مبتنی بر ریسک:

 –     برنامه ریزی حسابرسی 1 )CR( –    اجرای آزمون کنترلها و برآورد خطر کنترل 2 )DR( –    برآورد خطر عدم کشف 3 –    طراحی، اجرا و ارزیابی نتایج آزمون محتوا 4 –    بررسی تکمیلی و صدور گزارش حسابرس مستقل 5

 )برنامه ریزی حسابرسی 1 مرحله

– کسب اطلاعات لازم برای پذیرش کار  – کسب اطلاعات کلی و شناخت الزامات قانونی  🙂APR(   – برآورد خطر عدم کشف ناشی از بررسی تحلیلی مقدماتی 🙂IR(   – برآورد خطر ذاتی )CR(   – شناخت اولیه از سیستم کنترل داخلی و برآورد اولیه از خطر کنترل  – برآورد اهمیت  )AAR(   – تعیین خطر قابل پذیرش حسابرسی )TDDR(   – برآورد اولیه از خطر عدم کشف ناشی از آزمون جزئیات  – تهیه بودجه و تنظیم قرارداد   – تعیین اعضای گروه حسابرسی

حسابرسی مبتنی بر ریسک

– شناخت سیستم های حسابداری و کنترل داخلی و برآورد نهایی 2 خطر کنترل

پس از کسب شناخت اولیه از سیستم های حسابداری و کنترل داخلی و تصمیم حسابرس مبنی بر پذیرش و انجام کار، اولین مرحله اجرای عملیات، کسب شناخت کیافی از طراحیی سیسیتم هیای     حسابداری و کنترل داخلی  و چگونگی اعمال آن ها است .پس از کسب شناخت کافی از سیستم های حسابداری و کنترل داخلی و با توجه به برآورد اولیه از خطر کنترل، حسابرس روش های کنترل اصلی و تفصیلی هر یک از مانده حساب های با اهمیت یا گروه های عمده معاملات را طراحی و با توجه به تعداد نمونه های انتخابی، نسبت به انجام آزمون های کنترل و رعایت در هر یک از چرخه های عملیاتی اقدام می نماید

.بعد از اجرای آزمون های کنترل داخلی و کسب شواهد لازم، حسابرس برآورد نهایی خطر کنترل را انجام می دهد. کسب شناخت از سیستمهای حسابداری و کنترلهای داخلی معمولا از طریق روشهای زیر صورت می گیرد ضمناً می بایست در کاربرگهاای  حسابرسی مستند شود.  – به روز کردن شناخت کسب شده در حسابرسیهای گذشته 1 –  پرس و جو از مدیریت و سطوح مختلف کارکنان 2 –  مطالعه و بررسی دستورالعملهای اجرایی، شرح وظایف و نمودگرهای واحد مورد رسیدگی 3 – بازرسی مستندات و مدارک سیستمهای حسابداری و کنترل داخلی 4 –  مشاهده فعالیتها و عملیات واحد مورد رسیدگی 5

 )DR(برآورد خطر عدم کشف

خطر عدم کشف یعنی خطر این که ازمون های محتوای حسابرس، اشتباه و یا تحریف موجود در مانده یک حساب یا گروهی از معاملات را که بتواند به تنهایی در مجموع با اشتباهات و یا تحرییف هیای موجیود در    سایر مانده حساب ها و گروه های معاملات، با اهمیت باشد، کشف نکند .خطر عدم کشف عامیل اصیلی در   تعیین نوع و ماهیت، زمان بندی اجرا و حدود ازمون های محتوا در حسابرسیی اسیت و بیرای هیر ییک از      مانده حساب  ها و گروه های معاملات تعیین میشود .خطر عدم کشف از رابطه زیر بدست می آید: در تعیین خطر عدم کشف، خطر قابل پذیرش حسابرسی و خطر ذاتی تعیین شده در مرحله برنامیه رییزی   مورد استفاده قرار می گیرد ولی خطر کنترل اعمال شده در تعیین خطر عدم کشف، خطیر کنتیرل نهیایی    تعیین شده در بخش دوم می باشد.

 طراحی، اجرا و ارزیابی نتایج آزمون های محتوا

 –     تعیین خطر عدم کشف 1 )APR( –    اجرای بررسی تحیلی در مورد مانده هر حساب یا گروه معاملات و تعیین خطر بررسی تحلیلی 2  )با توجه به خطر بررسی تحلیلی تعیین شده TDDR( –    تعیین خطر عدم کشف آزمون جزییات معاملات 3 –    طراحی و اجرای آزمون جزئیات معاملات با توجه به تعیین عدم کشف آزمون جزئیات 4 –    ارزیابی نتایج حاصل از اجرای آزمون جزئیات 5

 سخن آخر

حسابرسی مبتنی بر ریسک پاسخی به تغییرات صورت گرفته در حجم و فعالیت موسسات تجاری و نیاز موسسیات  حسابرسی به افزایش کارایی و اثربخشی می باشد به طوری که این سیستم با تمرکز بر محدوده هیای پیر ریسیک    باعث افزایش اثربخشی و حذف آزمونهای کم اهمیت منجر به افزایش کارایی می شود. حسابرسی مبتنی بر ریسک، ضوابطی فراهم می آورد که به موجب آن قضاوت حسابرس به نحو سیستماتیک و در چارچوب های مشخص صورت گیرد. حسابرسی مبتنی بر ریسک یک نمونه واقعی از شرایط دستیابی به سود دو جانبه حسابرس و مشتری (اثربخشی و کارایی )است.