ثبت هزینه تضمین محصول

به دو روش میتوان هزینه های تضمین محصول و خدمات پس از فروش را ‌‌ثبت نمود:

1⃣ روش واقعی( مبنای نقدی)

طبق این روش هزینه های محصول در دوره انجام دادن خدمات مربوط به تضمین شناسایی میشود و ممکن است خدمات ضمانتی در دوره فروش انجام نگیرد و در دوره دیگری  تحقق یابد که این باعث میشود اصل تطابق صورت نگیرد

اگر دوره ضمانت محصول کوتاه باشد و هزینه ان را نتوان به نحو معقولی براورد کردو یا اینکه هزینه تضمین اهمیت چندانی نداشته باشد میتوان از این روش استفاده کرد و هزینه را در زمان تحقق شناسایی و ثبت نمود به این معنی که در زمان انجام خدمات ، هزینه تضمین محصول بدهکار موجودی نقد بستانکار

هزینه تضمین محصول بد

                   موجودی نقد بس

2⃣روش ذخیره گیری(مبنای تعهدی)

توجه به اینکه هزینه های هر دوره باید از درآمدهای همان دوره کسر شود )اصل تطابق(، انتظار می رود

هزینه های تضمین محصول در دوره های که کالا به فروش رفته است در نظر گرفته شود اما در عمل ممکن

است انجام خدمات تضمین کالا، در دورهای بعد از فروش آن رخ دهد؛ بنابراین شرکتها هر سال بر مبنای

تجارب گذشته، هزینه تضمین محصولات فروش رفته را برآورد می کنند و به عنوان بدهی مربوط به ارائه

خدمات در آینده در بستانکار حساب »ذخیره تضمین محصول« ثبت می‌نمایند در زمان ارائه خدمات، ذخیره

تضمین محصول بدهکار و حساب موجودی نقد یا موجودی کالا و یا …… بستانکار می‌شود، این روش با اصل

تطابق و مبنای تعهدی سازگاری دارد

فروشنده باید بر اساس تجارب گذشته، بدهی مرتبط با کل فروش )ذخیره( را برای یک دوره مالی برآورد

کند؛ و در پایان هر دوره بر اساس مدت زمان منقضی شدۀ خدمات پس از فروش، ذخیره تضمین خدمات را

تعدیل نماید.

⭕️روش های ذخیره گیری:

الف)درصدی از درآمد فروش:

در شرایط عادی، تعیین هزینه تضمین فروشنده و بدهی مربوط به یک قلم خاص فروخته شده، امکانپذیر

نیست با این وجود فروشنده بر مبنای تجارب گذشته، می‌تواند بدهی مرتبط با کل فروش در یک دوره مثال

یک ماهه یا یک ساله را برآورد نماید

درصد مشخص بر اساس تجارب گذشته×درامد فروش طی دوره=هزینه تضمین

ب)روش درصدی از تعداد فروش:

در این روش، واحد تجاری بر اساس تجربه، تعداد واحدهایی که برای تعمیر یا رفع نواقص مراجعه می‌کنند

را برآورد نموده و سپس این تعداد را در مبلغ لازم جهت رفع عیب و نقص ضرب می کند و ذخیرۀ تضمین

محصول لازم برای دوره آتی را مشخص می‌نماید.

ج)روش تجزیه سنی فروشهای طی دوره:

در این روش، تاریخ فروش محصولات و دوره تضمین مشخص می‌شود سپس مبلغ فروش درنسبت مدت

زمان باقیمانده از دوره تضمین )گارانتی( به کل دوره تضمین ضرب می‌گردد و عدد حاصل را در درصدی که

با تجربۀ سنوات قبل از مراجعه جهت تعمیر و تعویض محصوالت به دست آمده است ضرب کرده و ذخیره

لازم برآورد می‌شود.

⭕️ثبتهای لازم در  روش ذخیره گیری به شرح زیر خواهد بود:

در پایان دورۀ مالی از بابت تعهداتی )مربوط به محصوالت فروخته شده( که امکان دارد در سنوات آتی شرکت

با آنها مواجه شود، ذخیرهای برآورد شده و به شرح زیر ثبت می گردد.

هزینه تضمین محصول بد

   ذخیره تضمین محصول بس

در هنگام ارائه خدمات پس ازفروش سند حسابداری زیر صادر می گردد.

ذخیره تضمین محصول بد

موجودی نقد یا موجودی قطعات بس