لغات تخصصی حسابداری:استهلاک دارایی های نامشهود (Amortization of Intangible Assets)

? تخصیص مبلغ سرمایه گذاری روی دارایی های نامشهود طی یک بازه زمانی خاص (معمولاً در طول عمر مفید دارایی) به هزینه که غالباً برای اهداف حسابداری و مالیاتی صورت می‌گیرد، استهلاک دارایی های نامشهود گفته می‌شود.

? استهلاک مالی مشابه استهلاک فیزیکی است که برای دارایی های مشهود مورداستفاده قرار می‌گیرد. (همین‌طور نوع دیگر استهلاک که معمولاً برای منابع طبیعی به کار می‌رود.) در استهلاک دارایی های نامشهود، درآمدی که از به‌کارگیری دارایی تولید می‌شود تقریباً معمولاً با هزینه استفاده از دارایی مطابقت دارد.

? فرض کنید شرکت فرضی شناسا ۳۰ میلیارد تومان بر روی یک گواهی ثبت اختراع با عمر مفید ۱۵ سال سرمایه گذاری می‌کند. شرکت شناسا سالیانه ۲ میلیارد تومان به‌عنوان هزینه استهلاک گواهی ثبت اختراع در دفاتر مالی خود ثبت خواهد کرد.

? لغات تخصصی حسابداری:نسبت نقدینگی (Cash Ratio)

? نسبتهای نقدینگی کلاسی از معیارهای مالی است که برای تعیین توانایی شرکت در پرداخت تعهدات و بدهی های کوتاه مدتش مورداستفاده قرار می‌گیرد. عموماً، هر چه مقدار نسبتهای مالی بالاتر باشد، حاشیه امنیتی که شرکت برای پوشش بدهی های کوتاه مدتش دارد نیز بزرگ‌تر خواهد بود؛ اما این نسبتها نباید خیلی هم بزرگ باشند. چراکه افزایش آن‌ها نشان از عدم توانایی شرکت در جذب منابع مالی خارجی یا سرمایه گذاری در دارایی های سودآور است.

?نسبتهای نقدینگی معمولاً شامل نسبت جاری، نسبت آنی و نسبت پول نقد می‌شود. تحلیلگران مختلف دارایی های متفاوتی را در ارتباط با محاسبه نقدینگی در نظر می‌گیرند. بعضی از تحلیلگران فقط مقدار پول نقد و مشابه‌های آن را که بر بدهی های جاری تقسیم شده محاسبه می‌کنند، چون احساس می‌کنند که این موارد، دارایی های با بیشترین نقدینگی هستند و به احتمال خیلی زیاد برای پوشش بدهی های کوتاه مدت در صورت نیاز مورداستفاده قرار خواهند گرفت.

?توانایی شرکت برای تبدیل دارایی های کوتاه مدت به وجه نقد جهت پوشش تعهدات مالی وقتی طلبکاران به دنبال پولشان هستند بسیار اهمیت دارد. تحلیلگران ورشکستگی و مبتکرین وام های بانکی غالباً از نسبتهای نقدینگی برای تعیین اینکه آیا یک شرکت قادر به ادامه خواهد بود یا خیر استفاده می‌کنند.