استاندارد حسابداري 25مزایای شغلی

استاندارد حسابداري 25مزایای شغلی

استاندارد حسابداري 25

• مزایای شغلی
• هدف استاندارد حسابداري 25  به تعیین حسابداري و افشا براي مزاياي شغلی است. استاندارد حسابداري 25  واحد را ملزم مي‌كند كه موارد زیر را شناسايي كند:
• الف) شناسایی بدهي در حالتی كه شغلی خدمتی را در ازای مزاياي شغلی كه در آينده پرداخت مي‌شود، فراهم كند.
• ب) شناسایی هزينه در حالتی كه واحد منافع اقتصادي يا خدمت بالقوه ناشي از خدمت ارائه شده توسط يك كارمند را در ازای مزاياي شغلی ، مصرف مي‌كند.

استاندارد حسابداري 25

• دامنه كاربرد
• این استاندارد برای کارفرمایان جهت حسابداری تمامی مزایای شغلی به جز معاملات مبتني بر مشارکت (به استانداردهاي حسابداري ملي و بين ‌المللي مرتبط با معاملات مبتني بر مشارکت مراجعه شود) لازم الاجرا می باشد.
• اين استاندارد ارتباطی با گزارشگري طرح‌هاي مزاياي بازنشستگي كاركنان ندارد(به استانداردهای حسابداري ملي و بين ‌المللي مرتبط با طرح‌هاي مزاياي بازنشستگي كاركنان مراجعه شود.)همچنین اين استاندارد با مزاياي فراهم شده از طریق سایر صندوق های بازنشستگی كه ما به ازاي خدمت ارائه شده توسط كاركنان فعلی يا كاركنان گذشته واحدهاي بخشي عمومي نيستند، ارتباطی ندارد.

• این استاندارد در مورد مزایای شغلی زیر کاربرد دارد:

• الف)مواردی که مبتنی بر طرح ها یا ساير قراردادهاي رسمي بين يك واحد و هر یک ازكاركنان ، گروه كاركنان يا نمایندگان آن ها باشد.

• ب) مواردی که مبتنی بر الزامات قانوني، يا مقررات صنعت بوده كه به موجب آن واحدها ملزم به مشاركت در طرح‌هاي در میزان ملي، ايالت، صنعت يا ساير طرح های چند كارفرمايي باشد يا جايي كه واحدها ملزم به مشاركت سایر صندوق های بازنشستگی تركيبي باشند.

• استاندارد حسابداري 25
• ج) مواردی که از طریق شیوه های غيررسمي به يك تعهد اساسي منجر شده باشد. شیوه های غیر رسمی در حالتی منجر به يك تعهد اساسي مي‌شود كه واحد راه حل واقع بینانه تری غیر از پرداخت  مزایای شغلیرا نداشته باشد. مثالي از تعهد اساسي حالتی است كه تغییر در شیوه های غيررسمي واحد خسارت غيرقابل قبول در رابطه‌اش با كاركنان را به همراه داشته باشد.

• مزايای شغلی شامل:
• الف) مزاياي شغلی كوتاه‌مدت مانند، حقوق، مشاركت در تأمين اجتماعي، پرداخت مرخصي سالانه و پرداخت مرخصي استعلاجی، سهيم كردن كاركنان در سود و پاداش (اگر تا دوازده ماه بعد از پايان دوره مالي قابل پرداخت باشد) و مزاياي غيرنقدي (مانند مراقبت پزشكي، مسكن، ماشين ، كالا و خدمات مجاني يا یارانه ای) براي كاركنان فعلي؛
• ب) مزایای بازنشستگی مانند مستمری های بازنشستگي‌ ، ساير مزاياي بازنشستگي، بيمه بازنشستگی و مراقبت پزشكي بازنشستگی؛

• پ) ساير مزاياي شغلی بلند مدت، كه ممكن است موارد مرخصي خدمات بلند مدت يا مرخصي مطالعاتي، ساير مزاياي خدمات بلند مدت، مستمري از كار افتادگي بلند مدت، و سهم سود، پاداش‌هاي و حقوق و مزاياي انتقالي به دوره‌هاي آتي چنانچه تماما طي دوازده ماه بعد از پايان دوره مالي قابل پرداخت نباشند را شامل شود و

استاندارد حسابداري 25

• ت) مزاياي پایان خدمت.

• به جهت اینکه هر طبقه مشخص شده در (الف) تا (ت) داراي ویژگی های متفاوت هستند، اين استاندارد الزامات جداگانه‌اي را براي هر طبقه ايجاد كرده است.

• مزایای شغلی شامل مزاياي فراهم شده برای كاركنان يا وابستگان آن ها بوده و ممكن است از طریق پرداخت‌ های (يا تهیه كالا و خدمات) مستقيم به كارمندان، همسران آن ها، بچه يا ساير وابستگان يا سايرين مانند شركت‌هاي بيمه‌اي تسويه شده باشد.

• يك كارمند ممكن است خدماتي به يك واحد بر مبنای تمام وقت، نيمه وقت، دائمي، اتفاقی يا موقت فراهم كند. براي هدف اين استاندارد، كاركنان شامل کارکنان مديريت ارشد به گونه ای كه در استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره20″ افشاي اطلاعات در مورد اشخاص وابسته”، تعريف شده است می شود.
• اين استاندارد براي تمام واحدهاي بخش عمومي به غير از واحدهاي تجاری دولتي كاربرد دارد.

• مقدمه استانداردهاي بين‌المللي گزارشگري مالي كه توسط هيئت استانداردهاي بين‌المللي حسابداري منتشر شده است، بیان می دارد که استاندارد بين‌المللي گزارشگري مالي جهت کاربرد برای صورت های مالی با مقاصد عمومی تمامی واحدهاي انتفاعي طراحي شده است. واحدهاي تجاری دولتي، واحدهاي انتفاعي هستند. به همین جهت آنها ملزم به تبعيت از استاندارد های بين‌المللي گزارشگري مالي هستند.

استاندارد حسابداري 25

• تعاريف
• واژه‌هاي زير در اين استاندارد با معاني مشخص شده بکار برده می­شوند:

• سود و زيان اکچوئری شامل:
• (الف) تعديلات تجربی (اثرات تفاوت بين مفروضات اکچوئری قبلي و آنچه كه در واقعيت اتفاق افتاده است)؛ و
• (ب) اثرات تغييرات در مفروضات اکچوئری.
• دارايي‌هاي نگهداري شده بوسيله حساب مستقل مزاياي شغلی بلند مدت دارايي‌هايي هستند (به غير از ابزارهاي مالي غيرقابل انتقال صادر شده توسط واحد گزارشگر) كه:
• (الف) توسط يك واحد (يك حساب مستقل) نگهداري می شود و قانوناً جداي از واحد گزارشگري بوده و منحصرا براي پرداخت یا تامین مالی مزاياي شغلی می باشد؛ و
• (ب) صرفا براي پرداخت يا تامین مالی مزاياي شغلی در دسترس می باشد و براي بستانكاران واحد گزارشگري (حتي در صورت ورشكستگي) در دسترس نمی باشد و قابل برگشت به واحد گزارشگري نیز نمی باشد مگر اينكه هر یک از موارد زیر وجود داشته باشد:
  • دارايي‌هاي باقيمانده حساب مستقل براي انجام همه تعهدات مزاياي شغلی طرح يا واحد گزارشگري كافي باشد؛ يا
  • دارایی ها جهت جبران مزایای شغلی که اخیرا پرداخت شده به واحد گزارشگري برگشت داده شده باشد.

استاندارد حسابداري 25

• سایر صندوق های بازنشستگی که طبق قانون ايجاد شده‌اند؛ و

• (الف) به عنوان طرح‌هاي چند كارفرمايي جهت فراهم كردن مزاياي بازنشستگي عمل مي‌كنند؛ علاوه بر اين

• (ب) مزايايي را ارائه می دهند که ما به ازاي خدمات ارائه شده توسط كاركنان نمی باشد.

• هزینه خدمت جاري افزايش در ارزش فعلي تعهدات مزاياي تعیین شده است كه ناشي از خدمات كارمند در دوره جاري است.

• طرح‌هاي مزاياي مشخص طرح‌هاي مزایای بازنشستگی به غير از طرح‌هاي بازنشستگي مشاركتي مشخص هستند.

• طرح‌ مشاركتي مشخص طرح مزاياي شغلی بازنشستگی است كه تحت آن واحد مبلغ ثابتی را به یک واحد اختصاصی(حساب مستقل) مي‌پردازد و چنانچه حساب مستقل دارايي‌هاي كافي براي پرداخت همه مزاياي شغلي مربوط به خدمات كارمند در دوره جاري و قبلي را نگهداري نكرده باشد تعهد قانوني یا قراردادی براي پرداخت مبلغ بيشتري را نخواهد داشت.

• مزاياي شغلی شامل تمامی اشکال پاداش یا غرامتی است که واحد در قبال خدمات ارائه شده توسط کارکنان به آن ها می دهد.
• هزينه سود تضمین شده افزايش ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص كه در طي دوره اتفاق افتاده است به این دلیل که مزاياي يك دوره به تسویه نزدیک تر اند.
• طرح های چند كارفرمايي طرح‌هاي بازنشستگي مشاركتي مشخص (به غير از طرح‌هاي دولتي و سایر صندوق های بازنشستگی) يا طرح‌هاي مزاياي مشخص (به غير از طرح‌هاي دولتي) هستند كه:
• (الف) دارايي‌هاي ارائه شده توسط واحدهاي مختلف كه تحت كنترل عمومی نيستند را متمرکز می کند؛ و
• (ب) از این دارايي‌ها جهت ارائه مزايا به کارمندان بيش از يك واحد استفاده می کند به گونه ای كه سطوح مزایا و آورده ها بدون ارجاع به واحدي كه كارکنان مربوطه را استخدام مي‌كند، تعيين می شود.
• ساير مزاياي شغلی بلند مدت مزاياي شغلی (به غير از مزایای بازنشستگی و مزاياي پایان خدمت) هستند كه تماماً طي دوازده ماه بعد از پايان دوره‌اي كه كاركنان خدمات مربوطه را ارائه كرده‌اند، سررسيد نمي‌شود.

• هزينه خدمت گذشته افزايش در ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص براي خدمات کارکنان در دوره‌هاي قبل است كه در دوره جاري در اثر معرفي يا تغييرات در مزایای بازنشستگی يا ساير مزاياي شغلی بلند مدت ايجاد شده است. هزينه خدمات گذشته ممكن است مثبت (حالتی مزايا موجود افزایش یافته) يا منفي (حالتی كه مزاياي موجود كاهش يافته) باشد.

استاندارد حسابداري 25

• دارايي‌هاي طرح شامل:
• (الف) دارايي‌هاي نگهداري شده توسط حساب مستقل مزاياي شغلی بلند مدت؛ و
• (ب) سياست‌هاي بيمه‌اي مشروط است.
• مزاياي بازنشستگي مزاياي شغلی (به غير از مزاياي پایان خدمت) هستند كه بعد از پايان خدمت پرداخت مي‌شوند.
• طر‌ح‌هاي مزایای بازنشستگی قراردادهاي رسمي و غيررسمي هستند كه تحت آن يك واحد مزایای بازنشستگی را براي يك يا چندين كارمند فراهم مي‌كند.
• ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص ارزش فعلي پرداخت‌هاي آتي موردانتظار ، بدون كاهش هرگونه دارايي طرح است، است كه جهت تسویه تعهد ناشي از خدمات کارکنان در دوره‌هاي جاري و گذشته ضرورت دارد.
• سیاست بيمه مشروط سیاست بيمه ای است كه توسط بیمه گر كه از اشخاص وابسته (به گونه ای که در استاندارد بین­المللی حسابداری بخش عمومی شماره20 بیان شده است) واحد گزارشگري نيست، صادر شده است اگر عوايد سياست:

استاندارد حسابداري 25

• (الف) صرفا براي پرداخت يا تامین مالی مزایای شغلی تحت يك طرح مزايا شغلی مشخص قابل استفاده باشد؛ و
• (ب) براي بستانكاران واحد گزارشگري (حتي در صورت ورشكستگي) نبوده و قابل پرداخت به واحد گزارشگري نباشد ، مگر اينكه هر یک از موارد زیر برقرار باشد:
• عوايد بيانگر دارايي‌هاي مازادي باشد كه براي سیاست جهت انجام تمام تعهدات مزاياي شغلی مربوطه لازم نيست؛ يا
• عواید جهت جبران مزاياي شغلی که اخیرا پرداخت شده به واحد گزارشگري برگشت داده شود.

• بازده دارايي‌هاي طرح شامل سود تضمین شده، سودها و ساير درآمدهایی است كه از دارايي‌هاي طرح ايجاد شده است، همراه با سودها و زيان‌هاي تحقق يافته و تحقق نيافته دارايي‌هاي طرح منهاي هرگونه هزينه‌هاي اداري طرح و منهاي هرگونه پرداختني توسط طرح است.

• مزاياي شغلی كوتاه‌مدت شامل مزایای شغلی(به غير از مزاياي پایان خدمت كاركنان) است كه تماماً در طي دوازده ماه بعد از پايان دوره‌اي كه كاركنان خدمات مربوطه را ارائه كرده‌اند، سررسيد مي‌شود.
• طرح‌هاي ایالتی طرح‌هايي به غير از از سایر صندوق های بازنشستگی هستند كه بوسيله قانون اعمال شده و به صورت طرح‌هاي چند كارفرمايي براي همه واحدها در طبقه‌هاي اقتصادي وضع شده در قانون عمل مي‌كند.
• مزاياي قطع همکاری مزاياي شغلی پرداختني در اثر هر كدام از موارد زير است:
• (الف) تصميم واحد براي پايان دادن به استخدام كارمند قبل از تاريخ عادي بازنشستگي؛ یا
• (ب) تصميم كارمند براي پذيرفتن کناره گیری اختياري در قبال مزاياي آن.
• مزاياي شغلی مقرر مزایای شغلی هستند كه موكول به استخدام آتي نيستند.
• واژه‌هاي تعريف شده در ساير استانداردهای حسابداري بين‌المللي بخش عمومي با همان معاني ذكر شده در آن استانداردها، در اين استاندارد مورد استفاده قرار مي‌گيرند و در واژه‌نامه اصطلاحات تعریف شده منتشره نیز به صورت جداگانه چاپ شده­اند.

استاندارد حسابداري 25

• مزاياي شغلی كوتاه‌مدت
• مزاياي شغلی كوتاه‌مدت شامل اقلامي مانند:
• (الف) حقوق، دستمزد و بیمه اجتماعی سهم کارفرما؛
• (ب) ذخيره بازخريد مرخصي كوتاه‌مدت كاركنان (مانند پرداخت مرخصي سالانه و پرداخت مرخصي استعلاجی) حالتی که انتظار مي‌رود غیبت ها(مرخصی ها) طي دوازده‌ماه بعد از پايان دوره مالي كه كاركنان خدمات كارمندي مربوطه را ارائه كرده‌اند، رخ دهد.
• (ج) پاداش‌هاي مرتبط با عملكرد و سهيم كردن كاركنان در پاداش كه طي دوازده ماه بعد از پايان دوره‌اي كه كاركنان خدمات مربوطه را ارائه كرده‌اند قابل پرداخت است؛ و
• (د) مزاياي غيرنقدي (مانند مراقبت پزشكي، مسكن، ماشين ، كالا و خدمات مجاني يا يارانه‌اي) براي كاركنان فعلي.

• حسابداري مزاياي شغلی كوتاه‌مدت معمولاً آسان است زيرا هیچ گونه مفروضات اکچوئری اندازه‌گيري تعهد يا هزينه ضرورت ندارد و احتمال هرگونه سود يا زيان اکچوئری نیز وجود ندارد. تعهدات مزاياي شغلی کوتاه مدت بر مبناي غيرتنزيلي اندازه‌گيري مي‌شوند.

• شناسایي و اندازه‌گيري
• مزاياي شغلی كوتاه‌مدت
• وقتي كارمندي خدماتي به يك واحد در طي دوره حسابداري ارائه داده است، واحد بايستي مبلغ غيرتنزيلي مزاياي شغلی كوتاه‌مدت كه انتظار مي‌رود در عوض خدمات پرداخت شود راشناسايي كند:

استاندارد حسابداري 25

• (الف) به عنوان يك بدهي (هزينه معوق)، بعد از كسر هرگونه مبلغي كه اخیرا پرداخت شده است. اگر مبلغي كه اخیرا پرداخت شده است بيشتر از مبلغ غيرتنزيلي مزايا باشد، واحد بايستي آن مازاد را به عنوان دارايي (پيش پرداخت هزينه) شناسایی کند تا حدي كه پیش پرداخت مثلا منجر به كاهش در پرداخت‌هاي آتي يا استرداد وجه نقد می شود ؛ و
• (ب) به عنوان يك هزينه، مگر اينكه استاندارد ديگري شمول مزايا را به عنوان جزئی از بهای تمام شده دارایی را مجاز دانسته یا الزامی کرده باشد. (به عنوان مثال، به استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره 12 ”موجودی مواد و کالا“ و استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره 17 ”دارايي‌هاي ثابت مشهود“ مراجه شود.)

• بندهای 14، 17 و 20 بیان کننده چگونگی بکارگیری این الزامات برای مزایای شغلی کوتاه مدت در قالب طرح های غیبت کارکنان با حقوق ،پاداش و سهیم كردن كاركنان در سود است.

• غیبت کارکنان با حقوق کوتاه مدت

• واحد ملزم است که بهای تمام شده موردانتظار مزاياي شغلی كوتاه‌مدت به شکل بازخريد مرخصي های كاركنان طبق بند 13 را به شرح زير شناسايي كند:

• (الف) در موردي كه باز خريد مرخصي كاركنان جمع شونده باشد، زمانی که کارکنان خدماتی را ارائه دهند که حق آنها را براي بازخريد مرخصي آتي افزايش دهد؛ و

• (ب) در مورد غیر جمع شونده بودن بازخريد مرخصي كاركنان ،زمانی که غيبت‌ها رخ می دهد.

استاندارد حسابداري 25

• واحد ممكن است در خصوص برخی از غیبت ها از جمله ، مرخصي، مريضي و از كارافتادگي كوتاه‌مدت، زايمان يا پدر شدن، خدمات هيأت منصفه و خدمت سربازي به کارمندان خود غرامت پرداخت کند. حق ذخيره بازخريد مرخصي كاركنان قابل تقسيم به دو سرفصل است:

• (الف) جمع شوند؛ و
• ب) غير جمع شونده
• غیبت کارکنان با ویژگی جمع شونده آنهايي هستند كه در حالتی که در دوره جاری به طور کامل استفاده نشده باشد به آينده منتقل مي‌شوند . غیبت کارکنان با ویژگی جمع شونده ممكن است به عنوان مقرری (به عبارت ديگر، كاركنان مستحق پرداخت نقدي بابت حق استفاده نشده در زمان ترک واحد می باشند) باشد یا نباشد.

• تعهدي كه به محض ارائه خدمات توسط كاركنان ایجاد می شود و حق آنها را براي غیبت کارکنان با حقوق افزايش مي‌دهد. حتي اگر غیبت کارکنان با حقوق مقرری نباشد، تعهد وجود دارد و شناسايي می شود، اگر چه اين احتمال وجود دارد كه كاركنان ممكن است قبل از اينكه آنها از حق غير اعطايي جمع شده كه بر اندازه‌گيري تعهد تأثير دارد استفا‌كنند واحد ترك بكنند..

• واحد بايستي هزينه موردانتظار غیبت کارکنان با ویژگی جمع شونده را به عنوان مبلغ اضافي شناسايي كند كه واحد انتظار دارد در نتيجه حق استفاده نشده كه در تاريخ گزارشگري انباشته شده، پرداخت كند.
• روش مشخص شده در بند 17، تعهد را بر مبناي مبلغی از پرداخت‌هاي اضافي اندازه‌گيري مي‌كند كه انتظار مي‌رود به تنهايي از این حقیقت كه مزايا جمع مي‌شوند، ناشي شده باشد. در بسياري موارد يك واحد ممكن است نياز نداشته باشد كه محاسبات تفصیلی براي تخمين تعهد غیبت کارکنان با حقوق که با اهمیت نمی باشد را ايجاد كند. براي مثال تعهد مرخصي استعلاجي احتمالاً فقط موقعي با اهمیت است كه درك رسمي و غيررسمي وجود داشته باشد كه پرداخت مرخصي استعلاجي استفاده نشده ممكن است به عنوان مرخصي پرداخت شده تلقي شود.
• غیبت کارکنان با حقوق غير جمع شونده به آينده منتقل نمي‌شود و اگر تمام آنها در دوره جاري استفاده نشود آنها باطل مي‌شوند و كاركنان مستحق پرداخت نقدي براي حق استفاده نشده در زمان ترک واحد نمی باشند. اين موردي عادي، براي پرداخت استعلاجي (به حدي كه حق استفاده نشده گذشته، حق آينده را افزايش نمي‌دهد)، مرخصي زايمان يا پدر شدن و ذخيره بازخريد خدمت براي خدمت هيئت منصفه يا خدمت سربازي است. يك واحد هيچگونه بدهي يا هزينه تا زمان مرخصي شناسايي نمي‌كند؛ زيرا خدمات كارمند مبلغ مزايا را افزايش نمي‌دهد.

استاندارد حسابداري 25

• پرداخت‌هاي پاداش و پرداخت‌هاي سهيم شدن در سود

• واحد بايد هزينه موردانتظار پرداخت‌هاي پاداش و پرداخت‌هاي سهيم شدن در سود را بر طبق بند 13 فقط و فقط زمانی شناسايي کند که:

• (الف) واحد داراي يك تعهد فعلی قانونی يا قراردادی براي انجام چنين پرداخت‌هاي به عنوان نتيجه وقايع گذشته باشد؛ و

• (ب) تخمين قابل اتكايي از تعهد را بتوان انجام داد.

• يك تعهد فعلي فقط و فقط زماني بوجود مي‌آيد كه واحد راهکار واقع بینانه تری غیر از انجام پرداخت ها را ندارد.
• در بخش عمومي بعضي واحدها داراي طرح‌هاي پاداش هستند كه مرتبط با اهداف ارائه خدمات یا جنبه‌هايي از عملكرد مالي هستند. تحت چنين طرح‌هايي كاركنان مبالغ مشخصي را كه بستگي به ارزيابي مشارکتشان در دستیابی به اهداف واحد يا يك بخش از واحد دارد دريافت مي‌كنند .
• در بعضي موارد چنين طرح‌هايي ممكن است براي گروهي از كاركنان باشد، مانند حالتی كه عملكرد براي همه يا بعضي از كاركنان در يك قسمت خاص به غير از يك مبناي انفرادی ارزيابي شود. زيرا اهداف واحدهاي بخش عمومي طرح‌هاي تسهيم سود، در بخش عمومي براي واحدهاي انتفاعي، تداول بسيار كمتري دارد. با اين حال، آنها احتمالاً جنبه‌اي از پاداش کارکنانی هستند كه در بخش‌هايي از واحدهاي بخش عمومي بر مبناي تجاري عمل مي‌كنند.

• استاندارد حسابداري 25

• بعضي واحدهاي بخش عمومي ممكن است طرح‌هاي تسهيم سود را اعمال نكنند، اما ، ارزيابي عملكرد را بر پایه معيارهاي مالي مانند ايجاد جريان‌هاي درآمدي و دستيابي به اهداف بودجه‌اي انجام  دهند. بعضي طرح‌هاي پاداش ممكن است پرداخت‌هايي را به همه كاركنان كه خدمات استخدامي در دوره گزارشگري ارائه كردند، انجام دهد، حتي آنهايي كه ممكن است واحد را قبل از دوره گزارشگري ترك كرده باشند.

• با اين حال، تحت طرح‌هاي ديگر پاداش،  كاركنان اگر صرفا براي دوره خاصي در واحد باقي مانده باشند پرداخت‌هايي را دريافت مي‌كنند ، براي مثال يك اقدام اين است كه كارمندان خدماتي را براي كل دوره گزارشگري ارائه دهند. چنين طرح‌هايي يك تعهد قراردادی ايجاد مي‌كند  به گونه ای که اگر کارمند تا پايان دوره مشخصي در خدمت  باقي بمانند همچنان كه كارمند خدمت مربوطه را ارائه کند مبلغ پرداختني به وی افزايش می یابد.
• اندازه‌گيري چنين تعهدات قراردادی بیانگر احتمال ترک واحد توسط کارمند بدون دريافت‌هاي مربوط به پرداخت‌هاي تسهيم سود می باشد. بند 23  بیان کننده شرايط بيشتري است كه قبل از اينكه واحد بتواند هزينه موردانتظار پرداخت‌هاي مربوط به عملكرد، پرداخت‌هاي پاداش و پرداخت‌هاي تسهيم در سود را شناسايي كند، باید برآورده شود.

• يك واحد ممكن است تعهد قانوني براي پرداخت پاداش نداشته باشد. با اين حال، در بعضي موارد، يك واحد سیاست ای از پرداخت پاداش دارد. در چنين مواردي، واحد يك تعهد قراردادی دارد زيرا واحد راه کار واقع بینانه تری غیر از پرداخت پاداش را ندارد. اندازه‌گيري تعهد قراردادی،بیانگر احتمال اینکه بعضي كاركنان بدون دريافت پاداش واحد را ترك‌كنند می باشد.

استاندارد حسابداري 25

• يك واحد فقط و فقط زماني مي‌تواند برآورد قابل اتكايي از تعهد قانوني يا قراردادی اش را تحت طرح پرداخت مرتبط باعملكرد ، طرح پاداش يا طرح تسهيم سود انجام دهد كه:
• (الف) شرايط رسمي طرح حاوي فرمولي براي تعيين مبلغ مزايا باشد؛
• (ب) واحد مبالغي را كه بايد پرداخت شود، قبل از تصويب صورت‌هاي مالي جهت انتشار تعيين كند؛ یا
• (ج) سیاست گذشته شواهد روشني از مبلغ تعهد قراردادی واحد ارائه دهد.
• يك تعهد تحت طرح‌هاي پاداش و طرح‌های تسهيم سود از خدمت كارمند ناشي مي‌شود و به عنوان يك هزينه در كسري و اضافه شناسايي مي‌شود.
• اگر پرداخت‌هاي پاداش و سهيم شدن در سود تماماً در طي دوازده ماه بعد از پايان دوره ای که كارمندان خدمات مربوطه را ارائه كرده‌اند سررسيد نشود، آن پرداخت‌ها به عنوان ساير مزاياي شغلي بلند مدت هستند (به بندهاي 153-147 مراجعه شود).

استاندارد حسابداري 25

• افشا

• اگرچه اين استاندارد افشاي خاصي را در مورد مزاياي شغلی كوتاه‌مدت الزامی نکرده است اما سایراستانداردها ممکن است افشا را الزامی کرده باشد. براي مثال استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره20 افشا کل پاداش کارکنان مدیریت ارشد را ملزم مي‌كند و استاندارد بين المللي حسابداري بخش عمومي شماره1”تهیه و ارائه صورت‌هاي مالي“ افشا اطلاعات در مورد مزاياي شغلی را الزامی مي‌كند.

• مزایای بازنشستگی: تمايز بين طرح‌هاي مشاركتي مشخص و طرح‌هاي مزاياي مشخص
• مزایای بازنشستگی به عنوان مثال شامل موارد زیر می باشد:
• (الف) مزاياي بازنشستگي مانند مستمري بازنشستگي؛ و
• (ب) ساير مزایای بازنشستگی، مانند بيمه عمر بازنشستگی و مراقبت پزشكي بازنشستگی.

• قراردادهايي كه به موجب آن واحد مزاياي بازنشستگی را ارائه می کند طرح مزایای بازنشستگی هستند. واحد اين استاندارد را براي همه اینگونه توافقات چه آنها شامل، ايجاد يك واحد جداگانه مانند طرح مستمري بازنشستگي، طرح حقوقي بازنشستگي، طرح مزاياي بازنشستگي،‌ باشند یا نباشند به كار مي‌برد.

• طرح‌هاي مزاياي بازنشستگی كه به عنوان طرح مشاركتي مشخص يا طرح مزاياي مشخص تقسيم مي‌شوند، بستگي به محتواي اقتصادي طرح دارد كه از شرايط اصلي و وضعيت‌هاي آن ناشي شده است. جهت طبقه‌بندي به عنوان طرح مشاركتي خاص، طرح مزایای بازنشستگی بايستي واحد را ملزم كند كه سهم ثابتي را به يك واحد جداگانه پرداخت كند.
• استاندارد حسابداري 25
• طبق تعریف طرح‌هاي مشاركتي مشخص:
• (الف) تعهد قانوني يا قراردادی واحد به مبلغي که توافق می شود در حساب مستقل سهيم شود محدود می شود. بنابراين، مبلغ مزاياي بازنشستگی كه بوسيله کارکنان دريافت می شود از طريق مبلغ مشاركت‌ها كه توسط يك واحد (و شايد کارکنان) به طرح مزایای بازنشستگی يا يك شركت بيمه پرداخته شده است،‌ به همراه بازده‌هاي سرمايه‌گذاري ناشي از مشاركت‌ها تعيين مي‌شود ؛ و

• (ب) متعاقبا، ريسك اکچوئری (اینکه مزايا كمتر ازمبلغ موردانتظار باشد) و ريسك سرمايه‌گذاري (اینکه دارايي سرمايه‌گذاري شده جهت رسيدن به مزاياي موردانتظار كافي نباشد) متوجه کارکنان مي‌شود.

• مثال‌هايي از مواردي كه تعهد واحد محدود به مبلغي نیست كه توافق كرده كه در حساب مستقلی مشاركت كند زماني است كه واحد تعهد قانونی یا قراردادی در خصوص موارد زیر داشته باشد:
• (الف) فرمول مزاياي يك طرح که منحصرا با مبلغ مشاركت‌ها ارتباط نزديكي نداشته باشد؛
• (ب)یک تضمين، چه به صورت غير مستقيم از طريق طرح يا مستقيماً ازطریق بازده مشخص شده مشاركت‌ها؛ يا
• (پ) شیوه های غيررسمي كه باعث ایجاد تعهدات قراردادی می­شود. براي مثال، يك تعهد قراردادی ممكن است در حالتی ايجاد شود كه واحد حتي در حالتی كه فاقد تعهد قانوني براي انجام دادن باشد پیشینه ای از افزايش مزايا براي کارکنان قبلي جهت همگام بودن با تورم ، داشته باشد.

استاندارد حسابداري 25

• طبق تعریف طرح‌هاي مزاياي مشخص:
• (الف) تعهد واحد براي فراهم كردن مزاياي توافق شده براي كاركنان فعلي و قبلي است؛ و
• (ب) ريسك اکچوئری (اینکه مزايا بيشتر از حد موردانتظار ارزش داشته باشد) و ريسك سرمايه‌گذاري در اصل در واحد اتفاق مي‌افتد. اگر تجربه سرمايه‌گذاري يا اکچوئری از حالت مورد انتظار، بد تر باشد، ممکن است که تعهد واحد افزايش يابد.

• طرح مزاياي مشخص برخلاف طرح‌هاي مشاركتي مشخص، نياز به پرداخت مشاركت‌ها به يك واحد جداگانه ندارد. بند های 53-32 زير تفاوت بين طرح‌هاي مشاركتي مشخص و طر‌ح‌هاي مزاياي مشخص را در محتوای طرح‌هاي چند كارفرمايي، طرح‌هاي ايالتي، سایر صندوق های بازنشستگی و مزاياي تضمين شده توضيح مي‌دهد.

• طرح‌هاي چند كارفرمايي

• واحد بايد طرح چندكارفرمايي را به عنوان طرح مشاركتي مشخص يا طرح مزاياي مشخص تحت شرايط طرح (شامل هرگونه تعهد قراردادی كه جدای شرايط رسمي بوجود مي‌آيد) طبقه‌بندي كند. در جايي كه طرح چندكارفرمايي يك طرح مزاياي مشخص است، يك واحد ملزم است که:

• (الف) سهم متناسب خود از تعهد مزاياي مشخص، دارايي‌هاي طرح و هزينه‌هاي مرتبط با طرح را به روش يكساني براي هر كدام از طرح‌ مزاياي مشخص محاسبه كند؛ و

• (ب) اطلاعات خواسته شده در بند (4) را افشا كند.

استاندارد حسابداري 25

• زماني كه اطلاعات كافي جهت کاربرد حسابداري مزاياي مشخص براي طرح چند كارفرمايي كه يك طرح مزاياي مشخص باشد، وجود نداشته باشد، واحد ملزم است که:
• الف) اگر آن طرح مشاركت مشخص باشد، طبق بندهای 57-55 عمل كند.

• (ب)موارد زیر را افشا كند:
  • این واقعيت كه طرح، يك طرح مزاياي مشخص است؛ و
  • دليل اينكه چرا اطلاعات كافي جهت ایجاد امکان حسابداری طرح به عنوان یک طرح مزاياي مشخص وجود ندارد. و
• (پ) تا حدي كه مازاد یا كسري طرح ممكن است بر روي مشاركت‌هاي آتي اثر‌گذارد، افشاهاي اضافي زیر نیز صورت گيرد:
• هرگونه اطلاعات موجود در مورد اضافات يا كسري؛
• مبناي استفاده شده براي تعيين اضافات يا كسري؛ و

• مفاهیم ، از هر نوع، براي واحد.
• نمونه ای از طرح چند كارفرمايي مزاياي مشخص حالتی است که:
• (الف) طرح بر مبنای پرداخت فوری تأمين مالي شده باشد مانند آنكه: مشاركت‌هاي كارفرمايان و يا كاركنان در سطحي تنظيم شده‌اند كه انتظار مي‌رود براي پرداخت كردن مزايا در همان دوره كافي باشد؛ و مزاياي آتي كسب شده در دوره جاري در مشاركت‌هاي آتي پرداخت خواهد شد؛ و
• (ب) مزایای شغلی از طریق مدت خدمات آن ها تعيين شده باشد و واحدهاي شركت‌كننده ابزار واقعي برداشت از طرح را بدون پرداخت مشاركت براي مزاياي كسب شده بوسيله كاركنان جهت به روز كردن برداشت نداشته باشند.

استاندارد حسابداري 25

• چنین طرحی در صورتی ایجاد کننده ريسك اکچوئری براي واحد می باشدکه اگر بهای نهایی مزاياي كسب شده در تاريخ گزارشگري بيشتر از مبلغ موردانتظار باشد، واحد مجبور باشد که يا مشاركت‌هايش را افزايش مي‌دهد يا كارمندان را متقاعد کند كه كاهشي را در مزايا بپذيرند. بنابراين چنين طرحي، طرح مزاياي مشخص است.

• جايي كه اطلاعات كافي در مورد يك طرح چند كارفرمايي كه طرحي با مزاياي مشخص است،‌ وجود داشته باشد، يك واحد سهم متناسبش را از تعهد مزاياي مشخص، دارايي‌هاي طرح و هزينه مزایای بازنشستگی مرتبط با طرح را به روش يكساني با سایر طرح های مزاياي مشخص، محاسبه مي‌كند. با اين حال ممكن است مواردي وجود داشته باشد كه يك واحد نتواند براي اهداف حسابداري سهم‌اش را از وضعيت مالي و عملكرد مالي طرح با اتکای کافی مشخص كند. اين حالت زمانی است که:

• (الف) واحد دسترسي به اطلاعاتي در مورد طرح كه الزامات اين استاندارد را برآورده بسازد نداشته باشد ، يا
• (ب) طرح واحدهاي مشاركت‌كننده را در معرض ريسك اکچوئری مرتبط با كاركنان فعلي و قبلي ديگر واحدها ، با نتیجه­ای كه مبنایی سازگار و قابل اتکا براي تسهيم تعهد، دارايي‌هاي طرح و هزينه واحدهاي خاص مشاركت‌كننده در طرح نيست، قرار می دهد.

• در این موارد، يك واحد براي طرحی جواب گو است که طرح مشاركت مشخص باشد و اطلاعات اضافي خواسته شده طبق بند 33 را افشا کند.

استاندارد حسابداري 25

• ممكن است توافق قراردادي بين طرح چند كارفرمايي و واحدهاي مشاركت‌كننده‌اش وجود داشته باشد كه تعيين کننده چگونگی توزیع اضافات (يا كسري وجوه)طرح به واحدهاي مشاركت‌كننده باشد. مشاركت‌كننده در طرح چند كارفرماي با چنين قراردادي كه طرح مشاركت مشخص به حساب مي‌آيد طبق بند 33 عمل نموده و دارايي يا بدهي كه از توافق قراردادي ناشي شده را شناسایی و نتيجه درآمد يا هزينه را در مازاد يا كسري شناسايي مي‌كند.

• استاندارد بين‌المللی حسابداري بخش عمومي شماره19 ”ذخایر، بدهي‌هاي احتمالي و دارايي‌هاي احتمالي“واحد را ملزم مي‌كند كه اطلاعاتي در مورد بدهي‌هاي احتمالي خاص شناسايي يا افشا كند. در طرح چند كارفرمايي، براي مثال بدهي‌هاي احتمالي ممكن است از موارد زير ناشي شود:
• (الف) زيان‌هاي اکچوئری مرتبط با ساير واحدهاي مشاركت‌كننده زيرا هر واحد كه در طرح چند كارفرمايي شركت مي‌كند، در ريسك‌هاي اکچوئری ساير واحدهاي شركت‌كننده سهيم مي‌شود.

• (ب) هرگونه مسئوليتي تحت شرايط طرح جهت تامین مالی هرگونه كسري در طرح ، اگر ساير واحدها از مشاركت انصراف دهند.

• طرح‌هاي چند كارفرمايي متمايز از طرح‌هاي اداري گروهي هستند. يك طرح اداري گروهي صرفاً تجمیعي از طرح‌هاي يك كارفرمايي است كه برای اجازه به كارفرمايان شركت‌كننده جهت تجمیع دارايي‌هاي خود به منظور اهداف سرمايه‌گذاري و كاهش مديريت سرمايه‌گذاري و هزينه‌هاي اداري تشکیل شده است. اما ادعاهاي كارفرمايان مختلف براي مزيت فردي کارکنان شان مجزا شده است.

• استاندارد حسابداري 25
• طرح‌هاي اداري گروهي مشكل حسابداري خاصي را ايجاد نمي‌كند چراکه اطلاعات، حسابداری آن به روش همانند ساير طرح‌هاي يك كارفرمايي به آساني در دسترس می باشد و چنين طرح‌هايي واحدهاي مشاركت‌كننده را با ريسك‌هاي اکچوئری مرتبط با كاركنان فعلي و قبلي واحدهاي ديگر مواجه نمي‌كند. طبق تعاريف اين استاندارد يك واحد ملزم است که طرح اداري گروهي را به عنوان طرح مشاركتي مشخص يا طرح مزاياي مشخص مطابق با شرايط طرح طبقه‌بندي كند (شامل هرگونه تعهد قراردادی كه جدای از شرايط رسمي است).

• طرح‌هاي مزاياي مشخص در حالتی که واحدهاي شركت‌كننده تحت كنترل مشترك هستند.
• طرح‌هاي مزاياي مشخص كه ريسك‌ها را بين واحدهاي مختلف تحت كنترل مشترك تقسيم مي‌كند، براي مثال واحدهاي كنترل‌كننده و كنترل شونده، طرح‌هاي چند كارفرمايي نيستند.
• واحد مشاركت‌كننده در چنين طرحي اطلاعاتي در مورد کل طرح بدست مي‌اورد، كه مطابق با اين استاندارد بوده و بر مبناي مفروضاتی كه براي کل طرح است ، اندازه‌گيري مي‌شود.
• استاندارد حسابداري 25
• اگر توافق قراردادي،‌ توافق الزام آور يا سياستی براي مطالبه كردن هزينه مزاياي مشخص شده خالص براي طرح  به صورت یک اندازه گیری کلی مطابق با اين استاندارد براي واحدهاي خاصي در درون واحد اقتصادي وجود داشته باشد ، واحد بايستي در صورت‌هاي مالي خاص يا جداگانه‌اش هزينه مزاياي مشخص شده خالص را كه مطالبه مي‌شود، شناسايي كند. اگر چنين توافق، قرارداد يا سياستي وجود ندارد، هزينه مزايا مشخص شده خالص بايد در صورت‌هاي مالي خاص يا جداگانه‌اي از واحد كه بطور قانوني حامي كارفرما براي طرح است، شناسايي شود. واحدهاي ديگر بايستي در صورت‌هاي مالي جداگانه ياخاص هزينه را معادل مشاركت پرداختي براي دوره شناسايي كند.

• مواردي در بخش عمومي وجود دارد كه واحد اصلی و يك يا چند واحد فرعی در طرح مزاياي مشخص شركت كرده‌اند. به غير از حالتی كه توافق قراردادي، توافق الزام آور يا سیاستبيان شده‌اي مانند آنچه در بند 40 مشخص شده وجود داشته باشد، واحد فرعی بر مبناي مشاركت مشخص و واحد اصلی بر مبناي مزاياي مشخص در صورت‌هاي مالي تلفيقي‌اعمال می شود.

• واحد فرعی همچنين حساب های خود را بر مبناي مشاركت مشخص در صورت‌هاي مالي جداگانه‌اش افشا مي‌كند. يك واحد فرعی که بر مبناي مشاركت مشخص عمل می کند همچنين جزئياتي در مورد واحد اصلی فراهم مي‌كند و بيان مي‌كند در صورت‌هاي مالي تلفيقی حسابداري واحد اصلی، بر مبناي مزاياي مشخص است. واحد فرعی همچنین افشاهاي خواسته شده در بند 42 را ارائه می کند.

• مشاركت در چنين طرحي معامله اشخاص وابسته براي هر واحد خاص است. بنابراين يك واحد بايستي در صورت‌هاي مالي خود افشاهاي زير را انجام دهد:
• (الف) توافق قراردادي، قرارداد الزام­آور يا سیاست بيان شده براي مطالبه هزينه مزاياي مشخص شده خالص يا این واقعيت كه چنين سياستي وجود ندارد.
• (ب) سیاست تعيين مشاركتی كه بوسيله واحد پرداخت شده است.
• (پ) اگر واحد براي تخصيص هزينه مزاياي مشخص شده خالص مطابق با بند 40 عمل کند، همه اطلاعات در مورد کل طرح مطابق با بند های 142-140 است.
• (ت) اگر واحد براي مشاركت پرداختني براي دوره طبق بند 40 عمل كند، اطلاعات در مورد کل طرح طبق بند 141 جزهای(ب)-(ث)، (د)، (ژ)، (س)، (ص) و بند 142 الزامی شده است. ساير افشاهاي خواسته شده طبق بند 141 كاربرد ندارد.

استاندارد حسابداري 25

• طرح‌هاي ایالتی

• واحد بايستي براي مزایای بازنشستگی تحت طرح‌هاي ایالتی به روش يكساني با طرح چند كارفرمايي عمل كند (به بندهاي 32 و 33 مرجعه شود).

• طرح‌هاي ایالتی طبق قانون براي پوشش دادن همه واحدها ايجاد شده است (يا همه واحدها در يك طبقه خاص، براي مثال، يك صنعت خاص) و از طریق دولت ملي، ايالتي يا محلي يا بوسيله سایر سازمان ها عمل مي‌كنند (براي مثال، يك نمايندگي به طور خاصي براي اين هدف ايجاد شده است).

• اين استاندارد صرفا مرتبط با مزایای شغلی واحد بوده و حسابداري هرگونه تعهد تحت طرح‌هاي دولتي مرتبط با كاركنان فعلی و گذشته واحد هایی که توسط واحد گزارشگر كنترل نشده‌اند را مد نظر قرار نمي‌دهد . هر چند كه دولت‌ها ممكن است طرح‌هاي دولتي ايجاد‌كنند و مزايايي به كاركنان واحدهاي بخش خصوصي و/ يا افراد با مشاغل آزاد فراهم كنند، تعهداتي كه در قبال چنين طرح‌هايي ناشي مي‌شوند در اين استاندارد ارائه نشده است.

• طرح‌های ایالتی بسیاری بر مبنای پرداخت آنی تامین مالی شده‌اند: مشارکت‌ها در سطحی که انتظار مي‌رود برای پرداخت مزایای الزامی سر رسید شده در دوره یکسانی کافی باشد تنظیم شده‌اند.
• مزایای کسب شده در طی دوره جاری جهت پرداخت مشارکت‌های آتی استفاده مي‌شود. واحدهایی که از طریق طرح‌های دولتی مورد پوششاست برای آن طرح ،طرح مشارکت مشخص یا طرح مزایای مشخص را به کار مي‌گیرد. همچنین شیوه حسابداری نیز بستگی به این دارد که آیا واحد تعهد قراردادی یا قانونی برای پرداخت مزایای آتی دارد یا خیر. اگر تنها تعهد واحد پرداخت مشارکت زمانی که سر رسید مي‌شوند، باشد و واحد دارای تعهدی برای پرداخت مزایا آتی نباشد ، آن طرح ایالتی را به عنوان طرح مشارکتی مشخص به حساب مي‌آورد.

• یک طرح ایالتی ممکن است توسط واحد فرعی به عنوان طرح مشارکتی مشخص طبقه­بندی شود. با این حال، این یک فرض قابل رد است که طرح ایالتی توسط واحد اصلی به عنوان طرح مزایای مشخص توصیف شود. در حالتی که فرض رد شده است طرح دولتی به عنوان طرح مشارکتی مشخص به حساب مي‌آید.

استاندارد حسابداري 25

• سایر صندوق های بازنشستگی
• یک واحد گزارشگر باید حسابداری مزایای پس از استخدام تحت سایر صندوق های بازنشستگی را به روشی همانند طرح چند کار فرمایی انجام دهد (به بندهای 32و 33 مراجعه شود).
• سایر صندوق های بازنشستگی طبق قانون ایجاد شده‌اند و فراهم کننده مزایایی برای افرادی که دارای معیار شایستگی باشند هستند. چنین معیاری اصولا شامل این الزام است که فرد به الزام سنی که در قانون وضع شده، رسیده باشد.
• ممکن است معیار های دیگری که مرتبط با سود و سلامت شخصی باشد، نیزوجود داشته باشد. در بعضی مناطق سایر صندوق های بازنشستگی ممکن است که جهت ارائه مزایایی در ازای خدمات کاری ارائه شده توسط افراد وجود داشته باشد. این استاندارد صرفا تعهدات سایر صندوق های بازنشستگی را شامل می شود که در ازای خدمت ارائه شده بوسیله کارکنان فعلی و کارکنان گذشته واحد گزارشگر ایجاد شده باشد.

• این استاندارد واحد گزارشگر را ملزم مي‌کند که برای تعهدات مزایای کارکنان که از سایر صندوق های بازنشستگیناشی شده است همانند طرح چند کار فرمایی طبق بند‌های 32 و 33 عمل کنند.

• برای یک واحد اقتصادی، مانند دولت، نحوه عمل حسابداری برای تعهدات مزایای کارکنان تحت سایر صندوق های بازنشستگی به این موضوع بستگی دارد که آیا اجزاء آن برنامه که جهت فراهم آوردن مزایای بازنشستگی به کارکنان واحد اقتصادی عمل می کند  به عنوان طرح مشارکت مشخص  طبقه بندی شده است یا به عنوان طرح با مزایای مشخص . در انجام این قضاوت عوامل موجود در بند 35 در نظر گرفته می شود.

استاندارد حسابداري 25

• مزایای بیمه شده
• یک واحد ممکن است حق بیمه‌اي را جهت تامین مالی مزایای بازنشستگی پرداخت کند. واحد ملزم است که با چنین طرحی همانند طرح مشارکتی مشخص برخورد کند، مگر اینکه واحد (مستقیماً یا غیر مستقیم از طریق طرح) تعهد قانونی یا قراردادی در مورد هر یک از موارد زیر داشته باشد:
• (الف) پرداخت مزایای کارکنان به طور مستقیم زمانی که آنها سر رسید مي‌شوند؛ یا

• (ب) اگر بیمه­گر همه مزایای آتی کارکنان مربوط به خدمات کارکنان را در دوره‌های جاری و گذشته پرداخت نکند، مبالغ بیشتری را پرداخت کند.
• اگر واحد تعهد قانونی یا قراردادی را ابقا کند، واحد باید با طرح به عنوان طرح با مزایای مشخص برخورد کند.
• مزایای تضمین شده بوسیله یک قرارداد بیمه نیاز به ارتباط مستقیم با تعهد واحد برای مزایای کارکنان ندارد. طرح مزایای بازنشستگی شامل قراردادهای بیمه، مشروط به تفاوت یکسانی بین حسابداری و تامین مالی همانند سایر طرح‌های تامین مالی شده می باشند.

• حالتی که یک واحد تعهد مزایای پایان خدمت کارکنان را از طریق مشارکت در یک سیاست بیمه که تحت آن واحد(یا به طور مستقیم و یا به طور غیر مستقیم از طریق طرح ، از طریق مکانیسمی برای تنظیم حق بیمه های آتی یا از طریق ارتباط اشخاص وابسته با بیمه گذار) یک تعهد قراردادی یا قانونی را ابقا می کند تامین مالی کند، پرداخت حق بیمه ها٬ قرار داد مشارکت مشخص نیست. این بیانگر این است که واحد:

استاندارد حسابداري 25

• (الف) یک سیاست بیمه‌اي مشروط را به عنوان دارایی طرح به حساب می آورد ( به بند 10 مراجعه شود)؛ و
• (ب) هر سیاست بیمه ای را به عنوان حقوق تادیه یا باز پرداخت شناسایی می کند (اگر سیاست ها معیار بند 121 را برآورده سازد).

• حالتی که سیاست بیمه‌اي با عنوان مشارکت طرح مشخص یا گروهی از مشارکت­کنندگان طرح است و واحد هیچ­گونه تعهد قراردادی یا قانونی جهت پوشش هرگونه زیان سیاست را نداشته باشد٬ واحد تعهدی برای پرداخت مزایای کارکنان را ندارد و صرفا بیمه گذار مسئول پرداخت مزایا می باشد. پرداخت حق بیمه ثابت تحت چنین قراردادهایی، در اصل تسویه تعهد مزایای کارکنان نه یک سرمایه‌گذاری جهت پرداخت بدهی می باشد. متعاقباً واحد دارایی و بدهی بیشتری ندارد. بنابراین، یک واحد با چنین پرداخت‌هایی همانند مشارکت‌های در طرح مشارکتی مشخص برخورد مي‌کند.

• مزایای بازنشستگی: طرح‌های مشارکت مشخص

• حسابداری برای طرح‌های مشخص آسان است چرا که تعهد واحد گزارشگر برای هر دوره بوسیله مبالغ مشارکت شده برای آن دوره قابل تعیین است. متعاقباً هیچ مفروضات اکچوئری برای اندازه‌گیری تعهد و هزینه لازم نیست و امکان هیچ گونه سود یا زیان بیمه‌اي وجود ندارد. علاوه بر این تعهدات بر اساس مبنای غیرتنزیلی ، اندازه­گیری مي‌شوند، مگر حالتی که تعهدات تماما طی دوازده ماه پس از پایان دوره‌اي که کارکنان خدمت را ارائه مي‌کنند، تسویه و پرداخت نشود.

استاندارد حسابداري 25

• شناسایی و اندازه گیری
• زمانی که یک کارکنان خدماتی را به یک واحد در طی یک دوره ارائه مي‌دهد، واحد بایستی سهم قابل پرداخت به طرح مشارکتی مشخص را در ازای خدمات ارائه شده را شناسایی کند:
• (الف) به عنوان یک بدهی (هزینه معوق)، بعد از کسر هرگونه مشارکتی که قبلا پرداخت شده است. اگر مشارکتی که قبلا پرداخت شده است بیشتر از بدهی مشارکت مربوط به خدمات قبل از تاریخ گزارشگری باشد واحد باید مازاد را تا حدی که به عنوان مثال منجر به کاهش در پرداخت‌های آتی یا استرداد وجه نقد شود به عنوان یک دارایی (پیش پرداخت هزینه) شناسایی کند.

• (ب) به عنوان هزینه مگر اینکه استاندارد دیگری شمول مشارکت را در بها تمام شده یک دارایی الزامی کرده یا مجاز دانسته باشد. (به عنوان مثال به استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 12 ”موجودی مواد وکالا“ و استاندارد‌ بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 17 ”دارایی‌های ثابت مشهود“ مراجعه شود).

• حالتی که مشارکت‌های یک طرح مشارکتی مشخص تماما در طی دوازده ماه بعد از پایان دوره‌اي که کارکنان خدمات مربوطه را ارائه کرده اند٬ تسویه نشود ، این مشارکت ها می بایستی به نرخ تنزیلی که در بند 91 مشخص شده است تنزیل شوند.

• افشا
• یک واحد باید مبلغ شناسایی شده به عنوان هزینه را برای طرح‌های مشارکتی مشخص افشا کند.
• در مواردی که طبق استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره20 الزامی شده واحد در مورد مشارکت‌های در طرح‌های مشارکتی مشخص برای کارکنان مدیریت ارشد افشا های لازم را ارائه می دهد.

• مزایای بازنشستگی: طرح‌های مزایای مشخص
• حسابداری طرح‌های مزایای مشخص دشوار است چرا که مفروضات اکچوئری جهت اندازه­گیری تعهد و هزینه الزامی است و امکان سود و زیان اکچوئری نیز وجود دارد. علاوه بر این تعهدات به این دلیل که ممکن است چندین سال بعد از ارائه خدمات توسط کارکنان تسویه شوند بر مبنای تنزیل شده اندازه­گیری مي‌شوند.

استاندارد حسابداري 25

• شناسایی و اندازه­گیری

• طرح‌های مزایای مشخص ممکن است تامین مالی نشده باشد و یا ممکن است به طور کلی یا جزئی از طریق مشارکت‌های یک واحد و گاهی مواقع از طریق خود کارکنان به یک واحد تامین شود یا از طریق حساب مستقلی که به طور قانونی جدا از واحد گزارشگری و واحدی که مزایای کارکنان به  آنکه پرداخت شده،تامین مالی شده باشد.

• پرداخت مزایای تامین شده زمانی که سر رسیده شده باشند، صرفا به وضعیت مالی و عملکرد سرمایه‌گذاری  حساب مستقل بستگی ندارد بلکه به توان واحد (تمایل آن) جهت مناسب نمودن هرگونه کسری در دارایی‌های حساب مستقل بستگی دارد. بنابراین، واحد در اصل ریسک‌های سرمایه‌گذاری و اکچوئری مرتبط با طرح را تضمین مي‌کند. متعاقباً هزینه شناسایی شده در خصوص طرح مزایای مشخص لزوما مبلغ مشارکت سر رسیده شده برای دوره نیست.

• حسابداری یک واحد برای طرح‌های مزایای مشخص شامل گام‌های زیر است:
• (الف) از تکنیک‌های اکچوئری جهت تخمین قابل اتکایی از مبلغ مزایای که کارکنان در قبال ارائه خدماتشان در دوره های جاری و گذشته کسب کرده‌اند، استفاده می شود. این واحد را ملزم می کند که مقدار مزایا قابل تخصیص به دوره‌های جاری و گذشته را تعیین کند ( به بند های 80-84 مراجعه شود) و تخمین‌هایی (مفروضات اکچوئری) در مورد متغییر‌های جمعیت شناختی (مانند گردش کارکنان و مرگ و میر) و متغیر‌های مالی (مانند افزایش آتی در حقوق و هزینه‌های پزشکی) هزینه مزایا را تحت تاثیر قرار مي‌دهند،انجام دهد ( به بند های 85-104 مراجعه شود)؛

• (ب) مزایا با استفاده ”از روش اعتباری واحد پیش بینی شده“ به منظور تعیین ارزش فعلی تعهد مزایای مشخص هزینه خدمات جاری تنزیل شود ( به بند های 77-79 مراجعه شود.)؛

استاندارد حسابداري 25

• (پ) ارزش متعارف هرگونه دارایی‌های طرح تعیین شود ( به بندهای 118-120 مراجعه شود)؛
• (ت) مبلغ کل سود و زیان اکچوئری و مبلغ سود یا زیان اکچوئری قابل شناسایی تعیین شود. ( به بندهای 105-111 مراجعه شود)؛
• (ث) حالتی که یک طرح معرفی شده یا تغییر یافته است٬ هزینه خدمت گذشته مربوطه تعیین شود ( به بندهای 112-117 مراجعه شود)؛ و
• (ج) حالتی که یک طرح کاهش یافته یا تسویه شده است، سود یا زیان مربوطه تعیین شود ( به بندهای 129-135 مراجعه شود).
• در بعضی موارد، تخمین‌ها٬ میانگین‌ها و محاسبات میان بر ممکن است تخمین قابل اتکایی از محاسبات جزئی شده که در این استاندارد شرح داده شده، فراهم کند.

• حسابداری تعهد قراردادی
• واحد نباید صرفا برای تعهدات قانونی‌اش تحت شرایط رسمی یک طرح مزایای مشخص جوابگو باشد، بلکه برای هرگونه تعهد قراردادی که از سیاست­های غیررسمی واحد ناشی مي‌شود نیز جوابگو است. سیاست­های غیررسمی در حالتی موجب تعهد قراردادی مي‌شود که که واحد گزینه واقع بیناننه تری غیر از پرداخت مزایای کارمند را ندارد. مثالی از تعهد قراردادی حالتی است که تغییر در سیاست­های غیررسمی واحد صدمه ای غیر قابل قبول در رابطه اش با کارکنان با کارکنان را به همراه داشته باشد.
• شرایط رسمی طرح مزایای مشخص ممکن است به یک واحد این امکان را بدهد که تعهد ناشی از طرح را به اتمام برساند. با این وجود اگر کارکنانی باقی مانده باشند ٬ معمولاً ملغی کردن طرح برای واحد مشکل است . بنابراین در غیاب شواهد متضاد٬ حسابداری مزایای بازنشستگی با این فرض است که یک واحد که اخیراً چنین مزایایی را پذیرفته است این کار را طی عمر کاری باقیمانده کارکنان ادامه خواهد داد.

استاندارد حسابداري 25

• ترازنامه
• مبلغ شناسایی شده به عنوان بدهی مزایای مشخص باید خالص از مبالغ زیر باشد:
• (الف) ارزش فعلی تعهد مزایای مشخص در تاریخ گزارشگری ( به بند 77 مراجعه شود)؛
• (ب) به علاوه هرگونه سودهای اکچوئری (منهای هرگونه زیان‌های اکچوئری) شناسایی نشده چرا که نحوه برخورد در بندهای 105 و 106 تشریح شده است؛
• (پ) منهای هرگونه هزینه خدمات گذشته که هنوز شناسایی نشده است (به بند 112 مراجعه شود)؛ و
• (ت) منهای ارزش متعارف دارایی‌های طرح در تاریخ گزارشگری بدون اینکه تعهدات به طور مستقیم تسویه شده باشد ( به بندهای 118-120 مراجعه شود).
• ارزش فعلی تعهد مزایای مشخص به صورت تعهد ناخالص و قبل از کسر ارزش متعارف هرگونه دارایی طرح می باشد.
• یک واحد باید ارزش فعلی تعهدات مزایای مشخص و ارزش متعارف هرگونه دارایی‌های طرح را با نظم و قاعده کافی به گونه ای که مبالغ شناسایی شده در صورت مالی به طور با اهمیتی از مبالغی که در تاریخ گزارشگری تعیین خواهد شد تفاوت نداشته باشد، تعیین کند.
• این استاندارد یک واحد را ترغیب مي‌کند اما ملزم نمی­کند، که یک متخصص بیمه‌اي واجد شرایط را در اندازه­گیری همه تعهدات مزایای بازنشستگی مهم و با اهمیت بکار گیرد. برای دلایل کاربردی، یک واحد ممکن است از یک متخصص آمار واجد شرایط جهت انجام یک ارزیابی مفصل از تعهد قبل از تاریخ گزارشگری درخواست همکاری کند. با این وجود نتایج ارزیابی برای هرگونه معاملات با اهمیت و سایر تغییرات در شرایط تا تاریخ گزارشگری به روز خواهد شد (شامل تغییرات در قیمت بازار و نرخ‌های سود تضمین شده).
• مبلغ تعیین شده طبق بند 65 ممکن است معکوس شود (یک دارایی). یک واحد باید دارایی ناشی شده را ، به حداقل موارد زیراندازه­گیری کند:
• (الف) مبلغ تعیین شده طبق بند 65؛ و

• (ب) جمع موارد زیر:

  • هرگونه زیان‌های اکچوئری خالص شناسایی نشده تجمعی و هزینه خدمات گذشته (به بندهای 105و 106و 112 مراجعه شود)؛ و

  • ارزش فعلی هرگونه مزایای اقتصادی موجود در قالب استرداد از طرح یا کاهش‌ در در مشارکت‌های آتی طرح. ارزش فعلی مزایای اقتصادی باید با استفاده از نرخ تنزیل مشخص شده در بند 91 تعیین شود.

• بکارگیری بند 69 نباسیتی منجر به سودی شود که از ابتدا به عنوان نتیجه یک زیان اکچوئری در دوره جاری یا هزینه خدمات گذشته در دوره جاری باشد یا منجر به زیانی شود که از ابتدا به عنوان نتیجه سود اکچوئری در دوره جاری باشد. بنابراین واحد باید سریعاً طبق بند 65 موارد زیر را تا حدی آنها ایجاد شده‌اند شناسایی کند در حالی که دارایی مزایای مشخص طبق قسمت (ب) بند 69 تعیین مي‌شود:
• (الف) زیان‌های اکچوئری خالص دوره جاری و هزینه خدمات گذشته دوره جاری تا حدی که مازاد بر هرگونه کاهش در ارزش فعلی منافع اقتصادی مشخص شده در بند 69 (ب) (2) باشد. اگر تغییر یا کاهشی در ارزش فعلی منافع اقتصادی وجود نداشته باشد٬ کل زیان‌های بیمه‌اي خالص دوره جاری و هزینه خدمات گذشته دوره جاری باید سریعاً طبق بند 65 شناسایی شود.
• (ب) سودهای خالص اکچوئری دوره جاری بعد از کاهش هزینه خدمات گذشته دوره جاری تا حدی که مازاد بر هرگونه افزایش در ارزش فعلی منافع اقتصادی که در بند 69 (ب) (2) مشخص شده است باشد. اگر تغییر یا کاهشی در ارزش فعلی منافع اقتصادی وجود نداشته باشد٬ کل سود‌های اکچوئری خالص دوره جاری بعد از کاهش هزینه خدمات گذشته دوره جاری باید سریعاً بر طبق بند 65 شناسایی شود.
• بند 70 صرفا زمانی توسط یک واحد به کار می رود که دارای مازادی در طرح مزایای مشخص در ابتدا یا پایان دوره حسابداری باشد و نتواند براساس شرایط جاری طرح، مازادها^[*] را به طور کامل از طریق استرداد وجه نقد یا کاهش در مشارکت‌های آتی پوشش دهد. در چنین مواردی هزینه خدمات گذشته و زیان‌های اکچوئری که در دوره ایجاد مي‌شود، شناسایی موارد معوق شده طبق بند 65 ، مبلغ مشخص شده در بند 69 جز (ب) (1) را افزایش خواهد داد. اگر افزایش از طریق کاهش یکسانی در ارزش فعلی مزایای اقتصادی که به جهت شناسایی طبق بند 69 (ب) (2) محدود شده است جبران شود، افزایشی در جمع خالص مشخص شده طبق بند 69 (ب)وجود خواهد داشت و از این رو سودی شناسایی مي‌شود. بند 70 شناسایی سود در این شرایط  را ممنوع مي‌کند. اثر معکوس ایجاد شده از طریق سودهای اکچوئری ایجاد شده در دوره، شناسایی مبالغ معوق شده بر اساس بند 65 ، تا حدی است که سود‌های اکچوئری زیان‌های اکچوئری انباشته شناسایی نشده را کاهش دهد. بند 70 شناسایی زیان در این شرایط را ممنوع مي‌کند.استاندارد حسابداري 25

• در حالتی که یک طرح مزایای مشخص اضافه وجه داشته باشد یا در موارد خاص، حالتی که سودهای اکچوئری شناسایی شده‌اند ممکن است یک دارایی وجود داشته باشد. یک واحد دارایی را در این شرایط به دلایل زیر شناسایی مي‌کند:

• (الف) واحد منبعی را که توانایی استفاده از مازاد جهت ایجاد منافع آتی را داشته باشد را کنترل کند ؛

• (ب) کنترل در نتیجه رویدادهای گذشته ایجاد شده باشد (مشارکت توسط واحد پرداخت شده باشد و خدمات توسط کارمند ارائه شده باشد)؛ و

• (پ) مزایای اقتصادی آتی در واحد به شکل کاهش در مشارکت آتی یا استرداد وجه نقد وجود داشته باشد. (به طور مستقیم به خود واحد یا غیرمستقیم به سایر طرح های با کسری)

• محدودیت بند 69 (ب) تاخیر شناسایی زیان‌های اکچوئری خاص ( به بند های 105و 106 مراجعه شود) و هزینه خدمات گذشته خاص ( به بند 112 مراجعه شود) به غیر از آنهایی که در بند 70 مشخص شده است، را رد نمی کند. بند 141 (ج) (3) واحد را ملزم می­کند که مبالغ شناسایی نشده به عنوان دارایی به دلیل محدودیت بیان شده در بند 69 (ب) را افشا کند.

استاندارد حسابداري 25

• صورت عملکرد مالی
• یک واحد باید جمع خالص مبالغ زیر را در اضافه یا کسری شناسایی کند، به جز مواردی که استاندارد های دیگر شمول آنها در بهای تمام شده دارایی را ملزم کرده یا مجاز دانسته باشد:
• (الف) هزینه خدمات جاری ( به بندهای 104-76 مراجعه شود)؛
• (ب) هزینه سود تضمین شده (به بند 95 مراجعه شود)؛
• (پ) بازده موردانتظار بر روی هرگونه از دارایی های طرح ( به بندهای 127-125 مراجعه شود) و بر روی هرگونه حقوق بازپرداخت وجه ( به بند 121 مراجعه شود)؛
• (ت) سودها و زیان­های اکچوئری، به گونه ای که طبق سیاست حسابداری واحد الزامی شده است. (به بندهای 105-109 مراجعه شود)؛
• (ث) هزینه خدمت گذشته (به بند 112 مراجعه شود)؛
• (ج) اثر هرگونه کاهش­ها یا تسویه­ها ( به بندهای 129 و 130 مراجعه شود)؛ و
• (چ) اثر محدودیت بند 69 جز (ب) ، مگر این­که آن در صورت تغییرات در خالص دارایی­ها/ارزش ویژه مطابق با بند 108 شناسایی شده باشد.
• استانداردهای دیگر شمول هزینه مزایای شغلی خاص را در بهای تمام شده دارایی­هایی مانند موجودی­ها یا دارایی­­های ثابت الزامی کرده است (به استاندارد بین­المللی حسابداری بخش عمومی شماره های 12 و 17 مراجعه شود). هرگونه هزینه مزایای بازنشستگی لحاظ شده در بهای تمام شده چنین دارایی­هایی شامل سهم متناسبی از اجزا نامبرده شده در بند 74 است.

• شناسایی و اندازه­گیری: ارزش فعلی تعهدات مزایایی مشخص و هزینه خدمات جاری

• هزینه نهایی یک طرح مزایای مشخص ممکن است تحت تاثیر تعداد زیادی متغیر، مانند حقوق نهایی، گردش (چرخش) کارکنان و مرگ و مير، روندهاي هزينه پزشكي و در خصوص طرح تامين مالی شده، درآمد سرمايه‌گذاري در دارايي‌هاي طرح باشد. هزينه نهایی طرح دارای عدم اطمینان است و اين عدم اطمينان در طی یک دوره زمانی بلند مدت تداوم دارد. به منظور اندازه‌گيري ارزش فعلي تعهدات مزایای بازنشستگی و هزينه خدمات جاري مربوطه، لازم است که:

• (الف) يك روش ارزيابي اکچوئری به كار گرفته شود (به بندهاي 79-77 مراجعه شود)؛

• (ب) مزايا به دوره‌هاي خدمت نسبت داده شود (به بندهاي 84-80 مراجعه شود) ؛ و

• (پ) مفروضات اکچوئری اتخاذ شود (به بندهاي 104-85 مراجعه شود).

• روش ارزيابي اکچوئری استاندارد حسابداري 25

• يك واحد بايستي از روش ”اعتباري واحد پيش‌بيني شده“ براي تعيين ارزش فعلي تعهدات مزاياي مشخصش و هزينه خدمت جاري مربوطه و درصورت امکان ، هزينه خدمات گذشته، استفاده كند.
• روش اعتباري واحد پيش‌بيني شده (گاهي مواقع به ”روش منافع معوقه“ شناخته می شود كه به تناسب خدمت است يا “روش مزايا/ سال‌هاي خدمت”) هر دوره خدمات را به عنوان عامل واحد اضافي مزايا مي‌بيند (به بندهاي 84-80 مراجعه شود) و براي ايجاد تعهد نهايي هر واحد را به طور جداگانه اندازه‌گيري مي‌كند (به بندهاي 104-85 مراجعه شود).
• يك واحد كل تعهد مزایای بازنشستگی را تنزيل مي‌كند، حتي اگر بخشي از تعهد طی دوازده ماه از تاريخ گزارشگري سررسيد شوند.

استاندارد حسابداري 25

• نسبت دادن مزايا به دوره‌هاي خدمت

• در تعيين ارزش فعلي تعهدات مزاياي مشخص و هزينه خدمات جاري مربوطه و در صورت امکان هزينه خدمات گذشته، يك واحد بايد مزايا را به دوره‌هاي خدمت طبق فرمول مزاياي طرح تسهيم كند. با اين حال، اگر خدمت يك كارمند در سال بعد منجر به میزان بالاتری از مزاياي نسبت به سال‌هاي قبل شود، يك واحد بايستي مزايا را بر اساس روش خط مستقيم از تاریخ های زیر تسهيم كند:

• (الف) زماني كه خدمات بوسيله كارمند نخست، منجر به مزايا طبق طرح مي‌شود (خواه مزايا بسته به خدمت آتي باشد یا نباشد)؛ تا

• (ب) زماني كه خدمات بيشتر توسط كارمند منجر به مبلغ بااهميت مزاياي بيشتر طبق طرح، به غير از افزايش‌هاي مجدد حقوق و دستمزد ، نشود.

• روش اعتباري واحد پيش‌بيني شده، يك واحد را ملزم مي‌كند كه مزايا را به دوره جاري (به منظور تعيين هزينه خدمات جاري) و دوره جاري و دوره‌هاي گذشته (به منظور تعيين ارزش فعلي تعهدات مزاياي مشخص) منتسب كند. يك واحد مزايا را به دوره‌هايي كه تعهد مزایای بازنشستگی ایجاد شده است، نسبت مي‌دهد. تعهد از خدمات ارائه شده توسط کارکنان در ازاي مزایای بازنشستگی ناشي مي‌شود كه يك واحد انتظار دارد آن را در دوره گزارشگري آتي پرداخت كند. تكنيك‌هاي اکچوئری، به يك واحد این اجازه را می دهد که تعهد را با قابليت اتكا كافي كه شناسايي  به عنوان بدهي را توجیه کند اندازه گیری کند.

• خدمت كارمند موجب ایجاد تعهد تحت طرح مزاياي مشخص مي‌شود حتي اگر مزايا موكول به استخدام آتي باشد (به عبارت ديگر، آنها مقرر نيستند.) خدمات كارمند قبل از تاريخ مقرر منجر به ایجاد تعهد قراردادی مي‌شود زيرا در هر تاريخ  موثر گزارشگري ، مبلغ خدمات آتي كه كارمند ارائه خواهد داد قبل از اينكه مستحق شود کاهش می یابد. در اندازه‌گيري تعهد مزايا مشخص، يك واحد احتمال برآورده نکردن هر گونه از الزامات مقرر توسط بعضي از کارکنان را در نظر مي‌گيرد. به طور مشابه، اگر چه مزایای بازنشستگی معين، براي مثال مزاياي پزشكي بازنشستگی، در صورتي پرداخت مي‌شود كه رويداد خاصي اتفاق افتاده باشد، در حالتی که يك كارمند جدیدا استخدام شده باشد، تعهد در زماني ایجاد می شود كه كارمند خدماتي ارائه کند، كه فراهم کننده حق برای مزايا می باشد اگر كه رويداد تعیین شده رخ دهد. احتمال اينكه وقايع تعیین شده رخ دهد بر اندازه‌گيري تعهد تأثير مي‌گذارد، اما تعيين  کننده وجود یا عدم وجود تعهد نمی باشد.

• تعهد تا زماني كه خدمات اضافی توسط کارکنان منجر به مبلغ با اهميت مزاياي بيشتري نشود افزايش مي‌يابد. بنابراين، همه مزايا به دوره‌هاي پاياني يا قبل از آن تاريخ تخصيص مي‌يابد. مزايا به دوره‌هاي حسابداري مشخصی طبق فرمول مزاياي طرح تخصيص داده مي‌شود. با اين حال،‌ اگر خدمات يك کارمند در سال‌هاي بعد منجر میزان با اهمیت بالاتری از مزايا نسبت به سال‌هاي نخستين شود، يك واحد مزايا را بر اساس روش خط مستقيم تا تاريخي كه خدمات اضافي توسط كارمند منجر به مبالغ بااهميتي از مزاياي بيشتر نشود، تخصيص می یابد. این به این دلیل است که خدمات كارمند در تمام مدت دوره سرانجام منجر به مزايايي در میزان بالاتر مي‌شود.

• در حالتی كه مبلغ مزايا نسبت ثابتي از حقوق نهايي براي هر سال از خدمت باشد، افزايش‌ حقوق های آتي مبلغي كه جهت تسويه تعهد براي خدمات موجود قبل از تاريخ گزارشگري لازم است را تحت تأثير قرار خواهد داد، اما تعهد اضافي ايجاد نمي‌كند. بنابراين:
• (الف) برای اهداف بند 80 (ب)، افزايش‌هاي حقوق منجر به مزاياي اضافي نمي‌شود، هر چند که مبلغ مزايا بستگي به حقوق نهايي دارد، و
• (ب) مبلغ مزایای نسبت داده شده به هر دوره نسبت ثابتي از حقوقي است كه مزايا به آن مرتبط است.

استاندارد حسابداري 25

• مفروضات اکچوئری
• مفروضات اکچوئری بايستي بی طرفانه و سازگار و مانعه­الجمع باشند.
• مفروضات اکچوئری بهترين برآورد يك واحد از متغيرهايي هستند كه هزينه نهايي فراهم كردن مزایای بازنشستگی را تعيين مي‌كنند. مفروضات اکچوئری شامل موارد زیر است:
• (الف) مفروضات جمعيت شناختي در مورد خصوصيات آتي كاركنان فعلي و قبلي (وابستگانشان) كه مستحق مزايا هستند. مفروضات جمعيت شناختي مرتبط با موضوعاتي مانند موارد زیر می باشند:
• مرگ و مير در طي استخدام و بعد از استخدام؛
• نرخ چرخش كارمند (کارکنان)، ‌ناتواني و بازنشستگي زود هنگام؛
• سهم اعضاي طرح همراه با وابستگانشان كه براي مزايا مناسب هستند؛ و
• نرخ‌هاي شكايت طبق طرح‌هاي پزشكي.
• (ب) مفروضات مالي،‌ مرتبط با اقلامي مانند:

  • نرخ تنزيل ( به بندهاي 95-91 مراجعه شود)؛

  • حقوق آتي و سطوح مزايا (به بندهاي 100-94 مراجعه شود)؛

  • در مورد مزاياي پزشكي، هزينه‌هاي آتي پزشكي، شامل، جايي كه مهم باشد، هزينه شكايات اداري و پرداخت‌هاي مزايا(به بندهاي 104-101 مراجعه شود)؛ و

  • نرخ بازده موردانتظار دارايي‌هاي طرح (به بندهاي 127-125 مراجعه شود).

• مفروضات اکچوئری در صورتی بی طرف اند که محتاطانه يا بسيار محافظه‌كارانه نباشند.

• مفروضات اکچوئری در صورتی که منعکس کننده روابط اقتصادي بين عواملي مانند تورم، نرخ افزايش حقوق، بازده دارايي‌ها و نرخ تنزيل باشند، مانعه­الجمع هستند. براي مثال همه مفروضاتي كه بستگي به میزان خاصي از تورم دارند (مانند مفروضات در مورد نرخ‌هاي سود تضمین شده و حقوق و افزايش‌هاي مزايا) در هر یک از دوره‌هاي آتي سطوح تورم يكساني را در آن دوره فرض مي‌كند.

• يك واحد نرخ تنزيل يا فرضيات مالي ديگر را در شرايط اسمی، تعيين مي‌كند، مگر اينكه تخمين‌ها در شرايط واقعي (تورم- تعديل شده) قابل اتكاتر باشد، براي مثال در اقتصاد با تورم بالا ( به استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره 10، ”گزارشگري مالي در اقتصادهاي با تورم بالا “ مراجعه شود) ، يا جايي كه مزايا وابسته به شاخص است و بازار پر رونق ای در اوراق بهادار وابسته به شاخص با  پول رايج و دوره زمانی مشابه وجود دارد.
• مفروضات مالی باید بر اساس انتظارات بازار، در تاریخ گزارشگری، برای دوره­ای که تعهدات تسویه شده­اند، باشد.

• مفروضات اکچوئری: نرخ تنزيل
• نرخ استفاده شده براي تنزيل تعهدات مزایای بازنشستگی (پشتوانه دار و بدون پشتوانه) بايد منعکس کننده ارزش‌ زماني پول باشد. پول رايج (ارز) و زمان ابزار مالي انتخاب شده، منعكس‌كننده ارزش زماني پول بايد مطابق با پول رايج و زمان تخميني تعهدات مزایای بازنشستگی باشد.
• يك فرض اکچوئری كه داراي اثر با اهمیتی است، نرخ تنزيل است. نرخ تنزيل صرفا بیانگر ارزش زماني پول بوده ريسك اکچوئری و سرمايه‌گذاري را نشان نمي‌دهد. علاوه بر اين، نرخ تنزيل ريسك اعتباري خاص واحد را براي بستانكاران واحد و ريسك اینکه تجربه آتي كه ممكن است متفاوت از مفروضات اکچوئری باشد، را نیز بیان نمي‌كند.
• نرخ تنزيل بیانگر زمان برآوردی پرداخت‌هاي مزايا می باشد. در عمل يك واحد اغلب از طريق استفاده از نرخ تنزيل ميانگين وزني واحد كه منعكس‌كننده زمان برآوردی و مبلغ پرداخت‌هاي مزايا است و پول رايجي كه مزايا با آن پرداخت می شود، به اين هدف دست مي‌يابد.

استاندارد حسابداري 25

• يك واحد با مراجعه به نتايج بازار در خصوص اوراق قرضه دولتي، اوراق قرضه شركت  با كيفيت بالا يا ابزار مالي ديگر در تاريخ گزارشگري ،  در مورد مناسب بودن نرخ تنزيل مورد استفاده قضاوت می کند. در بعضي مناطق نتايج بازار در تاريخ گزارشگري براي اوراق قرضه دولتي، مهمترين تخمين را از ارزش زماني پول فراهم می کند. با اين حال، ممكن است مناطقي باشد كه اين امکان در آن وجود نداشته باشد، براي مثال مناطقي كه بازار پر رونقیبراي اوراق قرضه دولتي ندارند يا در مواردی كه نتايج بازار براي اوراق قرضه دولتي در تاريخ گزارشگري ، بیانگرارزش زماني پول نباشد در این موارد واحد گزارشگر نرخ را از طریق روش دیگری مثل مراجعه به نتايج بازار براي اوراق قرضه شركت با كيفيت بالا تعيين مي‌كند.

• همچنين ممكن است شرايطي وجود داشته باشد، كه بازار پر رونقیبراي اوراق قرضه دولتي يا اوراق قرضه شركت با كيفيت بالا با سررسيد به اندازه كافي بلندمدت جهت انطباق با سررسيد تخميني همه پرداخت‌هاي مزايا وجود نداشته باشد. در چنين شرایطي، يك واحد از نرخ جاري بازار براي زمان مناسب  جهت تنزيل پرداخت‌هاي كوتاه‌مدت استفاده مي‌كند و نرخ تنزيل براي سررسيدهاي طولاني‌تر را از  طریق تخمين نرخ‌هاي جاري بازار از طريق ”منحني بازده“، تخمين مي‌زند. اینکه کل ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص به طور خاصي به نرخ تنزيل بكار گرفته شده براي بخشي از مزايا كه جدای از سررسيد نهايي ابزار مالي موجود قابل پرداخت است (مثل اوراق قرضه دولتي يا اوراق قرضه شركتی) حساس باشد، بعید به نظر می رسد.
• هزينه سود تضمین شده‌ از طريق ضرب نرخ تنزيلي كه در ابتداي دوره تعيين شده در ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص در طی دوره كه هرگونه تغييرات با اهمیت در تعهد در آن لحاظ شده باشد، محاسبه مي‌شود. ارزش فعلي تعهد متفاوت از بدهي شناسايي شده در صورت وضعيت مالي است زيرا بدهي شناسايي شده بعد از كسر ارزش متعارف هرگونه دارايي طرح شناسایی می شود و همچنین بعضي سودها يا زيان های اکچوئری و بعضي هزينه خدمات گذشته است كه بلا درنگ شناسايي نمی شود. ]

استاندارد حسابداري 25

• مفروضات اکچوئری: حقوق، مزايا و هزينه‌هاي پزشكي
• تعهدات مزایای بازنشستگی بايد بر اساس مبنايي اندازه‌گيري شود كه بیانگر موارد زیر باشد:
• (الف) افزايش‌هاي برآورد شده در حقوق آتي ؛
• (ب) مزایای بیان شده در قالب شرایط طرح (يا ناشي از هرگونه تعهد قراردادی كه جدای از شرايط طرح است) در تاريخ گزارشگري؛ و
• (پ) تغییرات برآوردی آتی در میزان هرگونه مزایای ایالتی که بر مزایای قابل پرداخت طبق طرح مزایای مشخص تاثیر می­گذارد، اگر و فقط اگر:
  • آن تغییرات قبل از تاریخ گزارشگری تصویب شده باشد؛ یا
  • پیشینه يا ساير شواهد قابل اتكا بیانگر این باشد که مزاياي ایالتی به روش‌ قابل تخمين  مثلا هم راستا با تغييرات آتي در میزان عمومي قيمت ها يا میزان عمومي حقوق و دستمزد تغيير خواهند كرد.

• تخمين‌هاي افزايش حقوق آتي در اثر تورم، ارتقا و ساير فاكتورهاي مربوط، مانند عرضه و تقاضا در بازار استخدام به حساب گرفته مي‌شود.

• اگر شرايط رسمي يك طرح (يا يك تعهد قراردادی كه جدای از آن شرايط باشد) واحد را ملزم كند كه مزاياي دوره‌هاي آتي را تغيير دهد، اندازه‌گيري تعهد بیانگر آن تغييرات می باشد. اين مورد زماني است كه براي مثال:

• (الف) واحد دارای پیشینه تاریخی از افزايش مزايا باشد، براي مثال، كاهش دادن اثرات تورم، و شواهدی دال بر تغییر اين عمل در آينده وجود نداشته باشد؛ و

• (ب) سودهاي اکچوئری اخیرا در صورت های مالی شناسایی شده باشد و واحد از طریق شرایط رسمی یک طرح (يا يك تعهد قراردادی كه جدای آن شرايط باشد) يا قانون، به استفاده از هرگونه صرف در طرح براي مزاياي مشاركت‌كنندگان ملزم شده باشد. (به بند 114 جز (پ) مراجعه شود).

• مفروضات اکچوئری تغييرات در مزاياي آتي را كه در شرايط رسمي طرح (يا يك تعهد قراردادی) در تاريخ گزارشگري تشريح و بيان نشده‌اند را منعكس نمي‌كند. چنين تغييراتي منجر به موارد زیر خواهد شد:

• (الف) هزينه خدمات گذشته، تا حدي كه آنها مزايا مربوط به خدمات را قبل از تغيير، تغيير می دهند؛ و
• (ب) هزينه خدمت جاري براي دوره‌های بعد از تغيير، تا حدي كه آنها مزايای مربوط به خدمات بعد از تغيير را تغيير می دهند.
• بعضي مزایای بازنشستگی با متغيرهايي مانند میزان مزایای استحقاقی از مستمري تأمين اجتماعي يا مراقبت پزشكي ایالتی، مرتبط است. اندازه‌گيري چنين مزایایی بیانگر تغييرات موردانتظار درچنين متغيرهايي و بر اساس سوابق گذشته يا ديگر شواهد قابل اتكا می باشد.
• مفروضات در مورد هزينه‌هاي پزشكي بايد تغييرات آتي برآوردي در هزينه خدمات پزشكي را که ناشي از تورم و تغييرات خاص در هزينه‌هاي پزشكي هستند را به حساب آورد.استاندارد حسابداري 25

• اندازه‌گيري مزاياي پزشكي بازنشستگی نيازمند مفروضاتي در مورد میزان و فراواني ادعاهاي آتي و هزينه برطرف كردن آن ادعاهاست. يك واحد هزينه‌هاي پزشكي آتي را بر مبناي داده‌هاي تاريخي از تجربه‌هاي خود واحد تخمين مي‌زند یا در جايي كه لازم باشد از داده‌هاي تاريخي ساير واحدها ، شركت‌هايي بيمه‌اي، تامین کنندگان پزشكي یا ساير منابع جهت تکمیل استفاده می کند. تخمين‌هاي هزينه‌هاي پزشكي آتي، اثر پيشرفت‌هاي تكنولوژي، تغييرات در تسهيلات سلامتي يا الگوهاي تحويل و تغييرات در وضعيت سلامتي مشاركت‌كنندگان در طرح را مدنظر قرار مي‌دهد.استاندارد حسابداري 25

• میزان و فراواني ادعاها اساسا نسبت به سن، وضعيت سلامتي و جنسيت کارکنان (و وابستگان آن ها) حساس است و ممكن است نسبت به عوامل ديگر مانند موقعيت جغرافيايي نیز حساس باشد. بنابراين داده‌هاي تاريخي تا حدي كه تركيب جمعيت‌شناختي جامعه متفاوت از جامعه‌اي كه به عنوان مبناي براي داده‌هاي تاريخي استفاده شده باشد، تعديل شده است. همچنين در جايي كه شواهد قابل اتكايي در دست باشد مبنی بر اینکه روندهاي تاريخي تداوم ندارد، نیز بايد تعديل و اصلاح شود.
• بعضي طرح‌هاي مراقبت پزشكي بازنشستگی، کارمندان را ملزم به مشارکت در هزينه‌هاي پزشكي مورد پوشش بوسيله طرح می کند. تخمين‌هاي هزينه‌هاي پزشكي آتي هرگونه مشاركتي را بر اساس شرايط طرح در تاريخ گزارشگري (يا بر اساس هرگونه تعهد اساسي كه جدای از آن شرايط هستند) به حساب مي‌آورد. تغييرات در مشاركت‌هاي کارمندان منجر به هزينه خدمت گذشته مي‌شود يا جايي كه قابل كاربرد است، كاهش را منجر مي‌شود. هزينه برآورده كرن ادعاها ممكن است بوسيله مزايا از طرف ایالت يا ساير تامین کنندگان پزشكي كاهش داده شود (به بندهاي 94 جز (ج) و 100 مراجعه شود).
• سودها و زيان‌هاي اکچوئری

• در اندازه‌گيري بدهي مزاياي مشخص مطابق با بند 65، يك واحد بايد، بند 70 را مبنا قرار دهد، و سهمي از سودها و زيان‌هاي اکچوئری ( به گونه ای كه در بند 106 مشخص شده است)را به عنوان درآمد و هزينه شناسايي كند در صورتیکه كه سودها و زيان‌هاي اکچوئری شناسايي نشده تجمعي خالص در پايان دوره گزارشگري قبلي بيشتر از موارد زیر نباشد:

• (الف) 10% ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص در آن تاريخ (قبل از كسر دارايي‌های طرح)؛ و

• (ب) 10% ارزش متعارف هرگونه دارايي طرح در آن تاريخ.

• اين محدوديت‌ها بايد براي هر طرح مزاياي مشخص به طور جداگانه محاسبه و بكار گرفته شود.

• سهم سودها و زيان‌هاي اکچوئری شناسایی شده براي هر طرح مزاياي مشخص اضافي تعيين شده مطابق با بند 105 است، كه به ميانگين عمر کاری باقيمانده موردانتظار کارکنان شركت‌ كننده در طرح تقسيم شده است. با اين حال يك واحد ممكن است هرگونه روش سيستماتيكي را كه منجر به تسریع در شناسايي سودها و زيان‌هاي اکچوئری شود را بپذيرد.این روش سیستماتیک فراهم کننده مبنایی  است  که طی دوره های مختلف در خصوص هم سود ها و هم زیان ها قابل کاربرد می باشد. يك واحد ممكن است چنين روش سیستماتیکی را براي سودها يا زيان‌هاي اکچوئری نیز به كار گيرد با این شرط که آنها در قالب محدوديت‌هاي مشخص شده در بند 105 قرار گیرند.
• اگر، يك واحد به گونه ای که كه در بند 106 مجاز دانسته شده است، سیاست شناسایی از سودها و زيان‌ها در دوره‌اي كه رخ می دهند را، بپذيرد، واحد ممكن است آن را به عنوان يك قلم جداگانه مستقيماً در خالص دارايي‌ها/ارزش ویژه، مطابق با بندهای 108 و 109 شناسايي كند.واحد این روش را برای موارد زیر بکار می برد :
• (الف) همه طرح‌هاي مزاياي مشخص‌ خود؛ و
• (ب) همه سودها و زيان‌هاي اکچوئری خود.
• سودها و زيان‌هاي اکچوئری به گونه ای که در بند 107 مجاز دانسته شد به طور مستقيم در خالص دارايي‌ها/ارزش ویژه و بايد در صورت تغييرات در خالص دارايي‌ها/ارزش ویژه مطابق با بند 118 جز (ب) استاندارد بين‌المللي حسابداري بخشي عمومي 1 ارائه شود.

• يك واحد كه سودها و زيان‌هاي اکچوئری را مطابق با بند 107 شناسايي مي‌كند بايد همچنين هرگونه تعدیلات ناشي از محدوديت بند 69 جز(ب) را به جز مازادها و كسري‌ها در صورت تغييرات در خالص دارايي‌ها/ ارزش ویژه مطابق با بند جز118 (ب) استاندارد بين‌المللي حسابداري بخش عمومي شماره 1، شناسايي كند. سودها و زيان‌هاي اکچوئری و تعديلات ناشي از محدوديت در بند 69 جز (ب) كه بطور مستقيم در صورت تغييرات در خالص دارايي‌ها/ ارزش ویژه شناسايي شده است، بايد سريعاً در مازادها و كسري‌هاي تجمعي شناسايي شود و نبايستي در مازاد یا كسري دوره بعد شناسايي شود.استاندارد حسابداري 25

• سودها و زيان‌هاي اکچوئری ممكن در اثر افزايش يا كاهش‌هاي ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص يا ارزش متعارف هرگونه دارايي های طرح مربوطه ناشي شده باشد. براي مثال دلايل سودها و زيان‌هاي اکچوئری شامل موارد زیر است:

• (الف) نرخ‌هاي بالا و پايين غيرمنتظره گردش کارکنان، بازنشستگي زودهنگام يا مرگ و مير يا افزايش در حقوق، مزايا (اگر شرايط رسمي يا قراردادی يك طرح ایجاد کننده افزايش در مزاياي تورمي باشد) يا هزينه‌هاي پزشكي؛
• (ب) اثر تغييرات در برآوردهاي گردش آتی کارکنان، بازنشستگي زود هنگام يا مرگ و مير يا افزايش در حقوق، مزايا (اگر شرايط رسمي يا قراردادی يك طرح ایجاد کننده افزايش در مزاياي باشد) يا هزينه‌هاي پزشكي؛
• (پ) اثر تغييرات در نرخ تنزيل؛ و
• (ت) تفاوت بين بازده واقعي دارايي و بازده موردانتظار دارايي های طرح (به بندهاي 127-125 مراجعه شود).
• در بلندمدت سودها و زيان‌هاي اکچوئری ممكن است با يكديگر تهاتر شود. بنابراين تخمين تعهدات مزایای بازنشستگی ممكن است به عنوان يك دامنه (يا ”حد“) حول بهترين تخمين ديده شود. هر واحد مجاز است، اما ملزم نيست که سودها و زيان‌هاي اکچوئری را كه در آن دامنه قرار می گیرد را شناسايي كند. اين استاندارد يك واحد را ملزم به شناسايي، حداقل يك نسبت مشخص شده از سودها و زيان‌هاي اکچوئری بيرون از “حد“ که منها و بعلاوه 10% و اضافه 10% است، مي‌كند.این استاندارد همچنين روش سيتماتيكي را جهت تسریع در شناسايي را مجاز می داند.  بكارگيري آن روش‌ها شرايط تشريح شده در بند 106 را بيان مي‌كند. به عنوان مثال، چنين روش‌هاي مجازي شامل شناسايي سريع همه سود و زيان‌هاي اکچوئری در درون و بيرون ”حد“ است.

استاندارد حسابداري 25

• هزينه‌ خدمات گذشته

• در اندازه‌گيري بدهي مزاياي مشخص طبق بند 65، يك واحد بايستي، بند 70 را هدف قرار دهد، بهای خدمت گذشته بر مبناي خط مستقيم طی دوره متوسط به عنوان هزينه شناسايي کند تا اينكه مزايا اعطا شود. يك واحد بايستي هزينه خدمت گذشته را تا حدي كه مزايا پس از معرفي يا تغييرات، يك طرح مزاياي مشخص، ارائه شده باشد ، سريعاً شناسايي كند.

• هزينه خدمات گذشته زمانی ايجاد مي‌شود كه يك واحد يك طرح مزاياي مشخص يا تغييرات در مزاياي پراختني را تحت يك طرح مزاياي مشخص موجود معرفي مي‌كند. چنين تغييراتي در ازای خدمات كارمند در طی دوره است تا اينكه مزايای در نظر گرفته شده اعطا شوند. بنابراين هزينه خدمات گذشته در طي آن دوره بدون توجه به اين واقعيت كه هزينه به خدمت كارمند در دوره‌هاي قبلي برمي‌گردد، شناسايي می شود. هزينه خدمات گذشته به عنوان تغيير در بدهي ناشي از اصلاحيه انداز‌ه‌گيري مي‌شود (به بند 77 مراجعه شود).

• هزينه خدمات گذشته شامل موارد زیر نمی باشد:
• (الف) اثر تفاوت ‌هاي بين افزايش‌هاي حقوق واقعی و فرض شده قبلي بر تعهد پرداخت مزايا براي خدمت در سال‌هاي قبلي (هزينه خدمات گذشته وجود ندارد زيرا مفروضات اکچوئری حقوق پیش بینی شده را مجاز می داند.)؛
• (ب) برآوردهاي كمتر يا بيشتر افزايش‌هاي مستمري اختياري در حالتی كه يك واحد داراي بدهي قراردادی جهت اعطا كردن چنين افزايش‌هايي باشد. (هزينه خدمت گذشته وجود ندارد زيرا مفروضات بيمه‌اي چنين افزايش‌هايي را مجاز می داند)؛
• (پ) برآوردهايي از بهبود در مزايا كه از سودهای اکچوئری ناشي مي‌شود و در صورت های مالی شناسايي شده است اگر واحد بوسيله شرايط رسمي طرح (يا يك تعهد قراردادی جدای شرايط) يا قانون مجبور شود كه از هرگونه مازاد در طرح براي منفعت مشاركت‌كنندگان در طرح استفاده كند حتي اگر افزايش مزايا هنوز به طور رسمي تعيين نشده باشد (افزايش ايجاد شده در تعهد يك زيان اکچوئری است و نه هزينه خدمت گذشته، به بند 98 (ب) مراجعه شود.)؛
• (ت) افزايش در مزاياي اعطا شده، در غياب مزاياي بهبوديافته يا جديدکارکنان الزامات اعطایی را كامل مي‌كند (هزينه خدمات گذشته وجود ندارد زيرا بهای برآوردي مزايا به عنوان هزينه خدمات جاري خدمتي كه ارائه شده، شناسايي شده است)؛ و
• (ث) اثر اصلاحات طرح كه مزايا را براي خدمت آتي كاهش مي‌دهد (يك كاهش).استاندارد حسابداري 25

• يك واحد زماني جدول استهلاك براي هزينه خدمت گذشته ايجاد مي‌كند كه مزايا مطرح شده يا تغيير كرده باشند. نگهداری جزئيات ثبت‌هاي مورد نياز براي شناسايي و بكارگيري تغييرات در جدول استهلاك غیر ممکن است. علاوه بر اين، نتیجه یا اثر در جايي احتمالاً اهميت دارد كه كاهش يا تسويه وجود داشته باشد. بنابراين يك واحد، جدول استهلاك را بابت هزينه خدمات گذشته در صورتي تعدیل مي‌كند كه كاهش يا تسويه‌اي وجود داشته باشد.

• در حالتی كه يك واحد مزاياي قابل پرداخت طبق يك طرح مزاياي مشخص موجود را كاهش مي‌دهد، نتيجه كاهش در بدهي مزاياي مشخص به عنوان هزينه خدمات گذشته در طي دوره متوسط شناسایی می شود تا اينكه بخش کاهش یافته مزایا واگذار شود.

• در حالتی كه واحد مزاياي خاص قابل پرداخت طبق يك طرح مزاياي مشخص را كاهش مي‌دهد و در همان زمان، سایر مزایای قابل پرداخت طبق  طرح براي همان کارکنان  را افزایش می دهد، واحد با تغيير، همانند يك تغيير خالص  واحد برخورد مي‌كند.

استاندارد حسابداري 25

• شناسايي و اندازه‌گيري: دارايي‌هاي طرح
• ارزش متعارف دارايي‌هاي طرح
• ارزش متعارف هرگونه دارايي های طرح، در تعیین ارزش شناسایی شده در ترازنامه طبق بند 65 کاهش داده می شود. وقتي که قیمت بازار وجود نداشته باشد، ارزش متعارف دارايي‌هاي طرح برای مثال از طریق تنزيل گردش وجوه نقد موردانتظار آتي و استفاده از يك نرخ تنزيل كه ريسك مرتبط با دارايي‌هاي طرح و سررسيد يا تاريخ موردانتظار كنارگذاري آن دارايي‌ها را نشان مي‌دهد (يا اگر آنها سررسيدي نداشته باشد، دوره موردانتظار تا تسويه تعهد مربوطه)برآورد مي‌شود.
• دارايي‌هاي طرح، مبالغ پرداخت نشده‌اي كه بايد واحد گزارشگر به حساب مستقل پرداخت كند، را شامل نمي‌شود، به علاوه هرگونه ابزارهاي مالی غيرقابل انتقال كه بوسيله واحد صادر شده است و نزد حساب مستقل نگهداري مي‌شود را نیز شامل نمی­شود. دارايي‌هاي طرح در خصوص هرگونه بدهي‌هاي حساب مستقل كه مربوط به مزایای شغلی نيستند براي مثال بدهی های تجاري و ساير پرداختني‌ها و بدهي‌هايي كه ناشي از ابزارهاي مالي مشتقه هستند ، كاهش مي‌يابد.

• در حالتی كه دارايي‌ها شامل سياست‌هاي بيمه‌اي مشروط است كه دقيقاً مبلغ و زمان بعضي يا همه مزاياي پرداختي طبق طرح را منطبق می کند،همان طور که در بند 65 بیان شده است فرض می شود است که ارزش متعارف سياست‌هاي بيمه‌اي، ارزش فعلي تعهدات مربوطه می باشد. (مشروط به هر گونه كاهش الزامی اگر مبالغ دريافتي تحت سیاست های بیمه به طور کامل قابل بازیافت نباشد).

• بازپرداخت‌ها
• فقط و فقط زمانی که تقريباً مشخص است كه شخص ديگري تمام يا قسمتی از مخارج ضروری جهت بازپرداخت تعهد مزايا مشخص را پرداخت خواهد کرد، واحد بايد حق بازپرداخت كردن را به عنوان دارايي‌ جداگانه شناسايي كند. واحد بايد دارايي را به ارزش متعارف شناسايي كند. در ساير موارد، واحد بايد با آن دارايي‌ به روشی همانند دارايي‌هاي طرح استفاده كند.
• در صورت عملكرد مالي، هزينه مرتبط با طرح مزاياي مشخص ممكن است خالص از مبلغشناسايي شده براي تسويه يا بازپرداخت ارائه شود.
• بعضي مواقع يك واحد می تواند از شخص ديگري، مانند يك بیمه گذار، جهت پرداخت تمام يا بخشي از مخارج خواسته شده جهت تسويه تعهد مزاياي مشخص استفاده کند. سياست‌هاي بيمه‌اي مشروط، كه در بند 10 مشخص شده است، دارایي‌هاي طرح هستند. يك واحد سياست‌هاي بيمه‌اي مشروط را به همان روشی كه دارايي‌هاي طرح را ثبت مي‌كند ثبت می­کند و بند 121 در این خصوص كاربرد ندارد ( به بندهاي 53-50 و 120 مراجعه شود).

استاندارد حسابداري 25

• وقتي سیاست بيمه‌اي، سیاست بيمه‌اي مشروط نباشد، آن سیاست بيمه‌اي به عنوان يك دارايي طرح نيست. بند 121 مرتبط با چنين موردي است: واحد حق خود مبنی بر تسويه طبق سیاست بيمه‌اي را به جاي شناسایی به عنوان كاهش در بدهي مزاياي مشخص طبق بند 65 به عنوان يك دارايي جداگانه شناسايي مي‌كند، ؛ در ساير موارد، واحد با آن دارايي مشابه دارايي‌هاي طرح رفتار مي‌كند. در موارد خاص، بدهي مزاياي مشخص شناسایی شده طبق بند 65 ، تا حدي افزايش (كاهش) داده مي‌شود كه سود يا زيان‌هاي اکچوئری تجمعی خالص براي تعهد مزاياي مشخص و حق بازپرداخت مربوطه تحت بندهاي 105 و 106 شناسایی نشده باقي بماند. بند 141 جز (ج) (4) واحد را ملزم مي‌كند كه توضيح كوتاهي از رابطه بين حق بازپرداخت و تعهد مربوطه را افشا كند.

• اگر حق بازپرداخت طبق سیاست بيمه‌اي یا قراردادي که طبق قانون اجباري شده ايجاد شود و دقيقاً مبلغ و زمان بعضي يا تمام مزاياي پرداختني تحت طرح مزاياي مشخص را تطبيق دهد، فرض شده که ارزش متعارف حق بازپرداخت همان گونه كه در بند 65 توضيح داده شده است ، ارزش فعلي تعهد مربوطه است (مشروط به هر گونه كاهش الزامی اگر بازپرداخت به طور كامل قابل بازيافت نباشد).

استاندارد حسابداري 25

• بازده دارايي‌هاي طرح
• بازده موردانتظار دارايي‌های طرح يكي از اجزاء هزينه شناسايي شده در صورت عملكرد مالي است. تفاوت بين بازده موردانتظار دارايي‌هاي طرح و بازده واقعی دارايي‌هاي طرح سود يا زيان اکچوئری است که شامل سود يا زيان‌­های اکچوئری مربوط به تعهد مزاياي مشخص در تعيين خالص مبالغی است كه با محدوديت 10% ”حد“ كه در بند 105 مشخص شده است مقايسه مي‌شود.
• نرخ بازده موردانتظار دارايي‌هاي طرح بر اساس انتظارات بازار براي بازده دارایی در طي كل عمر بدهي مربوطه ، در ابتداي دوره است. بازده موردانتظار دارايي‌های طرح بیانگر تغييرات در ارزش متعارف دارايي‌های طرح نگه داشته شده طي دوره به عنوان نتيجه آورده های واقعي كه به حساب مستقل پرداخت شده و مزاياي واقعي پرداخت شده از حساب مستقل می باشد.
• در تعيين بازده موردانتظار و واقعي دارايي‌هاي طرح، يك واحد هزينه‌هاي اداري موردانتظار به غير از مواردي كه در مفروضات اکچوئری مورد استفاده جهت اندازه‌گيري لحاظ شده است را کسر می کند.

استاندارد حسابداري 25

• تركيب واحدها
• در تعيين دارائي‌ها و بدهي‌های قابل شناسایی در رابطه با مزاياي بازنشستگی ، يك واحداستاندارد حسابداري ملي يا بين‌المللي كه مربوط به تركيب واحدها می باشد را مورد توجه قرار مي‌دهد.

• كاهش‌ها و تسويه‌ها
• واحد بايد سود و یا زیان كاهش و تسويه را در مورد يك طرح مزاياي مشخص، هنگامي كه كاهش‌ها و تسويه‌ها رخ مي‌دهد، شناسایي كند. سود یا زيان مورد كاهش یا تسويه بايد شامل موارد زير باشد:
• (الف) هر گونه تغيير ایجاد شده در ارزش فعلي تعهد مزاياي مشخص؛
• (ب) هر گونه تغيير ایجاد شده در ارزش متعارف دارائي‌هاي طرح؛ و
• (پ) هرگونه سود و زيان‌هاي اکچوئری مرتبط و هزينه‌ خدمات گذشته که طبق بندهاي 105 و 112 قبلاً شناسايي نشده باشد.
• قبل از تعيين اثر كاهش و تسويه، يك واحد بايد تعهد (و دارائي‌هاي طرح مرتبط، اگر وجود داشته باشد باشند) را با استفاده از مفروضات اکچوئری (شامل نرخ‌هاي جاري سود تضمین شده بازار و ديگر قيمت‌هاي جاري بازار) را مجدداً اندازه‌گيري كند.

استاندارد حسابداري 25

• يك كاهش زمانی رخ مي‌دهد که یک واحد با هر یک از موارد زیر روبرو باشد:

• (الف) با برهان و دلیل، متعهد به ايجاد يك كاهش قابل ملاحظه در تعداد كاركنانی باشد که تحت پوشش يك طرح می باشند؛ یا

• (ب) شرايط طرح مزاياي مشخص را اصلاح کند، به طوری كه عناصر با اهميتي از خدمات آتي توسط كاركنان فعلی، واجد شرايط در خصوص مزايا نخواهد بود، يا صرفا براي مزاياي كاهش يافته دارای شرايط باشد.

• يك كاهش ممكن است از يك حادثه مجزا نظير تعطیل کردن يك كارخانه، ادامه نيافتن يك عمليات يا خاتمه يافتن يك طرح، ناشي شود. اگر تحقق سود يا زيان كاهش، تأثير با اهميتي بر روي صورت‌هاي مالي داشته باشد، حادثه به اندازه كافي با اهمیت است که به عنوان يك كاهش قلمداد شود. كاهش‌ها اغلب با يك تجديد ساختار همراه هستند. بنابراين، يك واحد همزمان با يك كاهش، بر روي تجديد ساختار مرتبط نیز پاسخ گو می باشد.
• تسويه هنگامي رخ مي‌ دهد كه يك واحد وارد معامله‌اي شود كه همه تعهدات آتی قراردادی يا قانوني را براي كل يا قسمتی از مزاياي فراهم شده تحت يك طرح مزاياي مشخص، را حذف مي‌كند. براي مثال هنگامي كه يك پرداخت نقدي يكجا براي اعضای طرح در ازای حق آن ها مبنی بر دریافت مزايا بازنشستگی مشخص صورت گرفته است.

• در بعضي موارد، يك واحد، يك سیاست بيمه‌اي را جهت تامین مالی تمام يا قسمتی از مزایای شغلی مرتبط با خدمات كاركنان در دوره‌هاي جاري و گذشته را مقرر می كند. اگر واحد، همچنان تعهدات قراردادی یا قانونی ( به بند 50 مراجعه شود.) برای پرداخت مقادیر بیشتر در صورت عدم پرداخت مزایای مشخص کارکنان در سیاست بیمه ای را حفظ کند اتخاذ چنین سیاستی، به منزله یک تسویه نیست. بندهای 121 و 124 با شناسایی و اندازه‌گیری حقوق بازپرداخت، طبق سیاست‌های بیمه‌ای که دارائی‌های طرح نیستند سرو کار دارد.

استاندارد حسابداري 25

• اگر یک طرح به گونه‌ای خاتمه یافته باشد که تعهد، تسویه شده باشد و طرح به صورت پنهانی موجود باشد، یک تسویه همراه با یک کاهش رخ می‌دهد. با این حال اگر طرح توسط یک طرح جدید که دارای مزایایی که ماهیتاً مشابه هستند جایگزین شده باشد، خاتمه طرح، یک کاهش یا تسویه نیست.

• در حالتی که کاهش صرفامرتبط با تعدادی از کارکنان است که تحت پوشش یک طرح می باشند، یا در حالتی که صرفا قسمتی از یک تعهد، تسویه شده است، سود یا زیان شامل سهم مناسبی از هزینه خدمات گذشته شناسایی نشده و سود و زیان‌های اکچوئری می‌شود. سهم مناسب، بر مبنای ارزش فعلی تعهدات قبل و بعد از کاهش یا تسویه، تعیین می شود مگر اینکه استفاده از مبنای دیگری در شرایط موجود، منطقی‌تر باشد. برای مثال، ممکن است بهتر باشد که هر گونه سود ناشی از کاهش یا تسویه هر طرح را ابتدا جهت حذف هزینه خدمات گذشته شناسایی نشده در ارتباط با همان طرح بکار بگیریم.

• ارائه
• تهاتر
• یک واحد فقط و فقط زمانی باید یک دارایی مرتبط با یک طرح را در مقابل یک بدهی مرتبط با طرح دیگر تهاتر کند که:
• (الف) یک حق قانونی و الزام آوری جهت استفاده از مازاد یک طرح جهت تسویه تعهدات مربوط به طرح دیگر را داشته باشد و
• (ب) قصد دارد تعهدات را بر مبنای خالص تسویه کند یا مازاد در یک طرح را شناسایی و به طور همزمان، تعهدات مربوط طرح دیگر را تسویه کند.
• معیار‌های تهاتر مشابه با مواردی هستند که برای ابزار مالی در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره15، ”ابزار مالی: افشاء و ارائه“ تعیین شده است.

استاندارد حسابداري 25

• تفکیک جاری/ غیر جاری
• بعضی واحدها دارایی‌ها و بدهی‌های جاری را از دارایی‌ها و بدهی‌های غیرجاری متمایز می‌کنند. این استاندارد این موضوع را که آیا یک واحد باید قسمت‌های جاری و غیرجاری دارائی‌ها و بدهی‌های ناشی از مزایای بازنشستگی را متمایز کند یا خیر را مشخص نکرده است.

استاندارد حسابداري 25

• اجزای مالی هزینه مزایای بازنشستگی
• این استاندارد این موضوع را که آیا یک واحد باید هزینه خدمات جاری، هزینه سود تضمین شده و بازده موردانتظار در مورد دارائی‌های طرح را به عنوان اجزای یک قلم جداگانه از درآمد یا هزینه در متن صورت عملکرد مالی نشان دهد یا خیر را مشخص نکرده است.

• افشاء

• یک واحد باید اطلاعاتی را که استفاده­کنندگان از صورت های مالی را در ارزیابی ماهیت طرح‌های مزایای مشخص خود و اثر مالی تغییر در آن طرح ها طی دوره یاری دهد را افشا نماید.

• یک واحد باید اطلاعات زیر را در مورد طرح‌های مزایای مشخص افشاء کند:

• (الف) رویه حسابداری آن واحد برای شناسایی سود و زیان‌های اکچوئری؛

• (ب) یک شرح عمومی از نوع طرح؛

• (پ) یک صورت تطبیق از مانده‌های ابتدا و پایان دوره ارزش فعلی تعهدات مزایای مشخص و اگر امکان پذیر باشد اثرات منتسب به هر یک از موارد زیر نیز جداگانه ارائه شود:استاندارد حسابداري 25

  • هزینه خدمات جاری؛
  • هزینه سود تضمین شده؛
  • کمک­های صورت گرفته توسط شرکای طرح؛
  • سود و زیان‌های اکچوئری؛
  • تغییرات نرخ برابری پول رایج خارجی در مورد طرح‌های اندازه­گیری شده به یک پول رایج، متفاوت از پول رایج جاری واحد؛
  • مزایای پرداخت شده؛
  • هزینه خدمات گذشته؛
  • ترکیب واحدها؛
  • کاهش‌ها؛ و
  • تسویه‌ها.
• (ت) یک تجزیه و تحلیل از تعهدات مزایای مشخص در مورد مقادیر ناشی از طرح‌هایی که هیچ گونه تأمین مالی نشده و مقادیر ناشی از طرح‌هایی که کلاً یا به صورت جزئی تأمین مالی شده است.
• (ث) یک صورت تطبیق از مانده‌های اول و پایان دوره ارزش متعارف دارایی‌های طرح و مانده‌های اول و پایان دوره از هر حق بازپرداخت شناسایی شده به عنوان یک دارایی طبق بند 121،و اگر امکان پذیر باشد اثرات منتسب به هر یک از موارد زیر نیز جداگانه ارائه شود:
• بازده موردانتظار دارایی‌های طرح؛
• سود و زیان‌های اکچوئری؛
• تغییرات نرخ برابری پول رایج در مورد طرح‌های اندازه‌گیری شده به یک پول خارجی متفاوت از پول رایج جاری واحد؛
• کمک‌های صورت گرفته توسط کارفرما؛
• کمک‌های صورت گرفته توسط شرکای طرح؛
• مزایای پرداخت شده؛
• ترکیب واحدها؛ و
• تسویه‌ها.استاندارد حسابداري 25

• (ج) یک صورت تطبیق از ارزش فعلی تعهدات مزایای مشخص در مورد (پ) و ارزش متعارف دارایی‌های طرح در مورد (ث) برای دارایی‌ها و بدهی‌های شناسایی شده در ترازنامه، به گونه ای که حداقل موارد زیر را نشان دهد:

• سود و زیان‌های اکچوئری خالص که در ترازنامه شناسایی نشده است.( به بند 105 مراجعه شود)؛

• هزینه خدمات گذشته که در ترازنامه شناسایی نشده است. (به بند 112 مراجعه شود)؛

• هر گونه مبلغ شناسایی نشده به عنوان یک دارایی به خاطر محدودیت بیان شده در بند 69 (ب)؛

• ارزش متعارف هر حق بازپرداخت شناسایی شده به عنوان یک دارایی در تاریخ ترازنامه در انطباق با بند 121 (با یک توضیح مختصر از ارتباط بین حق بازپرداخت و تعهدات مرتبط)؛ و

• دیگر مقادیر شناسایی شده در ترازنامه.
• (چ) کل هزینه شناسایی شده در صورت عملکرد مالی برای هر کدام از موارد زیر و سرفصل اقلام به گونه ای که شامل موارد زیر باشد:
• هزینه خدمات جاری؛
• هزینه سود تضمین شده؛
• بازده موردانتظار دارایی‌های طرح؛
• بازده موردانتظار در مورد هرگونه حق بازپرداخت شناسایی شده به عنوان یک دارایی در انطباق با بند 121؛
• سود و زیان‌های اکچوئری؛
• هزینه خدمات گذشته؛
• تأثیر هرگونه کاهش و تسویه؛ و
• تأثیر محدودیت در بند 69 (ب).
• (ح) کل مبلغ شناسایی شده در صورت تغییرات در دارایی‌ها/ارزش ویژه برای هر کدام از موارد زیر:
• سود و زیان‌های اکچوئری و
• تأثیر محدودیت در بند 69 (ب).

• (خ) برای واحدهایی که سود و زیان‌های اکچوئری را در صورت تغییرات در خالص دارائی‌ها/ارزش ویژه در انطباق با بند 107 شناسایی می‌کند، مقادیر تجمعی سود و زیان‌های اکچوئری در آن صورتحساب شناسایی می‌شود؛

• (د) هر مقوله عمده از دارایی‌های طرح که باید لحاظ شوند. این مقوله ها محدود به ابزارهای سرمایه، ابزارهای بدهی، دارایی‌ و سایر دارایی‌ها نمی باشد. و درصد یا مقداری که هر مقوله عمده، ارزش متعارف جمع دارایی‌های طرح را تشکیل می‌دهد را نیز شامل می شود؛

• (ذ) مقادیر لحاظ شده در ارزش متعارف دارایی‌های طرح شامل موارد زیر است:

• هر طبقه‌ای از ابزار مالی خود واحد؛ و

• هر دارایی‌ تصرف شده یا هر دارایی دیگر استفاده شده توسط واحد.

• (ر) یک توصیف تشریحی از مبنای استفاده شده برای تعیین نرخ بازده موردانتظار کلی دارایی‌ها، شامل تأثیر مقوله‌های عمده دارایی‌های طرح؛

• (ز) بازده واقعی دارایی‌های طرح، همین طور بازده واقعی در مورد هر حق بازپرداخت شناسایی شده به عنوان یک دارایی در انطباق با بند 121؛

• (ژ) مفروضات اکچوئری استفاده شده در تاریخ گزارشگری(در صورتیکه که قابل اجرا باشد) شامل:

• نرخ‌های تنزیل؛

• مبنایی که بر آن اساس نرخ تنزیل تعیین شده است؛
• نرخ‌های بازده موردانتظار در مورد هر یک از دارایی‌های طرح برای دوره‌های ارائه شده در صورت­های مالی
• نرخ‌های بازده موردانتظار برای دوره‌های ارائه شده در صورت­های مالی در مورد هرگونه حق بازپرداخت که طبق بند 121 به عنوان دارایی شناسایی شده است.
• نرخ‌های موردانتظار افزایش حقوق (و تغییرات در یک شاخص یا دیگر متغیرهای مشخص شده در شرایط رسمی یا قراردادی از یک طرح به عنوان مبنایی برای افزایش‌های مزایای آتی)؛
• نرخ‌های روند هزینه پزشکی؛ و
• دیگر مفروضات اکچوئری با اهمیت استفاده شده.
• یک واحد باید همه مفروضات اکچوئری را در شرایط مطلق، (برای مثال، به عنوان یک درصد مطلق) و نه به عنوان یک حاشیه ناشی از تفاوت بین درصد های مختلف یا سایر متغیر ها افشا کند.
• (س) تأثیر افزایش یک درصدی و تأثیر کاهش یک درصدی در نرخ روند هزینه پزشکی مفروض در مورد:
• مجموع اجزا هزینه خدمات جاری و هزینه سود تضمین شده از خالص هزینه‌های پزشکی بازنشستگی دوره ای ؛ و
• تعهدات مزایای شغلی بازنشستگی انباشته در خصوص هزینه‌های پزشکی.استاندارد حسابداري 25

• برای اهداف این افشا، همه مفروضات دیگر باید ثابت نگه داشته شوند. برای عملیاتی کردن طرح‌ها در محیط با تورم بالا، افشا ها، باید شامل تأثیر یک افزایش یا کاهش یک درصدی در نرخ روند هزینه پزشکی که شباهت عمده‌ای به یک درصد در محیط تورم پایین دارد باشد.

• (ش) مقادیر مربوط به دوره سالیانه جاری و دوره های چهار ساله قبلی در خصوص:

• ارزش فعلی تعهدات مزایای شخص، ارزش متعارف دارایی‌های طرح و مازاد یا کسری طرح؛ و

• 2) تعدیلات تجربی ناشی از:

  • بدهی‌های طرح که به صورت (1) یک مبلغ یا (2) درصدی از بدهی‌های طرح در تاریخ گزارشگری بیان شده است؛ و

  • دارائی طرح که به صورت (1) یک مبلغ یا (2) درصدی از دارایی‌های طرح در تاریخ گزارشگری بیان شده است.

• (ص) بهترین تخمین کارفرما (به محض اینکه بتواند به طور معقولی تعیین شود) از کمک‌هایی که انتظار می‌رود برای طرح، طی دوره مالی بعد پرداخت شود.

• بند 141 جز (ب) یک توصیف کلی از نوع طرح را الزامی کرده است. این چنین توصیفی، برای مثال، طرح‌های بازنشستگی حقوق یکسان را از طرح بازنشستگی حقوق نهایی و از طرح‌های پزشکی بازنشستگی متمایز می‌کند. توصیف طرح شامل سیاست غیر رسمی است که منجر به تعهدات قراردادی طرح که در اندازه‌گیری تعهدات مزایای مشخص در انطباق با بند 63، لحاظ شده است می‌شود. جزئیات بیشتر الزامی نیست.

• هنگامی که یک واحد، بیش از یک طرح مزایای مشخص داشته باشد، افشا ممکن است به صورت کلی، به طور مجزا برای هر طرح، یا در گروه بندی‌هایی که مفید به نظر برسند صورت گیرد. ممکن است برای تمایز گروه‌بندی‌ها، معیارهایی نظیر موارد زیر مفید باشد:
• (الف) موقعیت جغرافیایی طرح‌ها؛ یا
• (ب) اینکه آیا طرح‌ها مشروط به ریسک‌های متفاوت قابل ملاحظه‌اي هستند، برای مثال از طریق تمایز بین طرح‌های بازنشستگی حقوق یکسان از طرح‌های بازنشستگی حقوق نهایی و از طرح‌های پزشکی بازنشستگی
• هنگامی که یک واحد، افشا را در کل برای یک گروه از طرح‌ها انجام می دهد، این چنین افشا هایی به شکل میانگین موزون یا دامنه‌های نسبتاً‌ محدود، فراهم شده است.
• بند 33 افشا های اضافی در مورد طرح‌های مزایای مشخص چند کارفرمایی را الزامی کرده است که با آن ها همانند حالتی که طرح‌های مشارکتی مشخص باشند رفتار می شود.
• همان­گونه که استاندارد بین‌المللی حسابداری بخش عمومی شماره 20 مقرر می‌دارد یک واحد بایداطلاعاتی درباره موارد زیر افشاء کند:
• (الف) معاملات اشخاص وابسته با طرح‌های مزایای بازنشستگی؛ و
• (ب) مزایای بازنشستگی مدیران ارشد.
• همان­گونه که استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی19 شماره مقرر می‌دارد یک واحد باید اطلاعاتی درباره بدهی‌های احتمالی ناشی از تعهدات مزایای بازنشستگی افشاء ‌کند.

استاندارد حسابداري 25

• سایر مزایای بلندمدت کارکنان

• سایر مزایای بلندمدت کارکنان برای مثال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• (الف) غیبت‌های جبرانی بلندمدت نظیر خدمات بلند مدت یا مرخصی مطالعاتی؛

• (ب) سالگرد یا دیگر مزایای خدمات بلندمدت؛

• (پ) مستمری از کار افتادگی بلندمدت؛

• (ت) سهم پاداش و سود پرداختنی طی دوازده ماه یا بیشتر از پایان دوره ای که کارکنان خدمات مرتبط را ارائه کرده اند؛

• (ث) جبران خسارت معوق پرداخت شده طی دوازده ماه یا بیشتر از پایان دوره ای، که آن کسب شده است؛ و

• (ج) جبران خسارت قابل پرداخت توسط واحد تا زمانی­که یک فرد وارد شغل جدیدی شود.

• اندازه‌گیری سایر مزایای شغلی بلندمدت معمولاً مشروط به درجه یکسانی از عدم اطمینان همانند مزایای بازنشستگی نیست. علاوه بر این، معرفی یا تغییر به سایر مزایای بلندمدت کارکنان، به ندرت موجب یک مقدار قابل ملاحظه در هزینه خدمات گذشته می‌شود. به همین دلایل، این استاندارد استفاده از یک روش حسابداری ساده را برای سایر مزایای بلندمدت کارکنان، الزامی کرده است. این روش حسابداری الزامی شده در موارد زیر متفاوت از روش حسابداری مزایای بازنشستگی است:

• (الف) سود و زیان‌های اکچوئری، بلا درنگ شناسایی می شود و ”حد“ به کار گرفته نمی­شود؛ و

• (ب) همه هزینه‌های خدمات گذشته بلا درنگ شناسایی می شود.

• این استاندارد دارای این فرض قابل رد کردن است که پرداخت‌های از کار افتادگی بلندمدت، معمولاً‌مشروط به درجه یکسانی از عدم اطمینان، هنگام اندازه‌گیری مزایای بازنشستگی نیستند. در حالتی که این فرض رد شده است، واحد این موضوع را که آیا بعضی یا همه پرداخت‌های از کار افتادگی بلندمدت را باید مطابق با بندهای 59 و 146 مورد محاسبه قرار دهد را مورد توجه قرار می دهد.

استاندارد حسابداري 25

• شناسایی و اندازه‌گیری

150. مبلغ شناسایی شده به عنوان یک بدهی برای سایر مزایای بلند مدت باید مبلغ خالص کل  حاصل از مبالغ زیر باشد:

• (الف) ارزش فعلی تعهدات مزایای مشخص در تاریخ گزارشگری ( به بند 77 مراجعه شود)؛
• (ب) منهای ارزش متعارف دارایی‌های طرح در تاریخ گزارشگری (اگر موجود باشند) جدای از مواردی که تعهدات که به طور مستقیم تسویه می شود (به بند‌های 118 تا 120 مراجعه شود).
• برای اندازه‌گیری بدهی، یک واحد باید بندهای 55 تا 104 را به جز بندهای 65 و 74 به کار گیرد. یک واحد باید برای شناسایی و اندازه‌گیری هرگونه حق بازپرداخت، بند 121 را به کار گیرد.
• برای سایر مزایای بلند مدت کارکنان، یک واحد باید خالص کل مقادیر زیر را به عنوان هزینه یا (در ارتباط با بند 69) درآمد شناسایی کند، به جز مواردی که استاندارد دیگری لحاظ نمودن آن ها در بهای تمام شده یک دارایی را الزامی کرده یا مجاز دانسته باشد:
• (الف) هزینه خدمات جاری ( به بندهای 76 تا 104 مراجعه شود)؛
• (ب) هزینه سود تضمین شده ( به بند 95 مراجعه شود)؛
• (پ) بازده موردانتظار هر یک از دارایی‌های طرح ( به بندهای 125 تا 127 مراجعه شود) و هرگونه حق بازپرداخت شناسایی شده به عنوان یک دارائی ( به بند 121 مراجعه شود)؛

• (ت) سود و زیان‌های اکچوئری که همه آنها باید بلا درنگ شناسایی شود؛

• (ث) هزینه خدمات گذشته، که همه آنها باید بلا درنگ شناسایی شود؛ و

• (ج) تأثیر همه کاهش‌ها و تسویه‌ها ( به بند های 129 و 130 مراجعه شود).

• گونه دیگری از سایر مزایای بلندمدت کارکنان، مستمری از کار افتادگی بلندمدت است. اگر میزان مزایا بستگی به طول خدمات داشته باشد، هنگامی که خدمت ارائه شده است یک تعهد ایجاد می‌شود. اندازه‌گیری این تعهد بیانگر احتمال الزام به پرداخت و همچنین مدت زمان موردانتظار جهت پرداخت می باشد. اگر میزان مزایا برای هر کارمند از کار افتاده بدون توجه به سنوات خدمت، یکسان باشد، هزینه موردانتظار آن مزایا، هنگامی که حادثه ای که منجر به از کار افتادگی بلندمدت می‌شود رخ دهد شناسایی می شود. بند 149 این امکان را که پرداخت‌های مستمری از کار افتادگی بلندمدت ممکن است مرتبط با درجه بالاتری از عدم اطمینان نسبت به سایر مزایای بلندمدت کارکنان باشد، را مورد توجه قرار می‌دهد.

استاندارد حسابداري 25

• افشا
• اگر چه این استاندارد، افشا های خاصی را در مورد سایر مزایای بلندمدت کارکنان، مقرر نمی‌دارد، اما سایر استانداردها ممکن است افشا را الزامی کرده باشند. برای مثال، در حالتی که هزینه ناشی از این مزایا با اهمیت باشد و بنابراین باید مطابق با استاندارد بین­المللی حسابداری  بخش عمومی 1 افشاء شوند. همان­گونه که در استاندارد بین­المللی حسابداری  بخش عمومی 20 شماره مقرر شده یک واحد،باید اطلاعات در مورد سایر مزایای بلندمدت کارکنان مربوط به مدیریت ارشد را افشاء کند.

• مزایای قطع همکاری
• این استاندارد با مزایای قطع همکاری ، مجزا از سایر مزایای کارکنان، سرو کار دارد زیرا رویدادی که منجر به یک تعهد می شود به جای اینکه خدمات کارمند باشد، قطع همکاری کارمنداست.

استاندارد حسابداري 25

• شناسایی
• یک واحد باید مزایای قطع همکاری را فقط و فقط زمانی به عنوان یک بدهی و یک هزینه شناسایی کند که آن واحد به صورت قابل اثباتی متعهد به هر یک از موارد زیر باشد:
• (الف) خاتمه اشتغال یک کارکند یا گروهی از کارکنان قبل از تاریخ بازنشستگی معمولی ؛ یا
• (ب) فراهم کردن مزایای قطع همکاری به عنوان نتیجه‌ای از یک پیشنهاد صورت گرفته که جهت ترغیب به قطع همکاری داوطلبانه باشد.
• یک واحد فقط و فقط زمانی به صورت قابل اثباتی، متعهد به قطع همکاری است که آن واحد یک طرح تفصیلی رسمی برای قطع همکاری داشته باشد و امکان واقعی عدول از آن وجود نداشته باشد. طرح تفصیلی ، حداقل باید شامل موترد زیر باشد:
• (الف) موقعیت، عملکرد و تعداد تقریبی کارکنان که خدمت آن‌ها خاتمه یافته است؛
• (ب) مزایای قطع همکاری برای هر طبقه کاری یا کارکرد؛ و

• (پ) زمانی که طرح اجرا خواهد شد. اجرای طرح باید هر چه سریعتر شروع شود و دوره زمانی برای تکمیل اجرای طرح باید به گونه‌ای باشد که تغییرات قابل ملاحظه برای طرح، غیر ممکن باشد.

• یک واحد ممکن است طبق قانون، طبق قرارداد یا دیگر توافقات با کارکنان یا نمایندگان آن‌ها یا توسط یک تعهد قراردادی مبتنی بر شیوه کسب و کار ، عادت یا میل به انجام عمل به طور عادلانه، متعهد شده باشد که زمانی که اشتغال کارکنان خاتمه می‌یابد، پرداخت‌هایی را به آن ها انجام دهد(یا سایر مزایا را فراهم کند). این چنین پرداخت‌هایی مزایای قطع همکاری است. مزایای قطع همکاری، معمولاً پرداخت‌های یکجا هستند، اما بعضی اوقات شامل موارد زیر می باشد:

• (الف) تقویت مزایای بازنشستگی یا سایر مزایای بازنشستگی هم به صورت غیر مستقیم از طریق یک طرح مزایای کارکنان امکان پذیر است و هم به صورت مستقیم؛ و

• (ب) حقوق تا پایان دوره مورد نظر مشخص، اگر کارکنان هیچ خدمت مازادی که فراهم کننده مزایای اقتصادی برای واحد است را ارائه نکنند.

• صرفنظر از دلیل قطع رابطه همکاری کارکنان، برخی مزایای کارکنان، قابل پرداخت هستند. پرداخت چنین مزایایی، قطعی است اما زمان پرداخت آن‌ها، قطعی نیست. اگر چه این چنین مزایای در برخی کشورها به عنوان جبران خسارت پایان خدمت کارکنان یا پاداش خدمت کارکنان توصیف شده اما این مزایا، مزایای بازنشستگی هستند نه مزایای قطع همکاری و یک واحد آنها را به عنوان مزایای بازنشستگی به حساب می گیرد. برخی واحدها میزان پایین‌تری از مزایا را برای پایان خدمت داوطلبانه، که به درخواست کارکنان است (ماهیتاً، یک مزایای پایان خدمت) نسبت به پایان خدمت غیر داوطلبانه که به درخواست واحد است، فراهم می‌کنند. مزایای پرداختنی اضافه در مورد پایان خدمت غیر داوطلبانه، یک مزیت قطع همکاری است.

• مزایای قطع همکاری، مزایای اقتصادی آتی برای شرکت فراهم نمی‌کند و بلا درنگ به عنوان یک هزینه شناسایی می‌شود.
• جایی که یک واحد مزایای قطع همکاری را شناسایی می‌کند، آن واحد ممکن است مجبور به محاسبه کاهش مزایای بازنشستگی یا سایر مزایای کارکنان باشد (به بند 129 مراجعه شود).

استاندارد حسابداري 25

• اندازه‌گیری
• در حالتی که مزایای قطع همکاری ، به مدتی بیش از 12 ماه بعد از تاریخ گزارشگری به طول بیانجامد، باید با استفاده از نرخ تنزیلی که در بند 91 مشخص شده تنزیل شود.
• د ر مورد پیشنهاد صورت گرفته برای ترغیب به قطع همکاری داوطلبانه، اندازه‌گیری مزایای قطع همکاری باید بر مبنای تعداد کارکنانی صورت گیرد که انتظار می‌رود این پیشنهاد را بپذیرند.

• افشاء
• در مواردی که در مورد تعداد کارکنانی که پیشنهاد مزایای قطع همکاری می‌پذیرند، عدم اطمینان وجود داشته باشد، یک بدهی احتمالی ایجاد می‌شود. همانگونه که استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 19 مقرر می‌دارد، یک واحد، ملزم است که اطلاعات مربوط به بدهی احتمالی را افشاء کند مگر اینکه امکان جریان خروجی وجوه در تسویه، بعید باشد.
• همانگونه که در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 1 بیان شده، یک واحد باید، ماهیت و مقدار یک هزینه را، اگر با اهمیت باشد، افشاء کند. مزایای پایان خدمت کارکنان ممکن است منجر به هزینه ای شود که طبق این استاندارد نیاز به افشا دارد.
• استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 20 مقرر کرده است که یک واحد، اطلاعاتی در مورد مزایای پایان خدمت کارکنان مدیریت ارشد افشاء کند.

• پذیرش اولیه این استاندارد

• در پذیرش این استاندارد برای اولین بار ، یک واحد باید بدهی اولیه آن را برای طرح‌های مزایای مشخص در آن تاریخ تعیین کند، به صورت:

• (الف) ارزش فعلی تعهدات در تاریخ پذیرش (به بند 77 مراجعه شود) ؛

• (ب) منهای ارزش متعارف دارایی‌های طرح در تاریخ پذیرش (اگر موجود باشند)، جدای از تعهداتی که به طور مستقیم تسویه شده است (به بندهای 118 تا 120 مراجعه شود)؛

• (پ) منهای هرگونه هزینه خدمات گذشته، که طبق بند 112، باید در دوره‌های بعد شناسایی شود.

• اگر بدهی اولیه تعیین شده طبق بند 166، بیش‌تر یا کمتر از بدهی قابل شناسایی در همان تاریخ مطابق با رویه حسابداری قبلی واحد باشد،آن واحد باید افزایش/کاهش در مازاد یا کسری‌های انباشته افتتاحی را شناسایی کند.

• در پذیرش اولیه این استاندارد، تأثیر تغییر در رویه حسابداری، شامل همه سود و زیان‌های اکچوئری می‌شود که ناشی از دوره‌های گذشته هستند، حتی اگر آنها مواردی باشند که در بند 105 “حد” مشخص شده­اند. گزارشگری واحدها بر مبنای حسابداری تعهدی برای اولین بار، هیچ­گونه بدهی را شناسایی نخواهد کرد، در اینگونه موارد، افزایش در بدهی‌، مقدار کل بدهی منهای ارزش متعارف همه دارائی‌های در تاریخ پذیرش را مطابق با بند 166 جز (ب) و هرگونه هزینه خدمات گذشته که در دوره‌های اخیر شناسایی شده است را طبق بند 166 جز(پ) نشان خواهد داد. طبق مفاد این استاندارد، این بدهی افزایش یافته، در مازاد یا کسری انباشته شناسایی می شود.استاندارد حسابداري 25

• در پذیرش اولیه این استاندارد یک واحد، نباید سودها و زیان‌های انباشته اکچوئری را، از شروع طرح‌های مزایای مشخص تا تاریخ پذیرش اولیه این استاندارد، به بخش شناسایی شده و شناسایی نشده تفکیک کند. همه سودها و زیان‌های انباشته اکچوئری باید در مازادها و کسری‌های انباشته افتتاحی شناسایی شود.

• در پذیرش اولیه این استاندارد، واحدها اجازه مجزا کردن سودها و زیان‌های انباشته اکچوئری به قسمت شناسایی شده و شناسایی نشده ندارند. همه سودها و زیان‌های انباشته در مازاد و کسری‌های انباشته افتتاحی شناسایی می‌شوند. این الزام در مورد پذیرش اولیه این استاندارد یک واحد رااز انتخاب شناسایی تنها قسمتی از سودها و زیان‌های اکچوئری، مطابق با الزامات بندهای 105 و 107 در دوره‌های گزارشگری بعدی، منع نمی کند.استاندارد حسابداري 25

• در اولین سال پذیرش این استاندارد، واحد ملزم به تهیه اطلاعات مقایسه‌ای نیست.استاندارد حسابداري 25

• بند 171 بیان کننده معافیت ارائه اطلاعات مقایسه‌اي برای همه واحدها در اولین سال پذیرش این استاندارد، است. واحد نسبت به ارائه اطلاعات مقایسه‌ای در حالتی که امکان پذیر باشد، ترغیب شده است.

• در اولین سال پذیرش این استاندارد، واحد ملزم به ارائه افشاهای بندهای 141 جز(پ) و 141جز(ث) و 141 جز (ج) نمی باشد.
• صورت تطبیق در بندهای جز141 (پ) و 141جز (ث) هر دو درگیرافشا مانده های افتتاحیه اجزا تعهدات مزایای مشخص، دارایی های طرح و حق بازپرداخت می باشند. افشا اطلاعات مربوط به بند 141 جز(ج)نیازمند یک صورت تطبیقی که متکی بر اطلاعات بند های 141 جز(پ)و 141 جز(ث) است می باشد.این افشا ها در اولین سال پذیرش این استاندارد الزامی نیست. واحد، به ارائه این افشا ها در حالتی که اطلاعات در دسترس است، ترغیب شده است.
• در اولین سال پذیرش این استاندارد، واحد ممکن است اطلاعاتی که در بند 141 جز(ش) به صورت پیش­بینی مقرر شده را فراهم کند.
• اطلاعات مشخص شده در بند 141 جز(ش) مرتبط با ارزش فعلی تعهدات مزایای مشخص، ارزش متعارف دارایی‌های طرح، مازاد یا کسری در طرح و تعدیلات تجربی خاص هستند. این افشاها صرفا برای دوره سالیانه جاری در اولین سال پذیرش، اجباری است. هنگامی که واحد تحت الزامات این استاندارد گزارش می‌کند اطلاعات در مورد دوره‌های سالیانه قبل می‌تواند به صورت پیش‌بینی ارائه شود. این روش به واحدها اجازه می‌دهد تا اطلاعات روند را در طی دوره بسازند به جای اینکه این چنین اطلاعات را برای دوره‌های گزارشگری قبل از دوره اولین پذیرش استاندارد، ایجاد کنند.

استاندارد حسابداري 25

• تاریخ اجرا
• 177-واحد بايد اين استاندارد حسابداري بين‌المللي بخش عمومي را در مورد صورت‌هاي مالي سالانه­ای بكار گيرد كه دوره مالي آن از تاريخ 1 ژانویه 2011 و بعد از آن شروع مي‌شود. بكارگيري آن براي تاريخ‌هاي قبل از تاریخ مزبور ترغيب شده است. اگر واحدی اين استاندارد را براي دوره‌اي كه شروع آن قبل از 1 ژانویه 2011 است بكار گيرد، بايد این واقعیت را افشا کند.

[*] مازادعبارتست از اضافه ارزش متعارف دارایی‌های طرح بر ارزش فعلی تعهد مزایای مشخص.