مبنای تعهدی حسابداری در خصوص بدهیها

مبنای تعهدی حسابداری در خصوص بدهیها

در این مقاله را اندازی مرتبط با پذیرش مبنای تعهدی حسابداری در خصوص بدهیهای مورد بررسی قرار میگیرد که معمولا توسط واحدهای بخش عمومی ،و دولتها شناسایی میشوند. این بدهیها شامل حسابهای پرداختنی و هزینه های تحقق یافته، بدهیهای استقراضی ،بهره تحقق یافته پول منتشر شده و ذخایر میشوند.مبنای تعهدی حسابداری

یک دولت ملی احتمالا دارای بدهیهای زیر است.مبنای تعهدی حسابداری
الف-حسابهای پرداختنی حاصل از خرید کالاها و خدمات.
ب-بهره تحقق یافته پرداختنی
پ-حقوق و دستمزد تحقق یافته پرداختنی

ط-مرخصی اسحقاقی تحقق یافته پرداختنی یا سایر مزایای تحقق یافته کارکنان ،از جمله مزایای پایان خدمت تحقق یافته
ج-مبالغ پرداختنی بابت ضمانتها و غرامتها
ذ-بدهیهای مرتبط با درآمدهای کسب نشده
ح-پرداختهای انتقالی پرداختنی
خ-تعهدات انتقالی پرداختنی
تعهدات استیجاری مرتبط با اجاره های سرمایه ای غ-
ل-تسهیلات بانکی و سایر استقراضهای کوتاه مدت

ن-بدهیهای استقراضی بلندمدت
ه-بدهیهای زیست محیطی
ر-تعهدات مربوط به طرحهای جبران خسارت حوادث

در سطح کل دولت بعنوان یک مجموعه واحد،احتمالا دیون و استقراضها و بدهیهای بازنشستگی که در قالب صندوق تامین مالی نشده اند ،جزء عمده ترین بدهیهای غیرجاری محسوب میشوند.

در واحدهای جداگانه بخش عمومی ،ذخایر و بدهیهای مرتبط با کارکنان ممکن است بخش عمده بدهی غیرجاری را تشکیل دهد. برخی واحدهای بخش عمومی نیز ممکن است بدهیهای در ارتباط با اجاره سرمایه ای داشته باشند،اما بسیاری از واحدهای بخش عمومی مجاز به وارد شدن در عملیات اجاره های سرمایه ای نیستند.مبنای تعهدی حسابداری

طبقه بندیهای بدهی مورد نیاز یک واحد به انواع بدهیهایی که آن واحد متحمل میشود،بستگی دارد. در برخی موارد،سازمانهای مرکزی یا واحد کنترل کننده ممکن است در قبال بدهیهای خاصی مسئولیت داشته باشند. توجه به الزامات افشا طبقاستانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 1 نحوه ارائه صورتهای مالی ممکن است نقطه شروع مناسبی برای طبقه بند بدهیها باشد. طبق این استاندارد ،موارد زیر باید افشا شود:

الف-مالیاتها و انتقالات پرداختنی
ب-پرداختیهای مرتبط با عملیات مبادله ای
ت-ذخایر
د-بدهیهای مالی
و-طبقه بندی جزئی اقلام ارائه ده در متن صورتهای مالی
ط-طبق استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 1 فطبقه بندی بدهیهای به جاری و غیرجاری الزامی است،مگر اینکه طبقه بند آنها بر اساس نقدیندگی فراهم کننده اطلاعات قابل اتکا و مربوط تر است.مبنای تعهدی حسابداری

میزان اقدامات لازم برای شناخت بدهیها ،به میزان اطلاعات در دسترس یک واحد در خصوص آن بدهیها بستگی دارد.مگر اینکهطبق بندی آنها براساس نقدیندگی فراهم کننده اطلاعات قابل اتکا و مربوط تر باشد.مبنای تعهدی حسابداری

میزان اقدامات لازم برای شناخت بدهیها ،به میزان اطلاعات در دسترس یک واحد در خصوص آن بدهیها بستگی دارد. مراحل کلی شناهت بدهیها عبایرتند از:
الف-تهیه فهرستی از انواع بدهیهای ایجاد شده توسط واحد
ب-تعیین طبقاتی از بدهیها که در فهرست حسابها و صورتهای مالی مورد استفاده قرار میگیرد.
چی-تدوین رویه های حسابداری برای هر طبقه از بدهیها
ظ-ارزیابی صحت و کامل بودن اطلاعات موجود در هر طبقه
ن-تعیین مانده های افتتاحیه صحیح بای هر طبقه
س- استقرار سیستمهایی برای پشتیبانی از الزامات مستمر حسابداری تعهدی

تعریف
در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 1 ،بدهیها بدین صورت تعریف شده است تعهدات فعلی یک واحد که از رویدادهای گذشته ناشی شده و انتظار میرود منجر به جریان خروجی منافع اقتصادی یا خدمات بالقوه آن واحد جهت تسویه بدهی شود.

انواع مختلف بدهیها در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی تعریف شده اند.برای مثال در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 19ذخایر ،بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی و بدهیهای با مبلغ و زمانبندی نامطمئن و در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 28 ابزارهای مالی:نحوه ارائه ،بدهیهای مالی تعریف شده است.
شناخت اولیه:

یک قلم در صورتهای مالی یک واحد به عنوان شناسایی میشود،اگر :

الف-تعهد مورد نظر با تعریف بدهی طبق استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی منطبق باشد.مبنای تعهدی حسابداری

ب-تعهد مورد نظر حائز معیارهای شناخت باشد. این معیارها شامل محتمل بودن جریان خروج منابع مربوط به منافع اقتصادی یا خدمات بالقوه حاصل از تسویه یک تعهد فعلی و امکان اندازه گیری قابل اتکای مبلغی است که تعهد مورد نظر به آن مبلغ،تسویه میشود.

الزامات خاص تر استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 19 در ارتباط با شناخت و اندازه گیری ذخایر در ادامه بحث مطرح میشود.

حسابهای پرداختنی و هزینه های تحقق یافته
حسابهای پرداختنی شامل مبالغغ بدهی یک واحد به دیگران ،شامل سایر واحدهای دولتی و بخش عمومی است.نمونه هایی از حسابهای پرداختنی عبارتند از :
الف-حسابهای پرداختنی ک هنگام خرید کالاها و خدمات به صورت نسیه ایجا د میشوند. و صورتحساب دریافت شده که تا پایان دوره پرداخت نشده است.

مبالغ بدهی به اشخاص در رابطه با انتقالات غیرمبادله ای از قبیل مزایای رفاهی و

ط-مبالغ بدهی به سایر واحدهای دولتی با سطوح مختلف دولت در رابطه با انتقالات غیرمبادله ای از قبیل کمکهای بلاعوض

هزینه های تحقق یافته از خرید نسیه کالاها و خدمات از دیگران طی دوره و صورتحساب دریافت نشده تا پایان دوره یا مبلغی که طبق مفاد یک توافق یا قرارداد هنوز پرداخت نشده است،حاصل میشود. هرچند که هزینه های تحقق یافته به ان صورتی که تعریف شده اند،ابزارهای مالی محسوب نمیشوند. غالبا در فهرست حسابها ،به هزینه های تحقق یافته کدهای جداگانه ای تعلق میگیرد،ولی برای مقاصد افشا در صورتهای مالی اغلب با حسابهای پرداختنی به صورت یکجا ارائه میشوند.مبنای تعهدی حسابداری

تعیین مانده های افتتاحیه حسابهای پرداختنی و هزینه های تحقق یافته پرداخت نشده شامل آزمونکامل تمام هزینه های مستمر است. یک واحد باید:

الف-فهرستی از همه مبالغ پرداختنی گزارش شده را تهیه کند
ب-صحت مبالغ گزارش شده برای معاملات خاص را بررسی کند.

پ-کامل بودن مبالغ گزارش شده را بررسی کند-این موضوع میتواند شامل درخواست تاییدیه از عرضه کنندگان همیشگی باشد.
ث- همه هزینه ها را جهت آگاهی از هزینه های تحقق یافته در پایان دوره بررسی کند.

فرایند دنبال شده باید مستند شود تا امکان تعیین مانده های افتتاحیه و زنجیره عطف حسابرسی فراهم شود.مبنای تعهدی حسابداری
بدهیهای استقراضی و بهره تحقق یافته پرداخت نشده
این قسمت شامل خلاصه ای از مسائل مرتبط با طبقه بند اقلام به عنوان بدهیهای استقراضی یا ابزارهای مالکانه میشود.مبنای تعهدی حسابداری

اما پذیرش حسابداری تعهدی اغلب با بررسی روشها و رویه های مدیریت بدهیهای استقراضی و سایر تغییرات طراحی شده برای بهبود مدیریت بدهیهای ی استقراضی عمومی همراه است.مبنای تعهدی حسابداری

بدهیهای استقراضی شکلی از بدهی است که نشان دهنده پول استقراض شده از اشخاص ،بانکها یا سایر موسسات است،اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف اوراق بهادار مربوط به بدهیهای استقراضی و سایر اشکال استقراض در کشورها و حوزه های جغرافیایی مختلف،متفاوت است. برخی از این اصطلاحات در جدول زیر نشان داده شده است:
شرح اصطلاح

نشان دهنده این است که آیا اوراق با بهره است یا خیر اوراق بدهی یا بهره /بدون بهره
نشان دهنده این است که آیا میتواند در بازارهای مالی مورد معامله مورد معامله قرار گیرد با خیر و یا اینکه دارنده اوراق آنها را تا سررسید نگهداری میکند. یا خیر.
ارواق قابل معامله /غیر معامله

تعهدات کوتاه مدت ،بسته به الزامات یک کشور یا حوزه جغرافیایی خاص میتواند بین یک تا ده سال باشد. در برخی از کشورها و حوزه های جغرافیایی ممکن است اصطلاح اسناد برای اوراق با سررسید کمتر از یک سال استفاده شود.

صورتحسابها
تعهدات میان مدت بسته به الزامات یک کشور یا حوزه های جغرافیایی خاص میتواند بین یک تا ده سال باشد. در برخی از کشورها و حوزه های جغرافیایی ممکن است اصطلاح اسناد برای اوراق یا سررسید کمتر از یک سال استفاده شود. اسناد

تعهدات بلندمدت.بسته به الزامات یک کشور یا حوزه جغرافیایی خاص میتواند بیشتر از ده سال باشد. در برخی از کشورها و حوزه های جغرافیایی ممکن است ازاین اصطلاح برای اوراق یا سررسید بیش از یک سال استفاده شود.مبنای تعهدی حسابداری

از این اوراق به دارنده آن حق بدون قید و شرطی نسبت به سود پول ثابت یا متغیر در قالب اظهار شده ذر تاریخ یا تاریخهای خاص هنگام بازخرید اعطا میکند. اوراق قرضه/اوراق بدهی

این اقلام میتواند شامل وامها و پیش دریافتها از سایر سطوح دولت،دولتهای دیگر،سازمانهای دوجانبه و چندجانبه و تسهیلات بانکی باشد. وامها و پیش دریافتها

اوراق قرضه یا اوراق بدهی ممکن است دارای کوپنهای پرداخت یا بهره منظم باشند. همچنین ممکن است آنها با بهره صفر باشند یا یک صرف تعدیل شده به لحاظ تورم قابل پرداخت در سررسید داشته باشند. علاوه براین ممکن است به صرف یا کسر منتشر شوند.مبنای تعهدی حسابداری

بدهیهای استقراضی و ابزارهای مالکانه
استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 28،اصول رائه بدهیها و ابزارهای مالکانه و تهاتر بین داراییهیا مالی تشریح شده است. این استاندارد در خصوص طبقه بند ابزارهای مالی برای داراییهای مالی ،بدهیهای مالی و ابزارهای مالکانه و طبقه بندبهره و سود سهام و سودها و زیانهای مرتبط و شرایط تهاتر دراییهیا مالی و بدهیهای مالی کاربرد دارد.

اصول مطرح شده در استاندارد شماره 28 ،مکمل اصول شناخت و اندازه گیری داراییهای مالی و بدهیهای مالی در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 29 ابزارهای مالی:شناخت و اندازه گیری و الزامات افشای مطرح شده در استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره 30 ابزارهای مالی :افشا میباشد.مبنای تعهدی حسابداری

براساس استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی شماره28 ،صادر کننده ابزارهای مالی باید ابزار مالی یا مشتقات آن را درزمان شناخت اولیه ،با توجه به محتوای قراردادها و تعاریف بدهی مالی و دارایی مالی و ابزار مالکانه ،به عنوان بدهی مالی و دارایی مالی یا ابزار مالکانه طبقه بند کند.مبنای تعهدی حسابداری

صادر کننده یک ابزار مالی غیر مشتقه باید به منظور تعیین اینکه آیا این ابزار مالکانه طبقه بند شود.مبنای تعهدی حسابداری

بعید به نظر میرسد که طبقه بند ابزارها به عنوان بدهیهای استقراضی یا ابزار مالکانه در اکثر واحدهای بخش عمومی که در حال پذیرش استاندارد بین المللی حسابداری بخش عمومی مرتبط با مبنای تعهدی هستند ،مساله مهمی تلقی شود.بااین حال،برخی از واحدها دارای ابزارهای مالی هستند که این رهنمود درمورد آنها بکار گرفته میشود.