تداوم فعاليت در حسابداری
مديريت در زمان تهيه صورتهاي مالي، بايد توان ادامه فعاليت واحد تجاري را ارزيابي كند. صورتهاي مالي بايد برمبناي تداوم فعاليت تهيه شود مگر اينكه مديريت قصد انحلال يا توقف عمليات واحد تجاري را داشته باشد، يا عملاً ناچار به انجام اين امر شود . در مواردي كه مديريت از رويدادها و شرايطي آگاهي يابد كه ممكن است ابهام اساسي نسبت به توانايي تداوم فعاليت واحد تجاري ايجاد كند، اين ابهام بايد افشا شود . چنانچه صورتهاي مالي برمبناي تداوم فعاليت تهيه نشود، اين واقعيت بايد همراه با مبناي تهيه صورتهاي مالي و اينكه چرا واحد تجاري فاقد تداوم فعاليت تلقي شده است، افشا شود.
تداوم فعاليت در حسابداری
تداوم فعاليت به معناي ادامه عمليات واحد تجاري در آينده قابل پيش‌بيني است. يعني در تهيه و ارائه صورتهاي مالي، هيچ قصد يا الزامي به انحلال واحد تجاري يا كاهش قابل توجه در حجم عمليات واحد تجاري فرض نمي‌شود.
مديريت براي ارزيابي تداوم فعاليت، تمام اطلاعات موجود در خصوص آينده قابل پيش‌بيني (حداقل 12 ماه پس از تاريخ ترازنامه) را بررسي مي‌كند. ميزان اين بررسي به واقعيات موجود در هر مورد بستگي دارد. در مواردي كه واحد تجاري داراي سابقه سودآوري است و به آساني به منابع مالي دسترسي دارد، نتيجه‌گيري درباره مناسب بودن كاربرد مبناي تداوم فعاليت براي واحد تجاري مي‌تواند بدون تجزيه و تحليل تفصيلي، امكان‌پذير باشد. درغير اين صورت، براي ارزيابي تداوم فعاليت ممكن است بررسي مواردي از قبيل عوامل مؤثر بر سودآوري جاري و مورد انتظار، جداول زماني بازپرداخت بدهيها و منابع بالقوه تأمين مالي ضروري باشد.
تداوم فعاليت
مديريت در زمان تهيه صورتهاي مالي، بايد توان ادامه فعاليت واحد تجاري را ارزيابي كند. صورتهاي مالي بايد برمبناي تداوم فعاليت تهيه شود مگر اينكه مديريت قصد انحلال يا توقف عمليات واحد تجاري را داشته باشد، يا عملاً ناچار به انجام اين امر شود . در مواردي كه مديريت از رويدادها و شرايطي آگاهي يابد كه ممكن است ابهام اساسي نسبت به توانايي تداوم فعاليت واحد تجاري ايجاد كند، اين ابهام بايد افشا شود . چنانچه صورتهاي مالي برمبناي تداوم فعاليت تهيه نشود، اين واقعيت بايد همراه با مبناي تهيه صورتهاي مالي و اينكه چرا واحد تجاري فاقد تداوم فعاليت تلقي شده است، افشا شود.
تداوم فعاليت در حسابداری
تداوم فعاليت در حسابداری
مديريت براي ارزيابي تداوم فعاليت، تمام اطلاعات موجود در خصوص آينده قابل پيش‌بيني (حداقل 12 ماه پس از تاريخ ترازنامه) را بررسي مي‌كند. ميزان اين بررسي به واقعيات موجود در هر مورد بستگي دارد. در مواردي كه واحد تجاري داراي سابقه سودآوري است و به آساني به منابع مالي دسترسي دارد، نتيجه‌گيري درباره مناسب بودن كاربرد مبناي تداوم فعاليت براي واحد تجاري مي‌تواند بدون تجزيه و تحليل تفصيلي، امكان‌پذير باشد. درغير اين صورت، براي ارزيابي تداوم فعاليت ممكن است بررسي مواردي از قبيل عوامل مؤثر بر سودآوري جاري و مورد انتظار، جداول زماني بازپرداخت بدهيها و منابع بالقوه تأمين مالي ضروري باشد.
