تصریح به اینکه رأی هیات مالیاتی قطعی است یا قابل تجدیدنظر
به منظور حفظ حقوق ذی نفع هیأت مکلف است در ذیل آراء صادره صریحاً قید نماید که قطعی است یا قابل تجدید نظر میباشد.
رأی موضوع ماده 234 ق.م.م در خصوص اعتراض مؤدی مبنی بر عدم استرداد مالیات اضافی، قطعی و غیرقابل تجدیدنظر است. همچنین رأی موضوع ماده 216 قانون مذکور در خصوص شکایت مؤدی از اقدامات اجرایی نیز قطعی و غیرقابل تجدیدنظر است.
بنابراین قابل تجدیدنظر بودن رأی و مرجع تجدیدنظر و نیز فرجه قانونی و یا قطعیت رأی و امکان شکایت به دیوان عدالت اداری و فرجه قانونی آن در کلیه آرای هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی قید می‌شود.اعتراض به رأی هیات مالیاتی
در بند 4 بخشنامه 51076 مورخ 27/4/1380 سازمان امور مالیاتی آمده: «ادارات کل امور مالیاتی مکلفند به منظور اطلاع مؤدیان از مقررات نحوه اعتراض به آراء هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی بدوی، در فرم رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی چاپ شده موجود عبارت «بدوی» و نیز متن ماده 247 الحاقی و تبصره 1 و 6 آن را به نحو مقتضی درج و اضافه نمایند.»اعتراض به رأی هیات مالیاتی
بند ششم: قید نظر اقلیت در متن رأی
قبلاً بیان شد که هیأت حل اختلاف مالیاتی مرکب از سه نفر میباشد. در صدور رأی دو فرض وجود دارد. فرض اول؛ ممکن است رأی به اتفاق آراء صادر شود. فرض دوم؛ ممکن است که با رأی اکثریت که دو نفر میباشد صادر شود. در این فرض که رأی صادره به اتفاق آراء نمی‌باشد نظر اقلیت (که همان یک نفر میباشد) باید به طور مشروح و مستدل قید شود. به عبارتی نظر مخالف هم باید مبنای حقوقی داشته باشد.
قید نظر اقلیت در متن رأی به صراحت در تبصره 1 ماده 244 ق.م.م پیش‌بینی شده است: «جلسات هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی با حضور سه نفر رسمی است و رأی هیأت‌های مزبور با اکثریت آراء قطعی و لازم‌الاجرا است. ولی نظر اقلیت باید در متن رأی قید گردد.»
بند هفتم: تصحیح رأی هیأت
به دلالت ماده 249 ق.م.م در صورتی که هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی در محاسبه اشتباهی کرده باشند با درخواست مؤدی یا اداره امور مالیاتی مربوط به موضوع رسیدگی و رأی را اصلاح می‌کنند.
هرگاه در تنظیم و نوشتن رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی، اشتباهی در محاسبه مأخذ مشمول مالیات یا درآمد مشمول مالیات مورد رأی صورت گیرد، قبل از صدور برگ اجرایی، هیأت رأساً یا به درخواست مؤدی یا اداره امور مالیاتی مربوط به موضوع رسیدگی و رأی را تصحیح می‌نماید، رأی اصلاحی به مؤدی ابلاغ خواهد شد. تسلیم رأی اصلی بدون رأی اصلاح شده ممنوع میباشد. آن بخش از حکم موضوع رأی که مورد اشتباه نبوده در صورت قطعیت اجرا خواهد شد (بند 32 دستورالعمل دادرسی مالیاتی).اعتراض به رأی هیات مالیاتیدر این ماده و دستورالعمل اجرائی پیش‌بینی نشده در فروضی که سهو قلم دیگری رخ داده باشد و یا اینکه قبل از اصلاح رأی نسبت به آن درخواست تجدیدنظر شده باشد تکلیف چیست. به عقیده نگارندگان زمانی که آیین دادرسی مراجع اداری نسبت به موضوعی ساکت باشد می‌توان به قواعد عمومی دادرسی رجوع کرد. بنابراین در این گونه موارد ماده 309 قانون آیین دادرسی مدنی که بیان می‌دارد: «هرگاه در تنظیم و نوشتن رأی دادگاه سهو قلم رخ دهد مثل از قلم افتادن کلمه‌ای یا زیاد شدن آن و یا اشتباهی در محاسبه صورت گرفته باشد تا وقتی که از آن درخواست تجدید نظر نشده، دادگاه رأساً یا به درخواست ذی‌نفع، رأی را تصحیح می‌نماید. رأی تصحیحی به طرفین ابلاغ خواهد شد. تسلیم رأی اصلی بدون رونوشت رأی تصحیحی ممنوع است. حکم دادگاه در قسمتی که مورد اشتباه نبوده در صورت قطعیت اجرا خواهد شد…» ملاک عمل خواهد بود. بنابراین ماده مذکور پاسخگوی مواردی است که ق.م.م و دستورالعمل دادرسی مالیاتی در این خصوص نصی را بیان نکرده است.اعتراض به رأی هیات مالیاتی
تکمله
در بند 29 دستورالعمل دادرسی مالیاتی در خصوص مشخصات آراء صادره هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی پیش‌بینی شده است:
رأی صادره از هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی باید حاوی نکات ذیل باشد:
الف- شماره رأی با ذکر تاریخ و شماره پرونده.
ب- مشخصات مؤدی مالیاتی و نشانی وی.
ج- منبع مالیاتی مورد اعتراض.
د- سال مورد اعتراض (سال مورد رسیدگی).
ه- خلاصه اظهارات مؤدی و مأمور مالیاتی.
و- کد ملی و کد پستی مؤدی.
ز- ذکر اصول و مواد قانونی مورد استناد در رأی.
ح- مأخذ درآمد مشمول مالیات یا مأخذ محاسبه مالیات مورد مطالبه و مورد رأی به عدد و حروف.
ط- مشخصات و سمت اعضای هیأت رسیدگی کننده به همراه امضای آنها.
ی- قید نظر اقلیت در متن رأی.
