آئین نامه مالی

آئین نامه مالیاتی مالی

ماده 1: عملیات مالی شرکت که در این آئین نامه “شرکت” نامیده میشود براساس اساسنامه شرکت، قانون تجارت، قوانین مرتبط با فعالیت و سیاستها و خط مشهای سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران و بخشنامه های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و طبق قوائد مندرج در این آئین نامه انجام میگردد.
ماده 2: نمونه اسناد حسابداری: طبقه بندی ونگهداری حسابها وتهیه صورتهای مالی شرکت براساس قوانین موضوعه شامل قانون تجارت، قانون مالیاتهای مستقیم واصلاحیه ها وبخشنامه های بعدی و استانداردهای حسابداری ایران، به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده 3: بودجه: عبارتست از برنامه های مالی شرکت، حاوی پیش بینی درآمدها و سایر منابع تامین اعتبار و برآورد هزینه ها و سایر پرداختها برای انجام فعالیت ها در یک دوره مالی به منظور نیل به اهداف شرکت می باشد و از بخش های زیر تشکیل شده است:
الف – بودجه جاری: عبارتست از پیش بینی در آمدها و برآورد هزینه های برای انجام فعالیت های جاری در یک دوره مالی.
ب – بودجه سرمایه ای: عبارتست از پیش بینی منابع و مصارف سرمایه ای برای انجام فعالیتهای سرمایه گذاری و اجرای طرحهای عمرانی در یک دوره مالی.
ج – بودجه سایر منابع: عبارتست از منابعی که تحت عنوان اعتبارات عمرانی مالی، کمک سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، وام و… در بودجه شرکت منظور میشود.
د – بودجه نقدی: شامل دریافتها و منابع نقدی و پرداختها و مصارف نقدی برای یکدوره مالی می باشد.
آئین نامه مالیاتی مالی

ماده 4: سال مالی: سال مالی شرکت یک سال شمسی است که از اول فرودین ماه هر سال آغاز و در آخر اسفند ماه همان سال پایان می پذیرد.
ماده 5: تشخیص: عبارتست از تعیین و انتخاب کالا و یا خدمات و سایر پرداختهایی که انجام آنها برای نیل به هدفها و برنامه های شرکت ضروری است.
ماده 6: تامین اعتبار: عبارتست از اختصاص تمام یا قسمتی از اعتبار مصوب برای انجام هزینه های معین
ماده 7: تعهد: عبارتست از ایجاد دین بر ذمة شرکت ناشی از:
الف) تحویل کالا یا انجام دادن خدمات.
ب) اجرای قراردادهایی که با عنایت به قوانین و مقررات منعقد شده باشد.
ج) اجرای احکام صادر شده از مراجع قانونی و ذیصلاح.
د) ایجاد ذخایری که در پایان هر سال براساس موازین مربوطه در نظر گرفته میشود.
ماده 8: تسجیل: عبارتست از تعیین میزان بدهی قابل پرداخت به موجب اسناد و مدارک مثبته.
ماده 9: حواله یا اجازه پرداخت: عبارتست از مجوزی که کتباٌ توسط مدیریت شرکت و یا مقام مجاز از طرف وی برای تادیه تعهدات و سایر پرداختها از محل اعتبارات مربوطه عهده امور مالی در وجه ذینفع صادر میشود.

فصل دوم : نحوه نگهداري حسابها

ماده 10: موجودی نقد و بانک: شامل موجودی نزد بانکها اعم از سپرده های دیداری و غیردیداری، موجودی تنخواه گردانها و موجودیهای ارزی میباشد که به تشخیص مدیریت شرکت و یا مقام مجازوی ایجاد میگردد.
همچنین تنخواه عبارت از وجهی است که برای انجام برخی از هزینه ها در اختیار واحدها و یا مامورین که در چارچوب آئین نامه اجرایی آن مجاز به دریافت آن هستند، قرارداده میشود.تنخواه گردان به تاریخی که هزینه های مربوطه انجام میشود اسناد هزینه تحویل و مجدداٌ تنخواه دریافت خواهد کرد. نحوه نگهداری حساب تنخواه گردان ها طی دستورالعمل جداگانه ایی ارائه شده است.
آئین نامه مالیاتی مالی

در این ارتباط، پرداختها می بایستی منحصراٌ از طریق حسابهای بانکی مجاز و به طرق ذیل انجام شود.
1- انتقال وجه به حساب ذینفع
2- پرداخت وجه به ذینفع یا قائم مقام قانونی او
3- حواله در وجه ذینفع یا قائم مقام قانونی او
ماده 11: موجودیهای مواد و کالا: شامل موجودی مواد اولیه، کالای در جریان ساخت، کالای ساخته شده، قطعات و لوازم یدکی و مواد مصرفی میباشد و عمدتاٌ به دارائیهایی اطلاق میشود که:
الف) برای فروش در روال عادی عملیات شرکت نگهداری میشود.
ب) به منظور ساخت محصول یا ارائه خدمات، در فرآیند تولید قرار دارد.
ج) به منظور ساخت محصول یا ارائه خدمات، خریداری شده و نگهداری میشود.
د) ماهیت مصرفی دارد و به طور غیرمستقیم در جهت فعالیت شرکت مصرف میشود.
1-11- ارزشیابی: موجودیهای مواد و کالا بر مبنای اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش اندازه گیری میشوند ، بهای تمام شده موجودی مواد و کالا می بایستی در برگیرنده مخارج تبدیل (کار و سربار) و سایر مخارجی باشد که شرکت در جریان فعالیت معمول خود، برای رساندن کالا یا خدمات به مکان و شرایط فعلی آن متحمل شده است.
2-11- خالص ارزش فروش: عبارتست از بهای فروش (بعد از کسر تخفیفات تجاری ولی قبل از تخفیفات مربوط به تسویه حساب) پس از کسر مخارج برآوردی تکمیل، مخارج برآوردی بازاریابی، فروش و توزیع می باشد.
3-11- بهای تمام شده موجودیها: می بایستی براساس اولین صادره از اولین وارده، و یا میانگین موزون محاسبه شود.
4-11- شمارش: موجودیهای مواد و کالا می بایستی براساس برنامه زمانبندی که توسط امور مالی شرکت تهیه و تدوین میگردد و در پایان هر دوره مالی و یا مقاطع زمانی مورد نظر مدیریت، مورد شمارش قرار گیرد. شمارش موجودیهای مواد و کالا می بایستی با ناظری که توسط مجمع و به تشخیص مدیریت شرکت تعیین می گردد صورت پذیرد.
آئین نامه مالیاتی مالی
همچنین شمارش موجودیهای مواد و کالا می بایستی براساس ماهیت و نوع موجودی انجام گیرد. به عنوان مثال ارزیابی موجودیها برای مواد معدنی می بایستی براساس توپوگرافی توسط کارشناسان مربوطه انجام پذیرد.
5-11- تامین ذخیره: هرگونه کاهش ارزش ناشی از ارزیابی موجودیهای مواد و کالا که حاصل مقایسه اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش با بهای تمام شده، محاسبه و در دوره وقوع می بایستی ذخیره، تامین و در صورتهای مالی دوره و با در نطر گرفتن سایر قوانین موضوعه انعکاس داده شود.
ماده 12: علی الحساب: وجهی است که طبق مقررات از محل اعتبارات مربوطه برای ادای قسمتی از تعهدات پرداخت می گردد.
در مواردیکه بنا به عللی تسجیل و یا تعهد اسناد و مدارک لازم برای تادیه تمام دین مقدور نبوده و یا پرداخت تمام وجه مورد تعهد میسر نباشد میتوان قسمتی از وجه تعهد شده را تحت عنوان علی الحساب و به تشخیص مقامات مجاز پرداخت نمود.
ماده 13: پیش پرداخت: وجهی است که از محل اعتبارات مربوطه طبق مقررات، قبل از انجام تعهد براساس احکام یا قراردادها به ذینفع پرداخت میشود.
در مواردیکه لازم است قبل از انجام تعهد براساس شرایط مندرج در قراردادها طبق مقررات وجهی پرداخت شود، میتوان به تشخیص مقامات مجازمبالغی به عنوان پیش پرداخت تادیه نمود. پیش پرداخت در موارد زیر قابل پرداخت است:
1- وجوهی که طبق قراردادهای منعقده بایستی به عنوان پیش پرداخت تادیه شود.
2- وجوهی که بابت گشایش اعتبارات اسنادی پرداخت میگردد.
3- وجوه مربوط به آبونمان روزنامه و مجله و سایر نشریات و نظایر آن برای مدت یکسال.
4- وجوهی که برای خرید کالا یا کار قبل از تحویل مدارک مورد معامله پرداخت خواهد شد.
5- سایر وجوهی که طبق مقررات خاص بایستی به صورت پیش پرداخت تادیه شود.

آئین نامه مالیاتی مالی
دلیل پرداخت بند (1) به ترتیبی که در قرارداد مشخص شده و بندهای (2، 3 و 4) قبل از تحویل کالا یا خدمات و پیش پرداخت موضوع بند (5) به صورتی که در مقررات پیش بینی شده می بایستی در مقاطعی (مثلاٌ در پایان هر دوره مالی) بازنگری و تسویه گردد.
ماده 14: سپرده، وجه الضمان و مانند آنها: وثیقه، اوراق تضمین و یا وجهی است که طبق مقررات به منظور تامین و یا جلوگیری از تضیع حقوق شرکت دریافت و یا در جهت اعطای تسهیلات به شرکتهای تابعه و تحت پوشش به اشخاص ثالث طرف قرارداد واگذار میگردد و استرداد یا ضبط آن تابع شرایط مقرر در قراردادهای مربوطه میباشند.
ماده 15: دارایی های ثابت: به دارایی هایی اطلاق میشود که به منظور استفاده در تولید یا عرضه کالا و خدمات اجاره به دیگران، برای مقاصد اداری توسط شرکت تحصیل و نگهداری میشود. و انتظار استفاده برای بیش از یک دوره مالی برای آن وجود دارد.
1-15-استهلاک: عبارتست از تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن.
2-15- عمر مفید: عبارتست از مدت زمانی که انتظار می رود یک دارایی مورد استفاده واحد تجاری قرار گیرد، یا تعداد تولید.
3-15- شناخت اولیه دارایی ثابت مشهود
یک قلم دارایی ثابت مشهود زمانی به عنوان دارایی شناسایی میشود که:
الف – جریان منافع اقتصادی آتی مرتبط با دارایی به درون واحد تجاری محتمل باشد.
ب – بهای تمام شده دارایی به گونه ایی اتکاء پذیر قابل اندازه گیری باشد.
4-15- اندازه گیری دارایی ثابت مشهود به هنگام شناخت اولیه
یک قلم دارایی ثابت مشهود که حائز شرایط شناخت به عنوان یک دارایی باشد، به هنگام شناخت اولیه باید به بهای تمام شده اندازه گیری شود.
تحصیل دارایی ها از سایر طرق نیز انجام میگردد:
الف) از طریق کمک بلاعوض براساس مفاد قانون محاسبات عمومی و بخشنامه های بعدی آن خواهد بود.

آئین نامه مالیاتی مالی
ب) تحصیل دارایی ها از طریق شرکتها و سازمان های دولتی براساس ارزش متعارف دارایی و در صورت وجود هرگونه ما به ازایی و با در نظر گرفتن قوانین آمره (موضوع قوانین مندرج در ماده 2 همین آئین نامه) محاسبه و در حسابهای شرکت نگهداری و ثبت خواهد شد.
5-15- مخارج بعدی: تخصیص هرگونه مخارج بعدی تحصیل دارایی های ثابت و یا هزینه دوره براساس آئین نامه تفکیک هزینه های جاری از
سرمایه ای که بصورت جداگانه ارائه خواهد شد انجام خواهد گرفت.
6-15- تجدید ارزیابی: مبلغ تجدید ارزیابی دارایی ثابت مشهود عبارت از ارزش منصفانه آن در تاریخ تجدید ارزیابی میباشد. ارزش منصفانه (ارزش بازار آن) به وسیله ارزیابان مستقل با صلاحیت حرفه ای تعیین خواهد شد. دوره تناوب تجدید ارزیابی بایستی در فواصل زمانی منظم تجدید نظر شود بگونه ایی که ارزش منصفانه یک طبقه از دارایی های ثابت مشهود تجدید ارزیابی شده به میزان با اهمیتی از مبلغ دفتری آن در تاریخ ترازنامه متفاوت نباشد. به هر حال براساس استانداردهای حسابداری دوره تناوب تجدید ارزیابی 3 الی 5 سال میباشد مگر در مواردیکه قوانین و مقررات و بخشنامه ایی برخلاف موارد
فوق الذکر به شرکت ابلاغ شود که در اینصورت قوانین و مقررات بر استاندارد ارجح میباشد. استهلاک دارایی های تجدید ارزیابی شده از زمان کارشناسی و براساس قوانین و مقررات جدول ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم و بخشنامه های بعدی آن صورت خواهد گرفت.
7-15- نقل و انتقال: نقل و انتقال دارایی ثابت بین شرکتهای گروه براساس ارزش متعارف دارایی یا هر طبقه از دارایی های مزبور خواهد بود.
نقل و انتقال دارایی های در جریان تکمیل پس از تکمیل و تائید مهندس ناظر و براساس صورتجلسه ای که اعضاء آن به تشخیص مدیریت شرکت تعیین می گردد به حساب دارایی های ثابت در دفاتر شرکت انتقال خواهد یافت.
8-15- امین اموال: ماموری است که از بین کارکنان دائمی واجد صلاحیت شرکت به این سمت منصوب می گردد و مسئولیت تحویل و تحول و نگهداری اموال به عهده او واگذار میشود.

آئین نامه مالیاتی مالی
ماده 16: سفارشات مواد و کالا: سفارشات مواد و کالا مربوط به اعتبارات اسنادی گشایش شده نزد بانکها به منظور تامین کالا ها و یا خدماتی که امکان دستیابی به آنها در داخل فراهم نبوده و می بایستی با مجوز قبلی و در چارچوب قوانین و مقررات و آئین نامه های داخلی خصوصاٌ آئین نامه معاملات شرکت انجام پذیرد.
ماده 17: سرمایه گذاریها: دارایی است که واحد سرمایه گذار برای افزایش منابع اقتصادی از طریق توزیع (منافع به شکل سود سهام، سود تضمین شده و اجاره) ، افزایش ارزش یا سایر مزایا (مانند مزایای ناشی از فعالیت تجاری) نگهداری
می کند. نحوه انعکاس سرمایه گذاریها اعم از کوتاه مدت و بلند مدت مطابق با استانداردهای حسابداری و بخش دوم از باب سوم قانون تجارت مصوب اسفند ماه 1347 میباشد.
ماده 18: طرح های در جریان: به مجموعه اقدامات شرکت شامل مطالعات اولیه و مفهومی و بررسی فنی و اقتصادی و کارهای اکتشافی به منظور تجهیز و یا اکتشاف و نهایتاٌ سودآوری که در جهت اهداف شرکت قابل اجرا بوده و شامل طرح تجهیز و طرح اکتشاف بوده و بودجه آن جهت استفاده از طریق منابع عمومی و یا سایر منابع و به استناد موافقت نامه های سازمان برنامه و بودجه تامین میگردد:
الف) طرح های اکتشافی: طرح های هستند که صرفاٌ جهت استخراج و اکتشاف انجام میپذیرند.
ب) طرح های تجهیز: به طرحهای اطلاق میشوند که پس از انجام موارد مندرج در بند الف و به منظور استخراج مواد معدنی ایجاد میشوند.
نحوه مورد عمل برای حسابداری و نگهداری حسابهای طرح های در جریان اکتشاف، ثبت کلیه پرداختها از محل سایر منابع و یا اعتبارات عمومی به حساب طرح مربوطه بوده و کلیه موارد قابل ثبت به حساب طرح های در جریان که می بایستی به تفکیک یا تفصیلی جدا نگهداری شوند به قرار ذیل طبقه بندی میشود:
1- دریافت و ثبت صورت وضعیتها به تفکیک پیمانکاران مختلف و مراکز هزینه در حساب طرح مربوطه.
2- پرداخت بابت تنخواه گردانها به اشخاص با مجوز و براساس آئین نامه تنخواه گردانها.

آئین نامه مالیاتی مالی
3- ثبت هزینه های استهلاک دارایی های ثابتی که در پروژه مربوطه مورد استفاده قرار گرفته است.
4- تسهیم و ثبت سایر هزینه های مرتبط با پروژه به عنوان مثال هزینه های حقوق و دستمزد در صورت وجود و همچنین تسهیم سهم مناسبی از سربار برای هر پروژه، بگونه ای که در پایان هر دوره مالی هزینه های فوق الذکر را بصورت تفکیک داشته باشیم.
انجام موارد فوق الذکر به منظور تعیین بهای تمام شده هر پروژه در پایان فعالیت اکتشاف میباشد. در صورتیکه به تشخیص مسئولین مربوطه ماحصل پروژه منجر به شناسایی دارایی و یا اهداف راه اندازی پروژه
نگردد، کلیه هزینه های انجام شده بلافاصله هزینه دوره تلقی و در حساب سود و زیان انعکاس خواهد یافت.
* نحوه حسابداری و نگهداری حسابهای طرح تجهیز نیز مطابق بند «ب» فوق الذکر میباشد، از آنجایی که طرح های تجهیز دارای عامل ذیحساب و نگهدارنده حساب های طرح میباشند می بایستی در پایان هر سال نسبت به
مغایرت گیری حسابهای طرح های در جریان با دفاتر هر طرح اقدام و هرگونه مغایرات احتمالی رفع شوند.
ماده 19: حسابهای دریافتنی تجاری و غیر تجاری
الف) حسابهای دریافتنی تجاری: حسابهایی هستند که با موضوع فعالیت شرکت ایجاد میشوند.
ب) حسابهای دریافتنی غیر تجاری: شامل بدهکاران دولتی، وام های پرداختی به کارکنان و شرکتهای تحت پوشش به عنوان (بدهکاران شرکتهای گروه) در صورتهای مالی طبقه بندی می شوند.
ج) حسابهای بدهکاران شرکتهای گروه و سایر موارد مرتبط می بایستی در مقاطعی مغایرت گیری و رفع مغایرت شوند.
د) هرگونه ثبت در حسابهای مذکور مستلزم ارسال برگ بدهکار و یا بستانکار حسب مورد جهت شرکتهای گروه خواهد بود.
حساب بدهکاران کارکنان وام ها، مطابق با مفاد آئین نامه وام های پرداختی به ایشان ایجاد و نگهداری میشود.
آئین نامه مالیاتی مالی
ماده 20: تقسیط: بدهی اشخاص به شرکتها و یا دادن مهلت به بدهکاران مزبور و نیز جریمه های نقدی ناشی از استنکاف و یا عدم پرداخت به موقع به پیشنهاد معاون مالی و منابع انسانی، تائید مدیرعامل و تصویب هیات مدیره شرکت مجاز میباشد.
ماده 21: دارایی های نامشهود: دارایی نامشهود به یک دارایی غیر پولی و فاقد ماهیت عینی اطلاق میشود که به منظور استفاده در تولید یا عرضه کالا یا خدمات و برای مقاصد اداری و با قصد استفاده طی یک دوره، مشروط براینکه قابل تشخیص باشد اطلاق میشود.
از جمله دارایی های نامشهود میتوان به حق الامتیازها و سرقفلی اشاره نمود. اندازه گیری دارایی های ثابت نا مشهود مطابق با موارد مندرج در بند 15 فوق الذکر و استهلاک آن نیز بر اساس قوانین آمره (موضوع قوانین مندرج در بند 2 همین آئین نامه) و استانداردهای حسابداری خواهد بود.
ماده 22: حسابها و اسناد پرداختنی و پیش دریافتها: حسابهایی هستند که در ارتباط با فعالیت عملیاتی مرتبط با مفاد اساسنامه شرکت ایجاد و تسویه میشوند.
ماده 23: ذخائر: کنار گذاشتن بخشی از سود به منظور پرداخت در دوره های آتی شامل ذخیره مالیات، ذخیره هزینه حقوق، ذخیره بازخرید سنوات خدمت، ذخیره مطالبات مشکوک الوصول و ذخیره حقوق دولتی که براساس اصول حسابداری، قوانین آمره و همچنین سایر اصول و موازین ایجاد و تسویه میشوند.
ماده 24: سرمایه: عبارتست از بخشی از حقوق مالکانه که متعلق به سهامداران میباشد. و به موجب مفاد قانون تجارت و قانون محاسبات عمومی و همچنین اساسنامه تعیین می گردد.
ماده 25: اندوخته قانونی: طبق مفاد مواد 140 و 238 اصلاحیه قانون تجارت مصوبه سال 1347 و ماده 53 اساسنامه شرکت، تعیین و در پایان هر سال بازنگری و در صورت لزوم تعدیل می گردد.
ماده 26: تسهیلات مالی دریافتی: وجوهی ایست که از طریق بانکها و موسسات مالی اعتباری به منظور رفع حوائج شرکت و پس از تصویب هیات مدیره در اختیار شرکت قرار میگیرد. سود تضمین شده تسهیلات مالی دریافتی براساس قرارداد مربوطه محاسبه، شناسایی و در پایان هر دوره مالی در حسابها درج خواهد شد. و طبقه بندی تسهیلات مالی به جاری و بلند مدت در صورتهای مالی نیز انجام خواهد گرفت.
آئین نامه مالیاتی مالی

فصل سوم : برنامه و بودجه
بخش 1- درآمدها و ساير منابع

ماده 27: درآمد: عبارتست از افزایش ناخالص در دارائیها یا کاهش ناخالص در بدهیها که طبق اصول پذیرفته شده حسابداری شناسایی و اندازه گیری میشود و ناشی از آن گروه فعالیتهای انتفاعی شرکت است که می تواند به تغییرات حقوق صاحبان سهام (سرمایه) منتهی شود.
ماده 28: پیش بینی درآمدها و یا سایر منابع تامین اعتبار در بودجه شرکت: مجوزی برای وصول تلقی نمی گردد و وصول آن بایستی براساس قوانین و مقررات و نیز اساسنامه شرکت و آئین نامه های مربوط انجام شود، مسئولیت وصول صحیح و به موقع درآمدها به عهده امور مالی و دستور معاونت مالی و منابع انسانی شرکت میباشد.
ماده 29: وجوهی که از محل در آمدها و سایر منابع تامین اعتبار منظور در بودجه وصول می شود بایستی به حسابهای بانکی شرکت واریز گردد، شرکت مکلف است ترتیب لازم را برای استفاده از وجوه مذکور در حدود بودجه مصوب فرآهم آورد.
ماده 30: وجوهی که شرکت به عنوان سپرده و یا وجه الضمان و یا وثیقه و یا نظایر آنها دریافت می نماید می بایستی مستقیماٌ به حساب بانکی شرکت واریز شود.
تبصره: نحوه دریافت و استرداد سپرده موضوع این ماده می بایستی براساس آئین نامه معاملات شرکت و شرایط پیش بینی شده در قراردادها انجام شود.
ماده 31: فروش: عبارتست از انتقال مزایا و مخاطرات کالا که ناشی از فعالیتهای انتفاعی شرکت انجام شده است.

آئین نامه مالیاتی مالی
ماده 32: درآمدهای عملیاتی: عبارتست از فروش یا انتقال مالکیت کالاهای تولیدی، در ارتباط با فعالیت عملیاتی شرکت و یا ارائه خدمات حسب مورد به اشخاص ثالث به گونه ایی که باعث افزایش در دارائیها و یا کاهش ناخالص در بدهیها شود.

بخش 2- هزينه ها وساير پرداختها

ماده 33: هزینه: عبارتست از جریان خروج دارائیها یا سایر موارد استفاده از دارائیها یا ایجاد بدهیها طی یک دوره که به منظور تولید و تحویل کالا، ارائه خدمات یا انجام سایر فعالیتها در اجرای عملیات اصلی و مستمر واحد تجاری صورت می گیرد.
ماده 34: بهای تمام شده کالای فروخته شده:
کلیه هزینه های مرتبط با فعالیتهای عملیاتی که مستقیم و یا غیر مستقیم منتسب به کالا و خدمات و یا پروژه هایی میباشد که پس از تکمیل و به منظور عرضه در چارچوب فعالیت شرکت انجام میگردد که از لحاظ فعالیت این شرکت محدود به دستمزد و سهم مناسبی از سربار خواهد بود.
ماده 35: پرداخت هزینه ها: پرداخت هزینه ها به ترتیب پس از اجرای مراحل تشخیص و تامین اعتبار و تعهد و تسجیل و حواله و با اعمال نظارت مالی انجام خواهد شد.
ماده 36: اختیار و مسئولیت تشخیص و انجام تعهد و تسجیل و حواله بعهده مدیر عامل و مسئولیت اعتبار و تطبیق پرداخت با قوانین و مقررات به ترتیب به عهده معاونت مالی و منابع نیروی انسانی و مدیر امور مالی شرکت میباشد.
تبصره 1: اختیارات و مسئولیتهای موضوع این ماده حسب مورد مستقیماٌ و بدون واسطه از طرف مقامات فوق به سایر مقامات شرکت کلاٌ و یا بعضاٌ قابل تفویض خواهد بود.
ماده 37: به منظور ایجاد تسهیل و پرداخت هزینه های شرکت وجوه لازم به عنوان
تنخواه گردان در اختیار مسئولین و یا برخی از مسئولین واحدهای شرکت قرارداد خواهد گرفت. به هر حال انجام مواد مندرج در این ماده تابع آئین نامه تنخواه گردانها خواهد بود.
آئین نامه مالیاتی مالی
ماده 38: اعتبار منظور در بودجه هر سال تا آخر اسفند ماه همان سال قابل تعهد و پرداخت و برای آن مقدار از هزینه ها که تا پایان سال مالی تعهد شده ولی پرداخت نشده اند ذخیره های ایجاد شده، در سال بعد قابل پرداخت میباشد.
ماده 39: اعطاء هرگونه وام شرکت نزد اشخاص ثالث تابع آئین نامه پرداخت وام ها که جداگانه ارائه خواهد شد میباشد.

فصل چهارم : نظارت مالي

ماده 40: نظارت مالی توسط حسابرس منتخب مجمع و در صورت لزوم، حسابرسی داخلی شرکت منتخب مدیر عامل انجام خواهد شد.

فصل پنجم : تنظيم حساب و تهيه صورتهاي مالي

ماده 41: امور مالی مکلف است که در پایان هر سال ترازنامه و صورتهای سود و زیان جامع (حسب مورد) و گردش وجوه نقد به همراه یادداشتهای توضیحی را حداقل 20 روز قبل از تاریخ مجمع هر سال که قبلاٌ مشخص و به سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران اعلام میگردد، تهیه و به منظور حسابرسی در اختیار حسابرسان منتخب مجمع (حسابرسان مستقل) قراردهد.
ماده 42: انجام موارد فوق الذکر به عهده مدیریت شرکت خواهد بود.
ماده 43: گزارش حسابرسی که توسط حسابرسان مستقل تهیه و تنظیم و منضم به صورتهای مالی مندرج در بند 41 فوق الذکر میباشد می بایستی در مجمع قرائت شود.
آئین نامه مالیاتی مالی

فصل ششم : ساير موارد

ماده 44: کسری حاصل از ابواب جمعی کارکنان که وظایف صاحب جمع نقدی و جنسی شرکت به آنها محول می شود باید به نرخ تاریخ ایجاد کسری (ارزش جایگزینی) تقویم و بعد از تنظیم صورتمجلس و اظهارنظر مدیر واحد مربوطه و تایید معاونت مالی و منابع انسانی شرکت جهت تعیین نحوه تسویه به مدیریت محترم عامل شرکت گزارش شود.
ماده 45: حقوقی که براثر تخلف از شرایط مندرج در قراردادها برای شرکت ایجاد
می شود جز در موارد احکام قطعی محاکم دادگستری که لازم الاجرا می باشد کلاٌ یا بعضاٌ قابل بخشودن نیست مگر اینکه به تشخیص مدیر عامل شرکت و تصویب هیات مدیره قبل از صدور حکم قطعی محرز شده باشد که تخلف از شرایط، بر اثر حوادثی صورت پذیرفته که از اختیار طرف قرارداد خارج بوده است.
ماده 46: بودجه برای هر دوره مالی بایستی براساس قوانین و مقررات مرتبط و سیاستهای دولت و نیز برنامه ها و سیاستهای کلی و منابع و مصارف شرکت در قالب دستورالعمل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به صورت تفصیلی تهیه و جهت تصویب در مجمع عمومی به مدیر عامل تسلیم گردد.
ماده 47: بودجه شرکت پس از تصویب در مجمع عمومی جهت درج در لایحه بودجه کل کشور به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ارسال می شود که بعد از تصویب لایحه جهت اجرا به شرکت ابلاغ خواهد شد.
ماده 48: تغییر در ارقام بودجه و یا رعایت مقررات مربوط به اصلاح بودجه و سایر مقررات مربوط توسط هیات مدیره به جهت تصویب توسط مجمع عمومی سازمان توسط شرکت ارائه می گردد.
آئین نامه مالیاتی مالی
ماده 49: تشخیص و تعیین میزان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول و لاوصول هر ساله براساس پیشنهاد معاونت مالی و منابع انسانی، تائید مدیرعامل و تصویب هیات مدیره پس از انجام مراحلی که احراز غیر قابل وصول بودن آن برای مسئولین مشخص خواهد شد تعیین میگردد.
ماده 50: سقف بهای اموال، وسایل و لوازم منقول که در حکم مصرفی هستند با پیشنهاد معاونت مالی و منابع انسانی به تصویب مدیر عامل خواهد رسید.
ماده 51: ذخیره بازخرید سنوات خدمت کارکنان و تعدیل سالانه آنان براساس مقررات مربوط محاسبه و در حسابها منظور می گردد.
ماده 52: دریافت وجه نقد و یا چک در وجه حامل و پرداخت وجه نقد یا صدور چک در وجه حامل مجاز نمی باشد.
ماده 53: موارد پیش بینی نشده و هرگونه تغییر در مقررات این آیین نامه با تصویب هیات عامل سازمان بعمل خواهد آمد.
ماده 54: نحوه محاسبات مربوط به تسعیر اقلام ارزی مطابق با استانداردهای حسابداری انجام می گیرد.
ماده 55: این آیین نامه در 6 فصل و 55 ماده در تاریخ به تصویب مجمع عمومی عادی بطور فوق العاده رسیده و از همان تاریخ لازم الاجرا می باشد.

آئین نامه مالیاتی مالی